افزایش فشار بر خیریههای غیردولتی با تعطیلی خانه امن «مهر شمسآفرید»
موج فشارها بر نهادهای خیریه غیرحکومتی در ایران ادامه دارد و در جدیدترین نمونه خانه امن «مهر شمسآفرید» که مرکز حمایتی زنان و دختران بود، تعطیل شده است. جمهوری اسلامی پیشتر خیریههای چون «جمعیت امام علی» و «خانه خورشید» را تعطیل کرده است.
فاطمه باباخانی، مدیرعامل خانه مهر شمس آفرید روز یکشنبه نهم اردیبهشت از تعطیلی این خانه امن خبر داد.
او در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «پناهگاه عزیزتر از جانمان، خانه امن غیردولتی مهر شمس آفرید با بدترین شکل ممکن، تعطیل شد!»
باباخانی جزییات بیشتری در این زمینه در این پیام خود ارائه نکرد، اما یک روز قبل از آن در گفتوگو با شبکه شرق هشدار داده بود که بهزیستی استان آذربایجان غربی در تلاش بر برای تعطیلی این موسسه مردمنهاد و خانه امن مربوط به آن است.
مهر شمس آفرید یک موسسه مردمنهاد برای توانمندسازی زنان آسیبدیده است و برای کاهش آسیبهای اجتماعی و خانواده زنان و کودکان فعالیت میکند.
باباخانی به شبکه شرق گفت که روز هشتم اردیبهشت گروهی از ماموران بهزیستی به دفتر این موسسه رفتند و در جلسهای که «شبیه بازجویی» بود، چگونگی تامین مالی موسسه را بررسی کردند.
او افزود همزمان اورژانس اجتماعی با ورود به خانه امن زنان آسیبدیده، همه زنانی را که در این مرکز بودند به محل اورژانس اجتماعی انتقال دادند.
باباخانی گفت که برای این انتقال «نه حکم و نه دستور مکتوبی به من ابلاغ نشد».
به گفته مدیرعامل خانه مهر شمس آفرید، بهانه ماموران بهزیستی برای تعطیل کردن این موسسه مردمنهاد، «کافی نبودن توان مالی اداره خانه امن» بوده است.
اما باباخانی ادامه داد: «این حرفها بهانه است. مدیرکل بهزیستی استان از مدتها قبل تهدید کرده بود که موسسه و خانه امن را تعطیل خواهند کرد.»
باباخانی تاکید کرد فشار حکومت علیه این موسسه مردمنهاد در دو سه سال گذشته وجود داشته و به مرور شدت گرفته، اما در یک سال اخیر وضعیت بدی را تجربه کردهاند.
او گفت که مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی او را تحت فشار بسیاری قرار داده و گفته: «پوشش خوبی نداری، معاند هستی و در فضای مجازی رفتارهای خلاف عرف و شرع انجام دادهای و علیه نظام نوشتهای. یکی از مشکلاتشان این بود که چرا در اینستاگرامت از هشتگ زن، زندگی، آزادی استفاده کردهای.»
بر اساس این گزارش، تا آن سال صرفا مراکز مداخله در بحران بهزیستی برای کمک به زنان در معرض خشونت خانگی به ارائه خدمات میپرداختند و «این دسته از زنان در کنار زنان آسیبدیده و زنان خیابانی مورد پذیرش این مراکز قرار میگرفتند، در حالی که زنان در معرض خشونت خانگی اغلب به همراه فرزندانشان مجبور به ترک منزل شده و نباید با افراد دارای آسیبهای اجتماعی در یک مرکز نگهداری شوند».
فاطمه باباخانی کیست؟
فاطمه باباخانی دارای دکترای حقوق و کنشگر اجتماعی ۳۶ ساله اهل ارومیه است.
او موسسه خانه مهر شمس آفرید را سال ۹۹ تاسیس کرد و پس از یک سال خانه امن این موسسه را نیز راه انداخت.
