دونالد ترامپ در بخشی از سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل گفت هفت جنگ بیپایان را در هشت ماه دوره ریاستجمهوری خود به پایان رسانده است.
او توضیح داد «دو مورد از آنها بیش از ۳۰ سال جریان داشتند. در همه موارد این جنگها هزاران قربانی بر جای گذاشته بودند. از جمله کامبوج-تایلند، کنگو-رواندا، پاکستان-هند، اسرائیل-ایران، ارمنستان- آذربایجان و دیگر موارد.»
ترامپ گفت پیش از این هیچ کشوری هرگز به نتیجهای حتی شبیه به این نرسیده بود، و افزود: «جای تاسف است که من مجبور بودم به جای سازمان ملل این کار را انجام دهم. در این مدت حتی یک پیشنهاد کمک یا تماس تلفنی از سازمان ملل دریافت نکرده بودم.»
رییسجمهوری آمریکا افزود تنها چیزی که سازمان ملل به او داد، خراب شدن پله برقی در راه رسیدنش به این مجمع و خراب شدن تلهپرامپتر هنگام این سخنرانیاش بود.
ترامپ گفت تلاش او برای پایان جنگها، دستاوردی برایش به همراه نداشت و افزود: «برخی گفتند باید جایزه نوبل صلح را بگیرم. اما دستاورد واقعی برای من بزرگ شدن کودکان به جای کشته شدن در جنگهای بیپایان است. برای من جایزه مهم نیست.»
علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، با اشاره به مذاکرات با اروپا و آمریکا گفت اگر «پیشنهاد عاقلانه و عادلانهای ارائه شود که منافع ایران را حفظ کند»، جمهوری اسلامی آن را میپذیرد.
او سهشنبه با حضور در اتاق بازرگانی افزود: «این دروغ است که ایران مذاکره نمیکند. ما در حال مذاکره بودیم که به ما حمله نظامی کردید.»
دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی اعلام کرد که فرانسه از طریق رافائل گروسی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی به جمهوری اسلامی پیام داد که تهران باید با آژانس «به ترتیبات خاصی» در زمینه بازرسی از تاسیسات اتمی ایران برسد.
او افزود که فرانسه گفته بود که اگر در مورد چنین ترتیباتی توافق شود، کشورهای اروپایی فعال کردن مکانیسم ماشه را کنار میگذارند.
اما لاریجانی گفت که «ترتیبات خاص» نمیتوانست «طبق روال عادی» صورت گیرد زیرا «برخی مراکز هستهای بمباران شده بود و بازرسی از آنها نمیتوانست طبق روال عادی انجام گیرد و باید ملاحظات امنیتی و مصوبه مجلس در نظر گرفته میشد.»

او همچنین ادامه داد: «طرحی از سوی اروپا و طرحی دیگر از سوی روسیه مطرح شد و جمهوری اسلامی با ملاحظاتی هر دو را پذیرفت؛ قرار بود شش ماه برای مذاکره زمان تعیین شود، اما آنان باز هم به وعده خود عمل نکردند و پیگیر مکانیسم ماشه در شورای امنیت شدند.»
دبیر شورای عالی امنیت ملی اعلام کرد که آمریکا شرط گذاشته بود برد موشکهای ایران به کمتر از ۵۰۰ کیلومتر برسد ولی «هیچ انسان باغیرتی چنین شرطی را نمیپذیرد».
دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، در نشست سازمان ملل گفت شش سال از آخرین سخنرانیاش در این مجمع میگذرد و به دلیل عملکرد دولت جو بایدن، اکنون جهان شاهد دو جنگ ویرانگر در دو قاره است و از صلح و آرامش به بحرانهای جدی مانند هرج و مرج، ضعف و چند دستگی تبدیل شده است.
او افزود: «یک سال پیش کشور ما دچار بحران و دردسر بود اما در هشت ماه ابتدایی دولت من به جذابترین کشور جهان تبدیل شدیم. آمریکا اکنون از مستحکمترین مرزها، قوترین دوستیها، برترین روحیه ملی و اقتصاد قدرتمند برخوردار است. اکنون عصر طلایی آمریکاست.»
