در پی دو حمله یهودستیزانه، استرالیا سفارت خود را در تهران بست و سفیر ایران را اخراج کرد
نخستوزیر استرالیا اعلام کرد که در پی اثبات نقش جمهوری اسلامی در دستکم دو حمله یهودستیزانه، سفیر جمهوری اسلامی را از این کشور اخراج کرده، فعالیت سفارت استرالیا در تهران را به حالت تعلیق درآورده و قصد دارد سپاه پاسداران را در فهرست گروههای تروریستی قرار دهد.
آنتونی آلبانیز صبح سهشنبه چهارم شهریور همراه با وزیر امور خارجه، وزیر امور داخلی و رییس سازمان اطلاعات استرالیا، در یک نشست مطبوعاتی در پارلمان این کشور حاضر شد و گفت حکومت ایران دستکم دو حمله علیه جامعه یهودیان در استرالیا را هدایت کرده است.
او دو «حمله تروریستی» علیه کنیسه آداس اسرائیل در ملبورن و رستوران لوئیس کانتیننتال در سیدنی را «تجاوزهایی خارقالعاده و خطرناک» خواند و گفت: «احتمالا جمهوری اسلامی حملات بیشتری در خاک استرالیا پیاده کرده است.»
آلبانیز افزود: «دولت استرالیا همچنین قانونی را به تصویب خواهد رساند تا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بهعنوان یک سازمان تروریستی شناخته شود.»
او اقدامات تروریستی جمهوری اسلامی را تلاشی برای «از بین بردن انسجام اجتماعی و کاشتن تخم تفرقه» در جامعه استرالیا خواند و گفت که دولت این کشور در پاسخ به این خرابکاریها «اقداماتی فوری و قاطع» انجام خواهد داد.
نخستوزیر استرالیا همچنین اعلام کرد سفارت این کشور در تهران بسته شده است و تمام دیپلماتهای استرالیایی که در تهران مستقر بودند، اکنون از ایران خارج شدهاند و در کشوری ثالث، در سلامت کامل هستند.
احمد صادقی، سفیر جمهوری اسلامی در استرالیا که اکنون از این کشور اخراج شده است
سفیر جمهوری اسلامی، اولین سفیر اخراجی از استرالیا پس از جنگ جهانی دوم
پنی وانگ، وزیر امور خارجه استرالیا، اعلام کرد مقامهای جمهوری اسلامی هفت روز فرصت دارند تا خاک استرالیا را ترک کنند.
وانگ گفت: «هیچ تردیدی نیست که این اقدامهای فوقالعاده خطرناک و تجاوزکارانه از همه خط قرمزها عبور کردهاند و به همین دلیل ما سفیر جمهوری اسلامی در استرالیا را عنصر نامطلوب اعلام کردهایم.»
وانگ گفت این نخستین بار از زمان جنگ جهانی دوم است که یک سفیر از استرالیا اخراج میشود و «دلیل آن هم اقدامهای کاملا غیرقابل قبول ایران است».
او گفت: «استرالیا از سال ۱۹۶۸ در ایران سفارت داشته اما این سابقه هرگز به معنای تایید حکومت کنونی ایران نبوده است.»
وزیر امور خارجه استرالیا سفارت این کشور در ایران را «یک کانال برای پیگیری منافع و حمایت از مردم استرالیا» خواند و افزود: «با این حال، دولت اکنون به این سو گام برداشته تا سفیر خود در ایران را فرا بخواند و فعالیت سفارت در ایران را برای حفظ امنیت دیپلماتها و امنیت مرزی استرالیا تعلیق کند.»
او افزود: «مقامهای استرالیایی، همانطور که نخستوزیر گفت، اکنون در یک کشور ثالث مستقر هستند و من از این کارمندان وزارت امور خارجه و خانوادههایشان بابت خدمت و پایداری ایشان سپاسگزارم.»
استفاده از گروههای نیابتی برای خرابکاری در استرالیا
مایک برجس، رییس سازمان اطلاعات و امنیت استرالیا (ASIO)، گفت که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از «شبکهای پیچیده از گروههای نیابتی» استفاده کرده تا نقش خود را در حملات یهودیستیزانه در خاک استرالیا پنهان کند.
برجس گفت: «تحقیقات طاقتفرسای ما، ارتباط میان جرایم ادعاشده و فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را کشف و بازگشایی کرد.»
او ادامه داد که باور ندارد جمهوری اسلامی مسئول همه حملات یهودیستیزانه در استرالیا باشد اما ممکن است مسئول بیش از دو حملهای باشد که امروز اعلام شد.
برجس در نشست مطبوعاتی پارلمان افزود: «ما دهها حادثه را بررسی کردهایم و اکنون بر این باوریم که حکومت ایران دستکم دو و احتمالا چند حمله بیشتر را علیه منافع یهودیان در استرالیا هدایت کرده است.»
او نیز اقدامات حکومت ایران را «کاملا غیرقابل قبول» خواند و افزود: «این اقدامات جان انسانها را به خطر انداخت، جامعه را وحشتزده کرد و بافت اجتماعی ما را هدف گرفت. جمهوری اسلامی و نیروهای نیابتیاش، به معنای واقعی و مجازی، کبریتها را روشن کردند و آتش را شعلهور ساختند.»
