بیش از ۱۰ راکت از لبنان به حیفا در شمال اسرائیل شلیک شد.
ارتش اسرائیل اعلام کرد که برخی از آنها رهگیری شدند و برخی به مناطق باز اصابت کردند.
همچنین ارتش اسرائیل شنبه ۱۲ آبان از شلیک دو راکت از شمال نوار غزه به حریم هوایی اسرائیل خبر داد و گفت این راکتها در یک منطقه باز فرود آمدند و منجر به آسیب جانی نشدند.
در پی این حمله، آژیرهای خطر در مناطق هممرز نوار غزه در اسرائیل فعال شدند.

مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، در حساب ایکس خود با انتشار ویدیویی از دانشجوی معترض به حجاب اجباری در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد تهران نوشت که این موضوع و همچنین پاسخ مقامهای جمهوری اسلامی را به دقت رصد خواهد کرد.
نور نیوز: سخنان علی خامنهای درباره «مجهز شدن به هر چه لازم باشد» درباره سلاح هستهای بود.
حسین آقایی، پژوهشگر امور استراتژیک و روابط بینالملل به ایران اینترنشنال گفت: «جمهوریاسلامی همواره به دنبال دستیابی به بمب اتم بوده است.»
او افزود: «اما به دلیل خطر حمله نظامی آمریکا و اسرائیل، آن را تست نهایی نکرده است.»

علی خامنهای با سخنان و رویکردهای خود در حال سوق دادن کشور به سمت جنگ است. او در آخرین سخنرانیاش بار دیگر بر ضرورت حمله به اسرائیل تأکید کرد، در حالی که اسرائیل نیز اعلام کرده است در برابر هرگونه اقدام جمهوری اسلامی با قدرت بیشتری پاسخ خواهد داد.
این تحرکات نشان میدهد که جمهوری اسلامی در حال پیشروی به سمت یک جنگ غیرضروری است، جنگی که میتوانست از آن اجتناب شود. مسئولیت اصلی این رویکرد برعهدهی خامنهای و اطرافیان جنگطلب اوست. جنگی که میتواند باعث مرگ و ویرانی برای مردم ایران و حتی درگیر شدن کل منطقه شود.
خامنهای در حالی ایران و ایرانیان را به سوی این جنگ میبرد که پیوند زدن سرنوشت کشور با سرنوشت غزه، لبنان، حماس و حزبالله ضرورتی نداشت. در حالی که ۵۷ کشور اسلامی و ۲۲ کشور عربی خود را از این درگیریها دور نگه داشتهاند و به رغم انتقادات شدید به اسرائیل، مردمان و کشور خود را به این جنگ نکشاندهاند، خامنهای همچنان در جمع دانشآموزان و دانشجویان از وظیفه اسلامی و تکلیف جنگ سخن میگوید. اما چه وظیفهای و چه تکلیفی؟ چرا رهبران دیگر کشورها چنین احساس وظیفهای ندارند؟
برخلاف گفتههای خامنهای، مردم ایران هیچ تعهدی برای جنگ با اسرائیل ندارند. اسرائیل نه خاک ما را اشغال کرده و نه با ما اختلاف ارضی دارد. این جنگ تنها به دلیل سیاستهای خامنهای و همفکران جنگطلبش به ایرانیان تحمیل میشود. جنگی که بدون دلیل موجه در حال وقوع است، جنگی که خسارت و ویرانی در پی خواهد داشت. در جنگ، بمب و موشک است، خرابی و مرگ و جراحت است. اگر در این درگیری، جمهوری اسلامی زیرساختهای اسرائیل را هدف قرار دهد و اسرائیل نیز به پالایشگاهها و نیروگاههای ایران حمله کند، چه کسی پاسخگوی مردم خواهد بود؟
ایران اکنون با مشکلاتی نظیر کمبود بنزین، برق و گاز دستوپنجه نرم میکند. اگر زیرساختهای کشور هدف قرار بگیرد، زندگی مردم بیش از پیش مختل خواهد شد. از کجا میتوان اطمینان داشت که این جنگ به کجا ختم میشود و چه بهایی خواهد داشت؟ خامنهای و اطرافیانش با این روند بر طبل جنگ کوبیدن، کشور و مردم را به سمت آیندهای نامعلوم و فاجعهبار سوق میدهند.
حق مردم ایران است که در جامعهای بدون جنگ و تحریم زندگی کنند، جامعهای که در آن هر شب با آرامش بخوابند و نگران حملات احتمالی نباشند. مسئولیت این وضعیت و سوق دادن کشور به جنگ، مستقیماً بر عهده خامنهای است که به عنوان فرمانده کل قوا، اختیار جنگ و صلح را در دست دارد. مردم ایران چه گناهی کردهاند که درگیر افکار آخرالزمانی او شدهاند؟
در داخل کشور، برخی تحلیلگران و طرفداران جمهوری اسلامی در رسانهها به تبعیت از خامنهای، مدام از ضرورت حمله به اسرائیل صحبت میکنند و به این احساسات جنگطلبانه دامن میزنند.
این رجزخوانیها و تهدیدهای خامنهای و نیروهایش، عواقب ناگواری برای ایران و مردم آن خواهد داشت. زیرساختهای کشور نابود و مردم قربانی خواهند شد. در حالی که چنین سخنان تهدیدآمیزی به جایی نمیرسند، شرایط کشور و مردم ایران را از آنچه هست وخیمتر میکند و ممکن است ایران را وارد مسیری کند که سرانجام آن نامعلوم باشد.
سؤال مردم ایران از خود این است که چرا باید وارد جنگ با اسرائیل شوند؟ امروز هر کسی که در برابر این جنگطلبی سکوت کند یا بخواهد آن را توجیه کند، به کشور خیانت کرده است. جنگی که جنگ مردم ایران نیست .
کسانی که در تلاشند مسئولیت این جنگ را از دوش خامنهای بردارند و چشمان خود را بر سیاستهای خصمانه و جنگطلبانه او و فرماندهان سپاه ببندند، فردا باید پاسخگوی مردم ایران باشند. امروز معنای واقعی ایراندوستی، نقد سیاستهای جنگطلبانه خامنهای است. مسئولیت این جنگ با خامنهای است و امروز سکوت در برابر آن خیانت است.