ترامپ گفت دولت او به سرعت «فاجعهای اقتصادی» که دولت قبلی به ارث برده بود را معکوس و افزایش قیمتها و تورم کمرشکن را کنترل کرد.
او از کنترل بحران مهاجرت در هشت ماه نخست ریاستجمهوری خود سخن گفت و افزود: «اگر غیر قانونی وارد آمریکا شوید زندانی میشوید یا شما را پس میفرستیم یا بدتر از آن که خودتان میدانید معنایش چیست.»
رییسجمهوری آمریکا گفت تحت رهبری او، اعضای ناتو متعهد شدند بودجه دفاعی خود را به پنج درصد افزایش دهند و این ائتلاف را از همیشه قویتر کنند.
ترامپ همچنین به توافقهای تجاری موفق آمریکا با بریتانیا، ژاپن، هند، اندونزی و دیگر کشورها اشاره کرد.
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی اعلام کرد عباس عراقچی با همتای هلندی خود در نیویورک دیدار کرد.
بر اساس این گزارش، عراقچی در این دیدار بر «مسئولیت کشورها برای توقف جنگ در غزه» تاکید کرد و نسبت به «سوءاستفاده» سه کشور اروپایی از شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی هشدار داد.

ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان، در واکنش به اظهارات اخیر دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا، درباره تسلط مجدد این کشور بر پایگاه هوایی بگرام در افغانستان تاکید کرد طالبان «هرگز» با چنین موضوعی موافقت نمیکند.
مجاهد سهشنبه اول مهر در مصاحبه با شبکه خبری العربیه گفت: «بگرام بخشی از قلمرو افغانستان است و هیچ تفاوتی با دیگر نقاط این سرزمین ندارد. ما هرگز با معامله یا واگذاری هیچ بخشی از کشورمان موافقت نخواهیم کرد.»
او افزود مردم افغانستان «حساسیت زیادی نسبت به اشغالگری دارند» و «هرگز اجازه نخواهند داد که حتی یک وجب از سرزمینشان به تصرف یا کنترل بیگانگان درآید».
بگرام، واقع در شمال کابل، بهعنوان بزرگترین پایگاه نظامی ایالات متحده در افغانستان نقشی محوری در جنگ دو دههای این کشور علیه طالبان ایفا میکرد. نیروهای آمریکایی این پایگاه را ژوئیه ۲۰۲۱ و تنها چند هفته پیش از بازگشت طالبان به قدرت تخلیه کردند.
ترامپ ۲۷ شهریور در جریان سفر خود به بریتانیا، موضوع کنترل مجدد آمریکا بر پایگاه بگرام را مطرح کرد.
او در نشست خبری مشترک با کییر استارمر، نخستوزیر بریتانیا، گفت: «یکی از انگیزههای ما برای بازپسگیری این پایگاه آن است که تنها یک ساعت با منطقهای فاصله دارد که چین تسلیحات هستهای خود را تولید میکند.»
او همچنین ۳۰ شهریور در پیامی در شبکه اجتماعی تروثسوشال هشدار داد اگر کنترل پایگاه بگرام به واشینگتن بازگردانده نشود، «اتفاقات بدی» در انتظار افغانستان خواهد بود.
طالبان: افغانستان میدان نبرد قدرتهای رقیب نخواهد شد
سخنگوی طالبان در ادامه مصاحبه خود با العربیه، به تهدید ترامپ واکنش نشان داد و گفت: «آمریکاییها نباید فراموش کنند که اقدامات بد، واکنشهای بدی به دنبال خواهد داشت... آنها باید با افغانستانیها از طریق رویکردی سیاسی، دیپلماتیک و عقلانی تعامل کنند.»
