علیاصغر محمدی، دستیار وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، در واکنش به اظهارات اخیر نخستوزیر استرالیا در مجمع عمومی سازمان ملل، اتهام اجرای دو عملیات تروریستی در استرالیا را «بیاساس» و تلاشی برای منحرف کردن گفتوگوی عمومی از «نسلکُشی در فلسطین» خواند.
آنتونی آلبانیزی، نخستوزیر استرالیا، چهارشنبه در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل با اشاره به نقش جمهوری اسلامی در دستکم دو حمله یهودستیزانه در این کشور، این اقدامات را «جنایتهایی از سر بُزدلی برای ارعابافکنی در جامعه استرالیا» توصیف کرده بود.
محمدی که ادارهکل آسیا و اقیانوسیه در وزارت خارجه جمهوری اسلامی را هدایت میکند، تصمیمهای اخیر استرالیا در قبال جمهوری اسلامی را «تصمیمهایی گمراهکننده» خواند و از مقامهای استرالیایی خواست در این تصمیمها بازنگری کنند.

یک هیئت منصفه در آمریکا، علیه جیمز کومی، مدیر پیشین افبیآی، در دو فقره جرم جنایی به اتهام «اظهارات نادرست» و «مانعتراشی در روند قضایی»،اعلام جرم کرد.
جیمز کومی پس از صدور این کیفرخواست در ویدیویی گفت: «دلم برای وزارت دادگستری شکسته، اما به نظام قضایی فدرال اعتماد دارم.»
کومی افزود: «من بیگناهم. پس بگذارید دادگاه برگزار شود و ایمانمان را حفظ کنیم.»
به گفته خبرنگار سیانان، انتظار میرود مدیر پیشین افبیآیصبح جمعه خود را تسلیم مقامات کند.
ترامپ در واکنش به این کیفرخواست، کومی را «یکی از بدترین انسانهایی» خواند که آمریکا تاکنون به خود دیده است.
پم باندی، دادستان کل آمریکا، این کیفرخواست را نشاندهنده تعهد وزارت دادگستری برای پاسخگو کردن افرادی دانست که «با سوءاستفاده از جایگاه قدرت، مردم آمریکا را گمراه کردهاند.

«عشق ابدی» در فضای فارسی با فرمتی آشنا به مخاطبان جهانی عرضه شده است: گروهی از جوانان در ویلایی لوکس گرد هم میآیند، روابط عاطفی خود را تغییر میدهند، در چالشهای نمایشی شرکت میکنند و در نهایت یک زوج برنده جایزهای چشمگیر میشود.
این همان فرمولی است که سالها در جهان ــ از «لاو آیلند» در بریتانیا گرفته تا نمونههای آمریکایی و نتفلیکسی ــ آزموده شده و به موفقیت تجاری رسیده است.
اما آنچه «عشق ابدی» را به گفتوگوی عمومی بدل کرده، صرفاً جنبه سرگرمی نیست، بلکه بازتابی است از دگرگونیهای اجتماعی، بحران در روابط، و شکاف میان آزادی فردی و مسئولیت رسانهای.
تجربههای جهانی؛ از شکایتهای عمومی تا مداخله نهادی
رئالیتیشوها در جهان همواره با انتقادهای جدی روبهرو بودهاند. تنها در فصل ۲۰۲۵ «لاو آیلند»، بیش از چهاردههزار شکایت به آفکام، نهاد تنظیمگر رسانهای بریتانیا، ارسال شد. نتیجه این فشار اجتماعی، ایجاد پروتکلهای مراقبتی بود: محدودیت استفاده شرکتکنندگان از شبکههای اجتماعی حین پخش، ارائه حمایت روانشناختی پیش و پس از برنامه، و آموزشهای اجباری برای حضور در قاب تلویزیون.
در آمریکا نیز دعواهای حقوقی علیه تهیهکنندگان «لاو ایز بلایند» این پرسش را پیش کشید که آیا شرکتکنندگان صرفاً «ابزار سرگرمی» هستند یا «کارمند» با حقوق مشخص. نتیجه این جدال، توافقهای مالی سنگین و ورود نهادهای کارگری به صنعت سرگرمی بود. پیام روشن است: رئالیتیشو صرفاً سرگرمی نیست؛ پای سلامت روان، حقوق کاری و کرامت انسانی در میان است.
نسخه فارسی؛ همان نقدها، با حساسیتهای مضاعف
«عشق ابدی» همان نقدهای جهانی را بازتولید میکند: کالاییسازی احساسات، بدنمحوری، تقدم ظاهر بر شناخت، ساختن قهرمان و ضدقهرمان و تشدید قضاوت جمعی. تفاوت اصلی اما در بستر انتشار است: یوتیوب. این پلتفرم برخلاف شبکههای تلویزیونی، فاقد نهاد ناظر و استانداردهای الزامآور است. به همین دلیل فشار روانی و اجتماعی بر شرکتکنندگان میتواند شدیدتر باشد، بهویژه وقتی روابط عاطفی بیواسطه و علنی در معرض قضاوت میلیونها مخاطب ــ از جمله نوجوانان ــ قرار میگیرد.