این خانه دارای یک تیم کمککننده به زنان شامل روانشناس بزرگسالان و کودکان، مسئول فنی، روانپزشک، وکیل و مشاوران حقوقی پروندههای طلاق و دیه برای زنانی است که تحت خشونت خانگی قرار میگیرند.
این موسسه همچنین دورههای آموزشی مهارتهای کاری، زندگی، کنترل خشم، فرزندپروری و نحوه تعامل با خانواده را برگزار میکند.
اما باباخانی پیش از تاسیس این موسسه نیز فعالیتهای مددکارانه داشت.
او درباره سابقه فعالیتهایش گفته است: «من به همراه دوستانم از سال ۱۳۹۲ برای کمک به دانش آموزان بازمانده از تحصیل در مناطق محروم لوازم تحریر، کیف، هزینه ثبت نام مدارس را تهیه میکردیم.»
باباخانی در سال ۱۳۹۴ زمانی که دانشجوی کارشناسی ارشد بود ارائه مشاورههای رایگان حقوقی به زنان تحت خشونت خانگی را آغاز کرد.
با این که خانه امن مهر شمس آفرید تحت نظر سازمان بهزیستی آغاز به کار کرد، اما از حمایت چندان این سازمان برخوردار نشد.
او در این زمینه گفته است: «ارگان ها و نهادهایی که برای کاهش آسیبهای اجتماعی بودجه دارند باید ما را همراهی کنند، ولی متاسفانه این اتفاق نمیافتد و عنوان میشود که بودجهای برای زنان خشونتدیده نداریم.»
سابقه دشمنی جمهوری اسلامی با خیریههای غیردولتی
این اولین بار نیست که جمهوری اسلامی اقدام به تعطیلی خیریههای غیردولتی میکند.
در سال ۱۳۹۹، جمعیت امام علی با دادخواست وزارت کشور و رای قطعی دادگاه منحل شد.
وزارت کشور این خیریه را به «صدور بیانیههای سیاسی در شرایط بحرانی کشور و سیاهنمایی، فعالیتهای ضددینی و عدم شفافیت مالی» متهم کرده بود.
همچنین در آن سال، شارمین میمندینژاد، موسس جمعیت خیریه امام علی، کتایون افرازه و مرتضی کیمنش دو عضو دیگر این سازمان بازداشت شدند.
کیمنش و افرازه چند روز بعد آزاد شدند، اما میمندینژاد پس از ۱۲۹ روز بازداشت با وثیقه دو میلیارد تومانی آزاد شد.
یک سال بعد، خیریه غیردولتی «خانه خورشید» نیز تعطیل شد.
لیلا ارشد و سرور منشیزاده، بنیانگذاران خانه خورشید که از آن به عنوان نخستین مرکز کاهش آسیب اعتیاد زنان نام برده میشد، اسفند ۱۴۰۰ از تعطیلی این مرکز غیر دولتی به دلیل فشارها خبر دادند.
ارشد بدون اشاره به جزییات اعلام کرد که از سال ۱۳۹۷ فشارها به این سازمان افزایش یافته و در نهایت مجبور به توقف فعالیت خود شدند.
بر اساس اعلام خانه خورشید، طی ۱۷ سال، ۲۵۰۰ نفر تحت پوشش این موسسه بودند که ۶۰۰ نفر از آنها بهبود یافتند.
در مردادماه ۱۴۰۱ نیز سپیده علیزاده از فعالان مدنی و مدیر مرکز جامع کاهش آسیب بانوان نور سپید هدایت که در زمینه کمک به زنان آسیب دیده در منطقه شوش در جنوب تهران فعالیت میکرد با انتشار یادداشتی از تعطیلی این موسسه خبر داد.
صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلامپژوه، در نامهای به کمیته حقیقتیاب سازمان ملل نوشت بیش از ۴۰ روز است به اتهام برداشتن روسری، به طرز «وحشیانه و خشونتباری» به دست ماموران تحت امر رهبر جمهوری اسلامی بازداشت شده و به علت فقدان بینایی «حبس با شکنجه و اعمال شاقه» را تحمل کرده است.