مجاهد به رویارویی پکن و واشینگتن و اشاره ترامپ به اهمیت راهبردی پایگاه بگرام پرداخت و تاکید کرد: «همانگونه که خواهان روابط با چین هستیم، خواهان روابط با آمریکا نیز هستیم. همانطور که به روابط با روسیه اهمیت میدهیم، خواهان روابط با اروپا نیز هستیم. افغانستان اجازه نخواهد داد سرزمینش به میدان نبرد قدرتهای رقیب تبدیل شود.»
او در عین حال گفتوگو میان طالبان و مقامهای آمریکایی را تایید کرد و افزود محور این مذاکرات «تبادل زندانیان، روابط دیپلماتیک و سرمایهگذاری اقتصادی» بوده و پایگاه بگرام در این گفتوگوها مطرح نشده، زیرا این مساله اساسا «غیرقابل مذاکره» است.
پیشتر در ۲۲ شهریور، وزارت خارجه حکومت طالبان از دیدار آدام بوهلر، فرستاده ویژه دولت ترامپ در امور رسیدگی به گروگانها و زلمای خلیلزاد، نماینده ویژه پیشین ایالات متحده در امور افغانستان، با امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، در کابل خبر داد.
به گفته طالبان، دو طرف در این دیدار درباره شهروندان آمریکایی بازداشت شده در افغانستان گفتوگو کردند.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی در شهریورماه دستکم ۱۷۸ نفر و در ۹ ماه نخست سال جاری میلادی، دستکم هزار نفر را در زندانهای ایران به دار آویخته است. این آمار نشان میدهد که شمار اعدامها به بالاترین سطح ۳۰ سال گذشته رسیده و در آستانه ثبت رکوردی تازه است.
سازمان حقوق بشر ایران سهشنبه اول مهرماه گزارش داد دستکم ۶۴ اعدام تنها در هفتهای که گذشت ثبت شد و این سازمان از یکم ژانویه ۲۰۲۵ تا امروز موفق به تایید هزار اعدام در کشور شده است.
این سازمان حقوق بشری مستقر در نروژ میانگین اعدامها در هر روز در این مدت را ۹ نفر برآورد کرد و نوشت این رقم حداقلی است و به دلیل مشکلات و محدودیتهای گزارشگری از ایران، گمان میرود که آمار حقیقی بیش از اینها باشد.
از میان اعدامشدگان، ۵۰ درصد به اتهامهای مربوط به «مواد مخدر» ۴۳ درصد به اتهام «قتل عمد»، سه درصد با اتهام «محاربه و افساد فیالارض»، سه درصد به اتهام «تجاوز به عنف» و یک درصد بابت اتهام «جاسوسی»، به اعدام محکوم شده بودند.
همچنین از میان کل اعدامها، تنها ۱۱ درصد از سوی رسانههای داخل ایران اعلام شده و مابقی اعدامها بهصورت مخفیانه و بدون اعلام عمومی صورت گرفته است.
افزایش ۲۴۲ درصدی اعدامها نسبت به شهریور ۱۴۰۳
در خبری دیگر، سایت حقوق بشری هرانا در جدیدترین گزارش ماهانه خود درباره وضعیت نقض حقوق بشر در ایران نوشت در شهریورماه امسال دستکم ۱۷۸ نفر در زندانهای سراسر کشور به دار آویخته شدند.
هرانا در گزارشی که اول مهر منتشر شد، خبر داد در ماه گذشته دستکم هشت مورد محکومیت و چهار مورد تایید حکم اعدام برای زندانیان در ایران را ثبت کرده است.
این آمار نشان میدهد که جمهوری اسلامی در ماه گذشته بهطور میانگین در هر روز شش نفر و هر چهار ساعت یک نفر را اعدام کرده است.
این سایت حقوق بشری، سال ۱۴۰۳ از اجرای حکم اعدام دستکم ۵۲ زندانی در شهریورماه خبر داده بود که مقایسه این آمار با اعدام ۱۷۸ نفر در شهریورماه سال جاری، نشان میدهد شمار اعدامها نسبت به بازه زمانی مشابه سال گذشته ۱۲۶ مورد یا ۲۴۲ درصد افزایش داشته است.