برجس به مردم استرالیا اطمینان داد که سازمان اطلاعات و امنیت و دستگاههای اجرایی، این مسائل را «بسیار جدی» میگیرند.
او تابستان سال گذشته نیز از عملیات مداخلهجویانه جمهوری اسلامی در این کشور خبر داده و اعلام کرده بود «برخی کشورهای دوست» نیز در استرالیا «عملیات مداخلهجویانه» انجام دادهاند.
رییس سازمان اطلاعات و امنیت استرالیا در گفتوگو با شبکه ایبیسی استرالیا تایید کرده بود جمهوری اسلامی یکی از «دستکم سه یا چهار» کشوری است که در مداخله خارجی در جوامع مهاجر در استرالیا دخیل بودهاند.
رییس سازمان اطلاعات و امنیت استرالیا گفت اعلام نام کشورهای مداخلهگر در استرالیا مردم را شوکه خواهد کرد.
او افزود از آنجا که وزیر فدرال این کشور قبلا نقش مداخلهگر جمهوریاسلامی را تایید کرده بود، نقش تهران علنی شده بود.
برجس نام کشورهای دیگر را ذکر نکرد اما هشدار داد که اگر تهدید برای استرالیاییها خطر بزرگی ایجاد کند، نامشان را اعلام خواهد کرد.
اوایل سال جاری میلادی، کلر اونیل، وزیر پیشین امنیت سایبری استرالیا، اعلام کرده بود سازمان اطلاعات و امنیت این کشور فعالیت افرادی را که در خانه یک فرد ایرانی-استرالیایی در حال انجام اقدامهای نظارتی امنیتی و رصد شرایط بودند، مختل کرد.
ماه گذشته، دولت فدرال استرالیا از طرحهایی برای معرفی چندین اقدام جدید بهمنظور «مبارزه با تهدید فزاینده مداخله خارجی» رونمایی کرد.
این طرحها شامل دائمی کردن گروه ویژه مقابله با مداخله خارجی است که چهار سال پیش تاسیس شده و به سازمانهایی مانند اداره مالیات استرالیا نیز گسترش یافته است.
مورگان اورتگاس، معاون فرستاده ويژه آمریکا در امور خاورمیانه،در سفر خود به لبنان با اشاره به اینکه «نعیم قاسم و حزبالله نماینده مردم لبنان نیستند»، گفت: «آنها نماینده نیروهای خارجی هستند. آنها نماینده ایران هستند.»
او افزود: «آنچه ما در ایالات متحده تلاش میکنیم انجام دهیم، تقویت دولت لبنان، تقویت نهادهای لبنان، تقویت نیروهای مسلح لبنان، دولت و نهادهای آن است.»
معاون استیو ویتکاف تاکید کرد ایالات متحده در لبنان نقش پشتیبانی دارد تا به نیروهای مسلح و دولت کمک کند «بار دیگر کنترل دولت، نهادهای آن و حاکمیتش را به دست آورند.»
به گفته اورتگاس، «کسانی که واقعا به مردم لبنان اهمیت میدهند، بهدنبال تقویت دولت و نهادهای آن هستند، نه دادن قدرت به نیروهای خارجی که میتوانند همچنان لبنان را دچار آشوب کنند.»
دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، اعلام کرد که مایل است امسال با کیم جونگاون، رهبر کرهشمالی، دیدار کند. او در دیدار با رییسجمهوری کره جنوبی، ضمن انتقاد از متحد آسیایی خود، در عین حال از آمادگی برای گفتوگوهای بیشتر تجاری با این کشور خبر داد.
ترامپ در دفتر کارش در کاخ سفید و در حضور خبرنگاران، هنگام استقبال از لی جائهمیونگ، رییسجمهوری کرهجنوبی، گفت: «مایلم امسال با کیم جونگاون دیدار کنم. امیدوارم در آیندهای مناسب با او ملاقات داشته باشم.»
کرهشمالی بلافاصله به اظهارات ترامپ واکنشی نشان نداد. رسانههای دولتی این کشور اما رزمایشهای مشترک آمریکا و کرهجنوبی را نشانه قصد واشینگتن برای «اشغال شبهجزیره کره» و هدفگیری کشورهای منطقه دانستند.
از زمان آغاز ریاستجمهوری ترامپ در ژانویه، کیم جونگاون درخواستهای مکرر او برای ازسرگیری دیپلماسی مستقیم را نادیده گرفته است. ترامپ این سیاست را از ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ دنبال کرد اما به توافقی برای توقف برنامه هستهای پیونگیانگ دست نیافت.
روابط سئول- واشینگتن
با وجود توافق تجاری سئول و واشینگتن در ماه ژوئیه که صادرات کرهجنوبی را از تعرفههای سختتر آمریکا معاف کرد، دو طرف همچنان بر سر مسائل انرژی هستهای، هزینههای نظامی و جزئیات توافقی که شامل وعده ۳۵۰ میلیارد دلاری سرمایهگذاری سئول در آمریکا بود، اختلاف دارند.