استدلال موافقان؛ حق جامعه برای سرگرمی
مدافعان «عشق ابدی» میگویند جامعه امروز ایران، خسته و ملتهب، حق دارد سرگرم شود. به باور آنان، تابوها باید شکسته شود و رسانه تنها «آینهای» است از واقعیتهای نوین روابط. این استدلال بخشی از حقیقت را در خود دارد. اما تجربه جهانی نشان داده که آینهای که میفروشد، مسئولیت هم دارد: هم در برابر سلامت روان شرکتکنندگان و هم در قبال مخاطب نوجوانی که در معرض این محتوا قرار میگیرد.
پرسشهای ضروری از تولیدکنندگان
این مسئولیت پرسشهای مهمی را پیش روی سازندگان «عشق ابدی» میگذارد:
آیا پروتکل مراقبتی مکتوب و علنی وجود دارد؟
آیا شرکتکنندگان پیش و پس از برنامه به خدمات مشاورهای و روانشناختی دسترسی دارند؟
آیا قراردادها حق انصراف بدون جریمه را تضمین میکند؟
آیا برای محتوای برنامه راهنمای سنی مشخص شده است؟
و شاید مهمتر از همه: مرز میان واقعیت و سناریو کجاست و آیا مخاطب حق ندارد این مرز را بشناسد؟
ضرورت تعریف استاندارد
«عشق ابدی» همزمان دو واقعیت را نمایندگی میکند: از یکسو حق جامعه برای سرگرمی و تابوشکنی، و از سوی دیگر ورود به منطقه خطر. اگر این ژانر قرار است در فضای رسانهای فارسی ادامه یابد ــ که بسیار محتمل است ــ باید استانداردهایی روشن برای آن تعریف شود: پروتکل مراقبتی شفاف، حقوق قراردادی برای شرکتکنندگان، سیاست مقابله با آزار، مدیریت شبکههای اجتماعی حین پخش، راهنمای سنی و ارتقای سواد رسانهای مخاطب.
این تجربهها در جهان وجود دارد. کافی است بخواهیم و اجرا کنیم.
پرستو صالحی و حاشیههای اجرای «عشق ابدی»
اجرای «عشق ابدی» بر عهده پرستو صالحی است؛ حضوری که خود به حاشیههای پررنگی انجامیده است. از حضور یک بازیگر سینما و تلویزیون با حجاب اختیاری در یک رئالیتیشوی اینترنتی گرفته تا اظهارنظرها و نقلقولهای بحثبرانگیز او، همه باعث شدهاند این برنامه بیش از پیش در کانون توجه قرار گیرد.
پرستو صالحی فعالیت سینمایی خود را با فیلم «چشمهایش» به کارگردانی فرامرز قریبیان آغاز کرد و با بازی در سریال «زیر آسمان شهر» شناخته شد. اما در ادامه با موجی از حواشی و ممنوعالکاریهای متعدد مواجه شد و نهایتاً به ترکیه مهاجرت کرد. اکنون بازگشت او به صحنهٔ عمومی، این بار با اجرای «عشق ابدی»، بحثهای تازهای را درباره نقش سلبریتیها در رسانههای فارسی، مرزهای آزادی فردی، و مسئولیت اجتماعی مجریان و تولیدکنندگان برانگیخته است.
پرستو صالحی مهمان «برنامه با کامبیز حسینی» بود و به پرسشهای مخاطبان از سراسر جهان پاسخ داد.
«برنامه با کامبیز حسینی» دوشنبه تا پنجشنبه، ساعت ۱۱ شب به وقت تهران، بهصورت زنده از شبکهٔ ایراناینترنشنال پخش میشود.

هشت سناتور جمهوریخواه آمریکا طرحی ارائه کردند که به موجب آن مقامهای جمهوری اسلامی که تحت تحریم هستند، اجازه ورود به خاک آمریکا حتی برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل را نداشته باشند.
این طرح که «قانون تشدید محدودیت و نظارت بر صدور ویزا» نام دارد، از سوی سناتورها تد کروز، ریک اسکات، تام کاتن، جونی ارنست، لیندزی گراهام و چند سناتور دیگر تهیه شده . نسخهای از آن نیز در مجلس نمایندگان از سوی کلودیا تنی ارائه شده است.
تد کروز، سناتور جمهوریخواه گفت: «اگر از نزدیکان آیتالله هستید و توسط آمریکا تحریم شدهاید، یعنی تهدیدی برای امنیت ما هستید و نباید اجازه ورود به خاک آمریکا را داشته باشید، چه برسد به شرکت در سازمان ملل.»
بر اساس یک فرمان اجرایی ترامپ در سال ۲۰۱۹، بیش از ۱۰۰ فرد و نهاد نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی تحت تحریم هستند.