استفاده ابزاری از اعدام برای مقاصد سیاسی
سازمان حقوق بشر ایران با هشدار نسبت به عزم حکومت برای هراسافکنی از طریق اعدامهای گسترده، از جامعه جهانی خواست برای توقف کشتار زندانیان در ایران واکنش موثر نشان دهد و از هیات حقیقتیاب شورای حقوق بشر نیز خواست این اعدامها را از منظر انطباق با مصادیق «جنایت علیه بشریت» بررسی کند.
این سازمان با تاکید بر اینکه اکثر اعدامها بابت اتهامهایی اجرا میشود که در حقوق بینالملل ذیل «جدیترین جنایات» قرار نمیگیرند، نوشت این احکام عمدتا پس از رسیدگیهای چنددقیقهای در «دادگاههای انقلاب» و بدون رعایت اصول دادرسی عادلانه، با سلب دسترسی موثر به وکیل و اتکا به اعترافات تحت شکنجه صادر میشوند.
همچنین بنا بر تصریح دادگاههای بینالمللی و هیئتهای تحقیق سازمان ملل، بهکارگیری نظاممند اعدام پس از محاکمات نمایشی از جمله علیه متهمان جرایم عادی میتواند در چهارچوب حقوق بینالملل مصداق «جنایت علیه بشریت» تلقی شود.
سازمان حقوق بشر ایران با اشاره به گستره، محرمانگی و کارکرد سیاسی این اعدامها تاکید کرد برآورد جدی برای انطباق آنها با مصادیق مندرج در ماده هفت اساسنامه رم از جمله قتل، آزار و سایر اعمال غیرانسانی وجود دارد.
محمود امیریمقدم، مدیر این سازمان، با اشاره به «کشتار گسترده» در زندانهای کشور و «فقدان واکنشهای جدی بینالمللی»، اعدامهای بیرویه و بدون دادرسی عادلانه را مصادیق جنایت علیه بشریت دانست و خواستار قرار گرفتن بحران اعدام در صدر دستور کار جامعه جهانی در قبال جمهوری اسلامی شد.
او تأکید کرد: «هیچ گفتوگویی بین کشورهای پایبند به مبانی حقوقبشر و جمهوری اسلامی بدون شاملکردن بحران اعدام در ایران، قابل قبول نیست.»
ادامه اعتراضها به احکام اعدام
این تحولات در حالی روی میدهد که کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» نیز اول مهر در بیانیه هشتادوهفتمین هفته خود خطاب به مردم آزادیخواه ایران و همه دوستداران حقوقبشر نوشت در برابر این سیاستهای خشونتبار و ضدبشری، سکوت جایز نیست.
این کارزار زندگی را حق بنیادین هر انسان و اعدام را خشونتی غیرقابل توجیه علیه این حق دانست و اعلام کرد: «صدای ما باید قویتر از هر سرکوب و ظلمی باشد. هر هفته، هر سهشنبه، به یاد قربانیان اعدام، برای دادخواهی و دفاع از زندگی، به پا میخیزیم.»
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام آغاز شد و در هشتادوهفتمین هفته آن زندانیان محبوس در ۵۲ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زدهاند.
این کارزار ماههای اخیر به یکی از جریانهای اعتراضی مهم در زندانهای ایران تبدیل شده و هر هفته با اعتصاب غذا و تحصن زندانیان، صدای اعتراض به احکام اعدام و روندهای قضایی ناعادلانه را زنده نگه میدارد.
در آخرین نمونه از این اعتراضها، ویدیوهای منتشر شده در شبکههای اجتماعی نشان میدهد گروهی از خانوادههای زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، در همراهی با این کارزار تجمع اعتراضی برگزار کردند.
حاضران در این تجمعها با در دست داشتن تصاویر زندانیان سیاسی و پلاکاردهای «نه به اعدام»، «لغو فوری احکام اعدام»، «اعدام این مجازات قرون وسطایی باید لغو شود» و «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، خواستار لغو احکام اعدام آنها شدند.