سازمان حقوق بشر ایران در گزارشی اعلام کرد که جمهوری اسلامی در ماه گذشته میلادی (اکتبر) همزمان با تشدید تنش بین ایران و اسرائیل و در سایه تبلیغات جنگی، دستکم ۱۶۶ نفر را به دار آویخت. این بالاترین تعداد اعدام گزارش شده در یک ماه و طی دو دهه گذشته در ایران است.
این سازمان حقوق بشری مستقر در نروژ، روز ۱۲ آبان در گزارشی نوشت ۱۳ شهروند افغانستانی، ۱۱ شهروند بلوچ، ۹ شهروند کرد و شش زن در بین اعدامشدگان این ماه بودند و دو نفر نیز طی این مدت در ملاءعام اعدام شدند.
بر اساس این گزارش، اتهام ۸۰ تن از این اعدامشدگان «قتل عمد»، ۶۴ تن جرایم مربوط به «مواد مخدر»، ۱۲ تن «محاربه» و یا «افساد فیالارض» و ۱۰ نفر با اتهام «تجاوز به عنف» بود.
سازمان حقوق بشر ایران نسبت به اعدامهای گستردهتر جمهوریاسلامی در سایه تهدید جنگ بین ایران و اسرائیل در ماههای پیش رو هشدار داد و خواهان توجه ویژه جامعه جهانی، رسانهها و نهادهای مدنی به افزایش بیسابقه اعدامها در ایران شد.
محمود امیریمقدم، مدیر این سازمان گفت: «جامعه جهانی و کشورهایی که با جمهوریاسلامی روابط دیپلماتیک دارند، باید این هشدار را جدی بگیرند و برای جلوگیری از وقوع جنایتی بزرگتر بهدست جمهوریاسلامی، با جدیت واکنش نشان دهند.»
مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، روز ۱۱ آبان در اولین گزارش دورهای خود، حق حیات را به عنوان مهمترین حق بشری معرفی کرد و از افزایش نگرانکننده اعدامها در ایران ابراز نگرانی کرد.
ساتو تاکید کرد بر اساس میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، مجازات اعدام باید به جرایم بسیار جدی محدود شود و اتهامات کلی مانند «افساد فی الارض» و «محاربه» نباید برای اعدام به کار رود.
بنا بر گزارش سازمان حقوق بشر ایران، در ۱۰ ماه نخست سال ۲۰۲۴، دستکم ۶۵۱ تن در ایران اعدام شدند.
طبق این گزارش، پس از پایان انتخابات ریاست جمهوری و با آغاز تنش جدید بین ایران و اسرائیل، اجرای احکام اعدام شتاب بیشتری گرفت و در سه ماه نخست ریاست جمهوری مسعود پزشکیان دستکم ۳۵۳ نفر اعدام شدند.
جمشید شارمهد، شهروند ۶۹ ساله متولد ایران با تابعیت آلمانی که دو دهه ساکن آمریکا بود و از امارات متحده عربی ربوده و به ایران برده شد، یکی کسانی است نامش در لیست اعدامشدگان این ماه ثبت شده است.
بیشتر بخوانید: اطلاعات مبهم از شیوه مرگ شارمهد؛ غزاله شارمهد: به آلمان گفتهاند او مرد
به نوشته سازمان حقوق بشر ایران، اعدام شهروندان افغانستانی پس از روی کار آمدن حکومت طالبان رشد بیشتری داشته و در ده ماه نخست سال جاری میلادی دستکم ۴۹ شهروند افغانستانی در ایران اعدام شدند که احکام ۱۳ نفرشان در ماه اکتبر اجرا شده است.
خبرگزاری هرانا پیشتر در گزارشی به مناسبت روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام نوشت که در بازه زمانی ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ تا هشت اکتبر ۲۰۲۴، دستکم ۸۱۱ نفر در ایران اعدام شدند.
طبق این گزارش، طی این مدت ۱۸۶ نفر به اعدام محکوم شدهاند و ۵۹ حکم اعدام نیز از سوی دیوان عالی کشور تایید شده است.
سازمان عفو بینالملل نیز در آخرین گزارش سالانه خود درباره مجازات مرگ، با اشاره به افزایش چشمگیر اعدام در ایران نوشت نزدیک ۷۵ درصد کل اعدامهای ثبتشده در سال ۲۰۲۳ در جهان، در ایران انجام شده است.
طبق این گزارش، جمهوری اسلامی بعد از خیزش «زن، زندگی، آزادی»، استفاده از مجازات اعدام را برای القای وحشت در میان مردم و تشدید کنترل خود بر قدرت افزایش داده است.
بیشتر بخوانید: انتقام از «زن، زندگی، آزادی» با افزایش اعدامهای سیاسی

بسیج دانشجویی کشور در بیانیهای به مناسب روز ۱۳ آبان اعلام کرد: «اکنون فرهنگ شورایی نقطه مشترک تمام مجاهدین جبهه حق از حسن نصرالله تا یحیی سنوار است و جمهوری اسلامی برای تنبیه مستکبران ذرهای تعلل نخواهد کرد.»