وسمقی در این نامه با اشاره به تجربه خود در در ایام بازداشت، از کمیته حقیقتیاب سازمان ملل، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر و نهادها و مجامع بینالمللی حقوق بشر خواست از هیچ تلاشی برای «بازداشتن جمهوری اسلامی از اعمال ستم بهویژه به زنان» فروگذار نکنند.
این پژوهشگر دینی تجربههای خود و همبندیهایش را گویای آن دانسته که نهادهای متعددی چون دستگاههای قضایی و امنیتی و سازمان زندانها، از تمامی ابزارها برای اعمال فشار بر زندانیان سیاسی و واداشتن آنان به تسلیم استفاده میکنند.
او با اشاره به اینکه فاقد بینایی است و با چنین وضعیتی بدون داشتن حق وکیل به اماکنی برای بازجویی و بازپرسی برده شده، تاکید کرد که بدون طی مراحل قانونی از شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین به زندان منتقل شده است.
وسمقی روز ۲۶ اسفند به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
او روز دوشنبه ۱۰ اردیبهشت با تودیع قرار کفالت از زندان اوین آزاد شد.
این زندانی سیاسی در بخشی از نامهاش نوشت با وجودی این که انجام بسیاری از امور شخصی در زندان برایش دشوار و گاه غیرممکن است، مسوولان زندان به تقاضاش برای تعیین مددکار بیاعتنا بوده و در تمام مدت تحمل حبس به دلیل امتناع از پوشیدن روسری از ملاقات با خانواده محروم بوده است.
ایراناینترنشنال روز ۲۷ اسفندماه در گزارشی خبر داد که وسمقی به دلیل امتناع از حجاب اجباری اجازه ملاقات با خانوادهاش را پیدا نکرد. او روز دوم اردیبهشت هم از حق ملاقات با همسرش محروم ماند.
این دینپژوه درباره وضعیت جسمی خود در زندان خطاب به کمیته حقیقتیاب سازمان ملل نوشت به دلیل تنشهایی که برایش ایجاد کردند، برای سه هفته با نوسان شدید ضربان قلب و فشار خون روبرو بوده و نهایتا با وضعیتی وخیم، تحتالحفظ به بیمارستان اعزام شده و حالش چنان وخیم بوده که در طول درمان برای مدتی از هوش رفته است.
وسمقی تاکید کرده پس از پیگیریهای فراوان برای تایید موضوع فقدان بینایی به بیمارستان فارابی اعزام شده و گواهی عدم تحمل حبس برایش صادر شده است.
این فعال سیاسی و مدنی در ادامه نامهاش با اشاره به ادامه حبس خود با وجود صدور گواهی عدم تحمل حبس نوشته در این شرایط تحمل حبس برایش مصداق بارز حبس با شکنجه و اعمال شاقه است.
وسمقی روز ۲۷ فروردین بدون روسری و همراه با سه مامور زن و مرد، برای معاینه چشمهایش از زندان اوین به بیمارستان فارابی تهران اعزام شد.
این زن پژوهشگر زندانی در ماههای اخیر از منتقدان سرسخت سیاست حجاب اجباری حکومت ایران بوده و علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی را دیکتاتور و نظام حاکم را سرکوبگر خوانده است.
وسمقی در فایلی صوتی که اسفند ماه در صفحه اینستاگرامش منتشر شد، با انتقاد از رویکرد خامنهای درباره حجاب اجباری گفت او حق ندارد خط قرمز خود را به زنان تحمیل و برای مردم جرم تعریف کند.
امیرپویان رفیعی شاد، رییس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر سفر هوایی تهران اعلام کرد مشکلات اقتصادی و افزایش هزینههای زندگی با توجه به نرخ فزاینده تورم در ایران، سفر با هواپیما را به یک پدیده لوکس تبدیل کرده است.
