مطالب بیشتر
دولت کوزوو روزچهارشنبه در بیانیهای اعلام کرد که این کشور با درخواست ایالات متحده برای پذیرش مهاجران دیپورتشده موافقت کرده و بر اساس برنامه اولیه، قرار است سالانه ۵۰ نفر را بپذیرد.
در این بیانیه آمده است: «دولت آمادگی خود را برای مشارکت در این برنامه اعلام کرده است، با این شرط که بتواند افراد را از میان یک فهرست پیشنهادی انتخاب کند، مشروط بر آنکه معیارهای خاص مرتبط با حاکمیت قانون و نظم عمومی را دارا باشند.»
ایالات متحده در تلاش است تا شریکانی برای پذیرش اتباع کشورهای ثالث پیدا کند؛ تلاشی که در راستای تحقق وعده دونالد ترامپ، رییسجمهور آمریکا، برای اجرای سطح بیسابقهای از اخراج مهاجران غیرقانونی صورت میگیرد.
شبکه خبری انبیسی گزارش داد که قضاتی که برای قوه مجریه کار میکنند، موظف شدهاند به سرعت با درخواست مختومهکردن پروندههای مربوط به مهاجران موافقت کنند و در پی این مختومهسازیها، اداره مهاجرت آمریکااقدام به بازداشت افراد میکند.
این شبکه آمریکایی بر اساس یک یادداشت داخلی تازه نوشت که مختومهکردن پروندههای مهاجرتی در حال بررسی و سپس بازداشت سریع مهاجران، بخشی از تلاش دولت برای بازداشت بیشتر مهاجران غیرقانونی است.
در این یادداشت، وزارت دادگستری به قضات دادگاه مهاجرت که زیر نظر قوه مجریه هستند و بخشی از دستگاه قضایی مستقل محسوب نمیشوند دستور داده که اجازه دهند وکلای وزارت امنیت داخلیبه صورت شفاهی درخواست مختومهسازی بدهند و قضات نیز باید بدون تأخیر با این درخواستها موافقت کنند.
این روند برخلاف روش قبلی است که به مهاجران فرصت ۱۰ روزه برای پاسخ داده میشد.
یادداشتی که اواخر ماه گذشته به امضا رسید، تاکید میکند: «تصمیمات شفاهی باید در همان زمان برگزاری جلسه، و در همان نوبت استماع صادر شود.»
همچنین به قضات اعلام میشود که:«هیچ سند یا مستندات اضافی برای صدور این تصمیمات لازم نیست.»
سپیده قلیان، زندانی سیاسی، روز چهارشنبه ۲۱ خردادماه، پس از بیش از دو سال از زندان اوین تهران آزاد شد.
قلیان اواخر اسفند سال ۱۴۰۱ با پایان دوران حبس چهار سالهاش از زندان آزاد شد اما بعد از آزادی مقابل اوین در حالی که حجاب اجباری بر سر نداشت علیه رهبر جمهوری اسلامی شعار داد: «خامنهای ضحاک، میکشیمت زیر خاک ...»
انتشار ویدیوی این اقدام او باعث شد ساعاتی پس از آزادی و در حالی که به سمت خانهاش در شهر دزفول میرفت، در جاده بازداشت و این بار به دو سال حبس محکوم شود.
او ۱۵ فروردین ۱۴۰۳ با نزدیک شدن به پایان دوره محکومیتش، بار دیگر و این بار به اتهام تبلیغ علیه نظام، به یک سال حبس محکوم شد.
این زندانی سیاسی بارها از درون زندان به تحولات جامعه واکنش نشان داده و نامههایش در رسانههای داخلی و خارجی منتشر شدهاند.
اداره عملیات دریایی بریتانیاچهارشنبه در اطلاعیهای هشدارآمیز اعلام کرد که از افزایش تنشها و فعالیتهای نظامی در خاورمیانه و تاثیر مستقیم آن بر دریانوردی آگاه است.
این نهاد به کشتیها توصیه کرد هنگام عبور از خلیج فارس، دریای عمان و تنگه هرمز با احتیاط عمل کنند.
اداره عملیات دریایی بریتانیا که وظیفه جمعآوری گزارشها درباره تهدیدهای مرتبط با کشتیرانی را بر عهده دارد، بهطور مشخص به ماهیت تنشهایی که منجر به صدور این هشدار شده، اشاره نکرد.
قرار است آمریکا و جمهوری اسلامی در روزهای آینده دور جدیدی از مذاکرات درباره برنامه هستهای ایران را برگزار کنند.
واشینگتن تهدید کرده در صورت شکست این مذاکرات، دست به اقدام نظامی خواهد زد.
وزیر دفاع جمهوری اسلامی نیز چهارشنبه تهدید کرد در صورت وقوع درگیری، ممکن است پایگاههای آمریکا در منطقه را هدف قرار دهد.
ساعاتی پس از آن که قوه قضاییه جمهوری اسلامی از اعدام مجاهد (عباس) کورکور، معترض بازداشتی در جنبش «زن، زندگی، آزادی» خبر داد، فواد چوبین، از اعضای خانوادههای دادخواه اعلام کرد به خانواده کورکور گفتهاند پیکر او را تحویل نخواهند داد و اجازه نمیدهند هیچگونه مراسمی هم برگزار شود.