دادستانی ایالات متحده اعلام کرد برای جیمز کومی، رئیس پیشین پلیس فدرال آمریکا (افبیآی)، در یک پرونده کیفری دو بخشی به اتهام ارائه اظهارات خلاف واقع به کنگره و مانعتراشی در روند قضایی کیفرخواست صادر شده است.
این اقدام پنجشنبه سوم مهر و تنها چند روز پس از آن رخ داد که دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا، به طور علنی در شبکههای اجتماعی از دادستان کل، پام بوندی، خواست کومی و دیگر مخالفان سیاسیاش را به دادگاه بکشاند.
کومی نخستین مقام ارشد سابق دولت است که در ارتباط با یکی از حساسترین پروندههای سیاسی سالهای اخیر آمریکا با پیگرد قضایی مواجه میشود: تحقیقات درباره دخالت روسیه در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۱۶. ترامپ و حامیانش همواره این تحقیقات را «شکار جادوگران» و «فریب» نامیدهاند، هرچند ارزیابیهای اطلاعاتی رسمی بارها نشان دادهاند مسکو برای کمک به پیروزی ترامپ در آن انتخابات دست به مداخله زده است.
بر اساس کیفرخواست، کومی متهم است در سپتامبر ۲۰۲۰ هنگام شهادت در برابر کمیته سنا، درباره استفاده از منابع ناشناس برای اطلاعرسانی به رسانهها حقیقت را پنهان کرده و این اقدام به عنوان «شهادت دروغ» طبقهبندی شده است. علاوه بر آن، او به مانعتراشی در یک روند قضایی نیز متهم شده است. صدور این کیفرخواست در حالی است که مهلت قانونی پنجساله برای پیگرد اتهامات مربوط به شهادت او رو به پایان بود.
این پرونده در زمانی مطرح میشود که وزارت دادگستری تحت مدیریت پام بوندی، متحد نزدیک ترامپ، به دلیل سیاسی شدن و اعمال فشار مستقیم کاخ سفید بر روند قضایی به شدت زیر ذرهبین قرار دارد. تنها هفته گذشته، دادستان ارشد ویرجینیای شرقی در پی فشارها برای طرح اتهام علیه لتیشا جیمز، دادستان کل نیویورک و یکی از منتقدان ترامپ، استعفا داد.
کومی که در سال ۲۰۱۳ با حکم باراک اوباما ریاست افبیآی را برعهده گرفت، در ماه مه ۲۰۱۷ توسط ترامپ برکنار شد؛ اقدامی که بعدها توسط بازپرس ویژه رابرت مولر به عنوان احتمالی برای «مانعتراشی در عدالت» بررسی شد. پس از اخراج، او بخشهایی از یادداشتهای خود درباره فشار ترامپ برای توقف تحقیقات در پرونده مایکل فلین، مشاور امنیت ملی وقت، را از طریق یک دوست نزدیک در اختیار رسانهها قرار داد. همین اقدام باعث شد ترامپ او را «افشاگر» و حتی «خائن» بنامد.
پیشتر، وزارت دادگستری در دولت نخست ترامپ از پیگرد قضایی کومی به دلیل نحوه مدیریت یادداشتها صرفنظر کرده بود، اما بازرس کل در سال ۲۰۱۹ در گزارشی او را به نقض سیاستهای افبیآی متهم کرد. اکنون، بازگشت پرونده کومی به دادگاه، بار دیگر گسل عمیق میان ترامپ و دستگاه امنیتی آمریکا را آشکار کرده و احتمالاً این شکاف را در آستانه انتخابات آتی تشدید خواهد کرد.
به نوشته خبرگزاری آسوشیتدپرس، این کیفرخواست همچنین یک پیام سیاسی پررنگ دارد: دولت ترامپ تلاش دارد روایت خود را از «تحقیقات روسیه» به عنوان توطئهای برای تضعیف مشروعیت او تثبیت کند و کومی، به عنوان یکی از چهرههای محوری در آغاز آن تحقیقات، بار دیگر در مرکز جدال سیاسی و حقوقی آمریکا قرار گرفته است.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، در یکی از سخنرانیهای خود در حاشیه اجلاس عمومی سازمان ملل در نیویورک، در جمع وزرای امور خارجه گروه ۲۰، ناتو و اتحادیه اروپا را متهم کرد که از اوکراین برای اعلان یک «جنگ واقعی» استفاده میکنند و «بهطور مستقیم» در این جنگ دخیلاند.
بریتانیا این اظهارات را «تحریفهایی نشات گرفته از یک دنیای خیالی و دروغین» خواند.
لاوروف در گذشته نیز اظهارات مشابهی داشته است، اما بازتاب این سخنان در سازمان ملل و در حضور مقامات ارشد گروه ۲۰ از تشدید تنشها میان غرب و روسیه حکایت دارد.