او روز یکشنبه ۹ اردیبهشت در مصاحبهای با پایگاه خبری انتخاب گفت: «ما در کشور یک تورم متداوم داریم و بر روی هزینه حمل و نقل از مترو تا هواپیما اثر گذاشته است. ایرلاینها در مقابل تورم توان دفاع ندارند و باید هزینههای دلاری بپردازند.»
بانک مرکزی در جدول محاسبه تادیه بدهی و مهریه، نرخ تورم سالانه در سال ۱۴۰۲ را ۵۲/۳ درصد اعلام کرد که بالاترین نرخ تورم سالانه از ۸۰ سال قبل تاکنون است.
رفیعی شاد با اشاره به اجتنابناپذیر بودن افزایش قیمت بلیط هواپیما در سال ۱۴۰۳ افزود صحبتهایی مبنی بر رشد ۲۹ درصدی قیمت بلیط مطرح شده اما سازمان هواپیمایی کشوری هنوز تصمیم نهایی خود را در این خصوص ابلاغ نکرده است.
پیشتر مرکز پژوهشهای مجلس گزارش داد ۷۷ درصد از سفرها در کشور با استفاده از خودروی شخصی و تنها ۲۳ درصد از طریق حمل و نقل عمومی انجام میگیرند که از این عدد سهم هواپیما تنها ۰/۸ درصد است.
حرمتالله رفیعی، رییس انجمن دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران روز ۲۰ فروردین گفت افزایش سفر با خودروی شخصی پدیدهای «قابل ستایش» نیست زیرا این نوع سفر «رشد چرخه گردشگری اقتصادی» را در پی نخواهد داشت.
او افزود صرف سفر کردن کافی نیست و اینکه مردم «با چه کیفیت و چگونه سفر کردهاند» نیز حائز اهمیت است.
روزنامه دنیای اقتصاد روز ۱۶ فروردین در گزارشی درباره سفرهای نوروزی و چشمانداز گردشگری نوشت عواملی از جمله افزایش تورم، سفرها را به سمت «گردشگری فقیرانه و چادر سفر» پیش برده است.
رییس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر سفرهوایی تهران در ادامه مصاحبه خود به تاثیر تحریمهای بینالمللی بر فرسودگی ناوگان هواپیمایی ایران پرداخت و گفت: «در دنیا یک استاندارد برای عمر هواپیما وجود دارد که با استانداردهای ایران خیلی تفاوت دارد. سال گذشته عمر ناوگان هواپیمایی ایران ۲۶ سال بود و فرودگاه خیلی از کشورها از جمله عربستان، اجازه ورود هواپیمای بالا ۱۵ سال را نمیدهد. در معیارهای جهانی هم میانگین ۱۵ تا ۲۰ سال است.»
به گفته او، حتی تعمیر هواپیماها با توجه به تحریمهای موجود امری چالشبرانگیز است زیرا خرید یک قطعه کوچک هواپیما از طریق «پنج رابط» انجام میشود و هزینهای چند برابر قیمت جهانی به همراه دارد.
یک وبسایت حوزه هوانوردی در شهریورماه سال گذشته گزارش داد شرکت هواپیمایی ماهانایر یک فروند ایرباس ای۳۴۰ را که حدود ۲۸ سال عمر دارد، از طریق اندونزی وارد ایران کرده است.
ماهانایر، وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و از جمله شرکتهای تحریمشده از سوی غرب است.
در حالی که هنوز لایحه موسوم به «حجاب و عفاف» در شورای نگهبان به تایید نرسیده، دستکم ۱۶۰ نماینده مجلس و نیز حسین شریعتمداری از این که نیروی انتظامی برخورد سرکوبگرانه خود علیه آزادی پوشش زنان و دختران را در چارچوب یک طرح دیگر آغاز کرده، حمایت کردند.
علی کریمی فیروزجایی عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی روز یکشنبه نهم اردیبهشت بیانیه این نمایندگان را قرائت کرد.
او گفت که این بیانیه تا کنون به امضای ۱۶۰ نماینده مجلس رسیده ولی همچنان تعداد امضاها در حال افزایش است.