فواد چوبین، دایی آرتین رحمانی، نوجوان کشتهشده در اعتراضات سال ۱۴۰۱ در ایذه، چهارشنبه ۲۱ خرداد در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «به خانواده مجاهد کورکور گفتهاند که پیکر او را تحویل نمیدهند و اجازه برگزاری هیچگونه مراسمی را هم ندارند.»
جمهوری اسلامی در سالهای گذشته بارها با نقض آشکار حقوق اساسی خانوادههای افراد اعدامشده یا جانباخته به دلایل سیاسی، از تحویل پیکر آنان به خانوادههایشان خودداری کرده است.
مخفی کردن یا تحویل ندادن پیکر فرد جانباخته به خانواده و مشخص نکردن مکان دفن آنها، از جمله موارد ناپدیدسازی قهری محسوب میشود.
ناپدیدسازی قهری نقض ماده ششم اعلامیه جهانی حقوق بشر است که تاکید میکند: «هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.»
اعلام خبر اعدام مجاهد کورکور از سوی قوه قضاییه
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی، بامداد چهارشنبه ۲۱ خرداد اعلام کرد که حکم اعدام کورکور در زندان به اجرا درآمده است.
میزان در گزارش خود نوشت که او با اتهامات «محاربه، افساد فیالارض و تشکیل و عضویت در گروه باغی» به دار آویخته شد.
اعلام خبر اعدام کورکور بلافاصله موجی از خشم و ناراحتی را در میان کاربران شبکههای اجتماعی به راه انداخت.
ساعاتی پیش از اعلام این خبر، گزارشهایی در شبکههای اجتماعی درباره فراخوانده شدن خانواده او برای آخرین ملاقات منتشر شده بود.
کورکور ۲۹ آذر ۱۴۰۱، در جریان یورش نیروهای امنیتی به روستای «پِرسوراخ» در اطراف ایذه بازداشت شد.
شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز، فروردین سال بعد، او را به اتهام «محاربه و افساد فیالارض» به اعدام محکوم کرد؛ حکمی که در دی ماه همان سال از سوی شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دادگاه ایذه ارجاع شد.
با اعدام کورکور، شمار معترضانی که در پی خیزش سراسری ۱۴۰۱ تاکنون به دار آویخته شدهاند، دستکم به ۱۱ تن رسید.
پیش از این، محمدمهدی کرمی، محمد حسینی، محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهرهوند، محمد قبادلو و رضا رسایی با اتهامات مشابه و در روندهایی که نهادهای حقوق بشری آنها را «ناعادلانه» خواندهاند، اعدام شدند.
در حال حاضر بیش از ۶۰ زندانی سیاسی دیگر در ایران با حکم اعدام مواجهاند و دهها تن دیگر با اتهامات سیاسی و عقیدتی در انتظار حکم نهایی خود و در خطر صدور حکم مرگ هستند.
اعدام مجاهد کورکور در روز تولد کیان پیرفلک
تولد کیان پیرفلک ۲۱ خرداد است. مجاهد کورکور ابتدا به قتل او متهم شد و پس از آن که معلوم شد ضارب کیان نبوده، با اتهام «محاربه و افساد فیالارض» محکوم شد.
کیان پیرفلک که ۲۱ خرداد ۱۳۹۲ به دنیا آمده بود، امروز میتوانست تولد ۱۲ سالگیاش را جشن بگیرد.
ماهمنیر مولاییراد، مادر کیان، با انتشار عکسی که او را در حال دست دادن با مادر مجاهد کورکور نشان میداد، بارها تاکید کرد که حکومت در پی پنهان کردن نقش نیروهایش در مرگ کیان است.
همچنین میثم پیرفلک، پدر کیان که خود نیز در جریان تیراندازی به ماشینشان مجروح شد، با انتشار ویدیویی، اتهامات وارده به کورکور را بیاساس خوانده بود.
او در این ویدیو میگوید: «دادخواه خون پسرم هستم. من هیچ شکایتی از مجاهد کورکور و بچههای ایذه نکرده و نخواهم کرد چون من و همسرم به چشم خود دیدیم که نیروهای امنیتی به فرماندهی سردار عیدی علیپور، ماشین ما را به رگبار بستند، مرا زخمی کردند و پسرم را به قتل رساندند.»
فشار حکومت بر خانواده پیرفلک و دیگر دادخواهان جنبش مهسا ژینا امینی در این سالها ادامه یافته است.
پویا مولاییراد، پسرعموی ماهمنیر مولاییراد، در مراسم تولد کیان در سال ۱۴۰۲ در محل مزار او با تیراندازی مستقیم ماموران انتظامی مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان جان باخت.
خانواده کورکور هم از این فشارها در امان نماند و نگار کورکور، خواهر دادخواه مجاهد کورکور، تا پیش از مرگش بهدلیل سرطان، برای دادخواهی و اثبات بیگناهی برادرش تلاش کرد.
