به گزارش تایمز اسرائیل، حمله ۲۱ ژوئن آمریکا به تاسیسات هستهای ایران، با هدف قرار دادن سانتریفیوژهای مستقر در سایتهای نطنز، فردو و اصفهان انجام شد؛ تجهیزاتی کلیدی که نقش حیاتی در تولید اورانیوم غنیشده و دستیابی احتمالی تهران به سلاح هستهای دارند.
یک مهندس هستهای به تایمز اسرائیل گفت: «سانتریفیوژهای ایران، از مدلهای ابتدایی آیآر-۱ تا نسلهای پیشرفتهتر آیآر-۲ام، آیآر-۴ و آیآر-۶، سالهاست با هدف افزایش بازدهی و کاهش زمان رسیدن به غنای نظامی توسعه یافتهاند.»
او تاکید کرد که سانتریفیوژهای نسل جدید مانند آیآر-۶ و آیآر-۹ با بهرهگیری از فیبر کربن و طراحی فشرده، نهتنها بسیار پربازدهتر هستند، بلکه پنهانسازی آنها از بازرسان آژانس را نیز آسانتر میسازد.
ایران پیش از حمله، حدود ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنیشده تا سطح ۶۰ درصد ذخیره داشت؛ رقمی که از نظر کارشناسان برای ساخت دستکم ۱۰ کلاهک اتمی کافی است.
تحلیلگر تایمز اسرائیل افزود: «با استفاده از سانتریفیوژهای نسل جدید، ایران میتوانست طی کمتر از یک سال به مواد لازم برای سلاح هستهای دست یابد.»
با اینکه اثر دقیق حمله مشخص نیست، کارشناسان معتقدند هدف واشینگتن از این عملیات، کند کردن مسیر دستیابی ایران به بمب هستهای بود؛ اما نتیجه نهایی آن، همچنان به میزان پنهانکاری و توان بازسازی ایران بستگی دارد.