امضاکنندگان بیانیه از دیگر نهادهای جمهوری اسلامی خواستهاند که از این طرح نیروی انتظامی حمایت کنند.
در این بیانیه همچنین از مردم خواسته شده «با همافزایی»، فضا را برای برخوردهای نیروی انتظامی با زنان و دختران در زمینه تحمیل حجاب فراهم کنند.
نیروی انتظامی از روز ۲۵ فروردین موج جدید برخوردها با زنان و دختران را در چارچوب «طرح نور» آغاز کرد که حتی با واکنش منفی برخی چهرههای درون حکومت مواجه شد.
مهدی فضائلی از اعضای دفتر رهبر جمهوری اسلامی اعلام کرد برخی مسوولان برای چگونگی برخورد با زنان و دختران در مورد حجاب اجباری «تذکر» گرفتند.
اما غلامحسین محسنی اژهای رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی روز سوم اردیبهشت از نیروی انتظامی حمایت کرد و گفت نباید نیروی انتظامی از سوی مسوولان «رها» شود.
سپاه نیز اعلام کرد که در طرح نیروی انتظامی برای تحمیل حجاب مشارکت میکند.
حسن حسنزاده، فرمانده سپاه تهران بزرگ روز یکشنبه دوم اردیبهشت اعلام کرد گروههایی تحت عنوان «سفیران مهر» اجرای سیاست حجاب اجباری جمهوری اسلامی را به صورت «جدیتر» در تهران دنبال خواهند کرد.
حسین شریعتمداری، نماینده علی خامنهای در روزنامه کیهان نیز از نیروی انتظامی برای تحمیل حجاب اجباری به زنان حمایت کرده است.
او روز یکشنبه با انتقاد از طرح مجلس برای حجاب اجباری نوشت: «در لایحه حجاب و عفاف پلیس از برخورد قانونی با کشف حجاب منع شده است و در این لایحه گفته شده پول بده و کشف حجاب کن.»
در شهریور سال گذشته، نمایندگان مجلس شورای اسلامی با «اجرای آزمایشی» قانون جدید حجاب اجباری «به مدت سه سال» موافقت کردند.
با این حال، این لایحه هنوز به تایید شورای نگهبان نرسیده است.
این لایحه مجازاتهایی شدیدتر در راستای نقض حقوق زنان و دختران در ایران در نظر گرفته و مجازاتهای زندان و جریمه نقدی برای سرپیچی از قوانین تحقیرآمیز و تبعیضآمیز حجاب اجباری در آن افزایش یافته است.
نیروی انتظامی جمهوری اسلامی پیش از تایید چنین لایحهای در شورای نگهبان، پیشدستی کرده و مداخله خود برای سرکوب زنان و دختران در جهت تحمیل حجاب را بدون هیچ استناد قانونی ازسرگرفته است.
محسنی اژهای در اظهارات روز سوم اردیبهشت خود فاش کرد که مداخله نیروی انتظامی در زمینه حجاب اجباری، سال گذشته در جلسه مشترک او با ابراهیم رئیسی به تصویب رسید.
او گفت که اکنون مقامهای دولتی و حکومتی نمیتوانند خود را کنار بکشند و بگویند «کی بود کی بود، من نبودم؟»
در روزهای اخیر انتقاد چهرههای مدنی و شهروندان علیه برخورد خشونتآمیز نیروی انتظامی با زنان و دختران در خیابانها افزایش یافته است.
صدیقه وسمقی، اسلامپژوه و از منتقدان حجاب اجباری در نامهای از زندان اوین، روز دوشنبه سیاست حجاب اجباری در ایران را سیاستی شکست خورده نامید و نوشت ادامه دادن این سیاست جز به بروز رفتارهای منحط از سوی ماموران حکومتی به چیز دیگری منجر نخواهد شد.
روز شنبه نیز نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح، در یادداشتی از زندان نوشت: «بازگشت دوباره گشتهای ارشاد، حضور نیروی انتظامی با یونیفرم و درجهدارانش و گارد و لباس شخصیها به خیابانها و شدت خشونت اعمال شده در انظار عمومی، اقدامی از سوی حکومت برای ایجاد رعب و وحشت است و به همان نسبت، مقاومت زنان و افزایش برخوردهای حکومت، نشان از قدرت و اقتدار معترضان دارد.»
محمدعلی ایازی، عضو مجمع محققین حوزه علمیه قم درباره گشت ارشاد با اشاره ضمنی به رهبر جمهوری اسلامی گفت: «وقتی پای اختلاس و فسادهای مالی پیش میآید میگویند آن را کش ندهید، برخورد مومنانه کنید، ولی راجع به حجاب شاهد این نوع برخوردها میشویم.»
۶۱ وکیل دادگستری هم در بیانیهای اجرای «طرح نور» را خلاف آزادیهای عمومی و در تعارض با قانون اساسی و اسناد بینالمللی حقوق بشر دانستهاند.
کارگران بازنشسته ایران در چند شهر در اعتراض به رسیدگی نشدن مشکلات صنفی به تظاهرات کردند و شعارهایی را نیز علیه حجاب اجباری سر دادند و از توماج صالحی، خواننده مخالف جمهوری اسلامی که به اعدام محکوم شده، حمایت کردند.
بر اساس ویدیوها و اطلاعات رسیده به ایران اینترنشنال، کارگران بازنشسته روز یکشنبه نهم اردیبهشت دستکم و تاکنون در شهرهای اراک، اهواز، شوش تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در تجمع و راهپیمایی کارگران بازنشسته در اراک، معترضان با اشاره به موج اخیر سرکوب زنان و دختران ایران برای اعمال حجاب اجباری شعارهایی چون «روسری رو رها کن فکری به حال ما کن» سر دادند.
همچنین ویدیوهای منتشرشده نشان میدهد بازنشستگان در اراک شعار «حجاب حجاب شعارشون، دزدی و غارت کارشون» سر دادند.
در اهواز، بازنشستگان تامین اجتماعی شعارهایی علیه دولت جمهوری اسلامی از جمله «رئیسی بیعرضه برگرد برو به حوزه» سر دادند.
در تجمع اهواز، شعار «توماج صالحی آزاد باید گردد» سر داده شد.
در تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته شوش، هفت تپه و کرخه، که مقابل فرمانداری شهرستان شوش برگزار شد، کارگران شعار دادند: «کارگر داد بزن حقتو فریاد بزن».
همچنین گزارش شبکههای اجتماعی حاکی است که اعتراضات کارگران کارخانه کاغذ پارس که از روز اول اردیبهشت و پس از تعطیلی برخی از خطوط تولیدی این کارخانه و اخراج ۱۰۰ نفر از کارگران آغاز شد، همچنان ادامه دارد.
بر اساس گزارش این شبکهها، این کارگران به تعویق در پرداخت حقوق و حق بیمه خود نیز معترضند.
در سالهای اخیر، اعتراضات و اعتصابهای کارگران بخشهای مختلف ایران به ویژه صنعت نفت، گاز و فولاد در نقاط مختلف کشور بارها برگزار شده اما حکومت هنوز نتوانسته به مطالبات معترضان پاسخ دهد.
سایت هرانا در دیماه سال گذشته گزارش داد در سال ۲۰۲۳ میلادی تعویق یا عدم پرداخت حقوق کارگران برای دستکم ۹۴۳ ماه، دو هزار و ۸۹۱ اخراج یا تعدیل، سه هزار و ۴۰۹ مورد بیکاری، ۱۱۹ ماه فقدان بیمه کار برای یک میلیون و ۷۶۴ هزار و ۱۶ کارگر، پنج مورد تعطیلی کارخانه و دو هزار و ۶۲۱ کارگر بلاتکلیف در حوزه کار گزارش شده است.
در سال ۲۰۲۳ حداقل ۳۲۰ تجمع کارگری، یک مورد ممانعت از تجمع و ۱۱۱ اعتصاب کارگری به وقوع پیوست که بیشتر این تجمعات در ارتباط با مطالبات مزدی بودند.
روز شنبه گزارشهایی از بیکار شدن کارگران دیگر کارخانهها نیز منتشر شد.
کانال تلگرام «انجمن کارگران و استادکاران بانه» گزارش داد تنها چند روز مانده به روز جهانی کارگر، ۱۷۰ کارگر شهرداری سقز که در بخشهای خدماتی مشغول به کار بودند اخراج شدند.
طبق این گزارش، این کارگران با قرارداد ۸۷ روزه در بخشهای فضای سبز، اجراییات و نگهبانی مشغول به کار بودند.
همچنین ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهند روز شنبه هشتم اردیبهشت، کامیونداران در شهرهای مختلف کشور دست از بارگیری و ادامه کار کشیدند. آنها در اعتراض به کاهش کرایهها و سهمیه سوخت کامیونهای خود دست به اعتصاب زدند.
علاوه بر کارگران و بازنشستگان، معلمان سراسر ایران نیز بارها نسبت به وضعیت معیشتی خود اعتراض کردهاند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان، به مناسبت روز معلم، برای تجمع مقابل سازمان برنامه و بودجه تهران در ۱۳ اردیبهشت فراخوان داد.
محمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی، شرایط دشوار کاری پزشکان در ایران را یکی از دلایل رشد قابل توجه آمار خودکشی در میان این گروه دانست.
میرخانی گفت: «زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساستر میشوند و از سوی دیگر بیداریهای مکرر فرد را به شدت آسیبپذیر میکند.»
او فضای کاری پزشکان در بیمارستانها را «پادگانی» توصیف کرد و افزود این شرایط بهویژه برای دستیاران پزشکی (رزیدنتها) سختتر است.
به گفته میرخانی، دستیاران پزشکی «گاهی ۷۲ ساعت نمیتوانند بخوابند و این شرایط به شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی میکند.»
او به افت جایگاه پزشکان در جامعه و برخوردهای خشن بیماران و همراهان آنها با پزشکان اشاره کرد و گفت امنیت این گروه در محیط کار کاهش یافته است.
(به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبهرو میشوید که از جملهها و عبارتهایی نشاندهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت میکنند یا فردی مورد اعتماد، درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر میکنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.)
در روزهای اخیر و پس از انتشار خبر خودکشی سمیرا آلسعیدی، دانشیار روماتولوژی و عضو مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران، بار دیگر زنگ خطر درباره نبود امنیت روانی در میان اعضای کادر درمان به صدا درآمد.
محمد عبدوس، پزشک در واکنش به مرگ خودخواسته آلسعیدی، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرسهای فراوان کاری هستند.»
عبدوس افزود آلسعیدی یک روز قبل از خودکشی، قصد خود را برای انجام این کار با همکارانش در میان گذاشته بود اما آنها موضوع را جدی نگرفته بودند.
در دیماه سال گذشته، نیما شهریارپور، متخصص طب اورژانس اعلام کرد بر اساس پژوهشهای انجام شده، آمار خودکشی در میان اعضای جامعه پزشکی، بین ۳/۱ تا پنج برابر افزایش یافته است.
او افزود برای نمونه از میان ۱۴ هزار دستیار پزشکی در کشور، سالانه ۱۳ نفر به طور میانگین دست به خودکشی میزنند.
در اوایل فروردینماه مرگ خودخواسته پرستو بخشی، پزشک طرحی متخصص قلب منجر به واکنشهای بسیاری شد. او که در زمان مرگ تنها ۳۵ سال سن داشت، با خوردن دارو به زندگی خود پایان داد.
هادی یزدانی، فعال رسانهای حوزه پزشکی روز ۱۲ فروردین اتفاقات منجر به خودکشی این پزشک را نمونهای از «ظلم و تحقیر سیستماتیک» اعضای کادر درمان در وزارت بهداشت خواند.