پس از دیدار با ترامپ، لی در یک مجمع اقتصادی با حضور مقامات ارشد آمریکا و مدیران شرکتهای بزرگ کرهای و آمریکایی شرکت کرد.
همزمان با این سفر، خطوط هوایی کره بهعنوان شرکت هواپیمایی ملی کرهجنوبی، از سفارش ۱۰۳ فروند هواپیمای بوئینگ خبر داد که بزرگترین سفارش تاریخ این شرکت محسوب میشود.
در دیدار کاخ سفید، لی برخلاف رویاروییهای پرتنش ولودیمیر زلنسکی، رییسجمهوری اوکراین در فوریه و سیریل رامافوزا، رییسجمهوری آفریقایجنوبی در مه، فضایی آرامتر ایجاد کرد. او با ترامپ درباره گلف صحبت کرد و از دکوراسیون داخلی کاخ سفید و نقش ترامپ در «برقراری صلح» تمجید کرد و حتی گفت پیش از دیدار، خاطرات ترامپ با عنوان «هنر معامله» (۱۹۸۷) را مطالعه کرده است.
لی به ترامپ گفت: «امیدوارم بتوانید صلح را به شبهجزیره کره ــ تنها کشور تقسیمشده جهان ــ بیاورید، با کیم جونگاون دیدار کنید، یک مجموعه املاک ترامپ در کرهشمالی بسازید تا بتوانم آنجا گلف بازی کنم و شما نقش یک صلحآفرین تاریخی جهانی را ایفا کنید.»
به گفته دفتر ریاستجمهوری کرهجنوبی، دو طرف درباره صنایع کشتیسازی و همچنین سوءقصدهای صورتگرفته علیه هر دو رهبر گفتوگو کردند. لی از ترامپ برای شرکت در نشست سران همکاری اقتصادی آسیاـاقیانوسیه (APEC) در ماه اکتبر دعوت کرد و پیشنهاد داد او در جریان این سفر با کیم جونگاون نیز دیدار کند.
لی پس از نشست کاخ سفید در اندیشکده مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی واشینگتن گفت: «با وجود تحریمهای گسترده برای مهار کرهشمالی، نتیجه آن توسعه مداوم تسلیحات هستهای و موشکی بوده است.»
او افزود: «کرهشمالی اکنون توان ساخت ۱۰ تا ۲۰ کلاهک هستهای در سال را دارد و فقط باید فناوری بازگشت به جو برای نصب این کلاهکها روی موشکهای بالستیک دوربرد را تکمیل کند.»
مسائل دشوار و فشارهای امنیتی
اقتصاد کرهجنوبی بهشدت به آمریکا وابسته است و واشینگتن با استقرار نیرو و بازدارندگی هستهای، امنیت سئول را تضمین میکند. ترامپ بارها کرهجنوبی را «ماشین پولسازی» خوانده که از حمایت نظامی آمریکا بهرهبرداری میکند.
ترامپ در جمع خبرنگاران گفت: «فکر میکنم توافق تجاری انجام شده است. آنها کمی مشکل داشتند اما ما پای حرفمان ایستادیم.»
او جزئیات بیشتری ارائه نداد و کاخ سفید هم پاسخی به درخواست رویترز برای دریافت توضیح بیشتر نداد.
ترامپ هنگام نشستن در کنار لی گفت اطلاعاتی درباره تحقیقات داخلی کرهجنوبی دریافت کرده که کلیساها و یک پایگاه نظامی را هدف گرفته است. کاخ سفید به درخواست اطلاعات بیشتر پاسخ نداد.
ماه جاری، پلیس سئول کلیسای «سارانگ جیل» به رهبری یک کشیش انجیلی حامی رییسجمهوری برکنارشده «یون سوکیول» را مورد بازرسی قرار داد. همچنین در ژوئیه، دادستانها در جریان تحقیق درباره اعلام حکومت نظامی از سوی یون، حکم بازرسی بخش کرهای یک پایگاه نظامی مشترک با آمریکا را اجرا کردند. مقامات گفتهاند نیرو و تجهیزات آمریکایی مشمول این بازرسی نبودهاند.
جریان راستافراطی کرهجنوبی، بهویژه مسیحیان انجیلی و هواداران یون، او را قربانی «آزار کمونیستی» میدانند.
انتظار میرود ترامپ از لی بخواهد سهم بیشتری در هزینههای دفاعی، بهویژه نگهداری ۲۸ هزار و ۵۰۰ نیروی آمریکایی مستقر در کرهجنوبی، بپردازد.
در پاسخ به پرسشی درباره احتمال کاهش این نیروها برای افزایش انعطافپذیری منطقهای آمریکا، ترامپ گفت: «فعلاً نمیخواهم چیزی بگویم.»
با این حال او گفت شاید بهتر باشد سئول «مالکیت زمینی که ما پایگاه بزرگمان را در آن داریم»، به واشینگتن واگذار کند. کمپ هامفریز، بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در خاک کره جنوبی است.
لی پیشتر به خبرنگاران گفته بود برای سئول دشوار است خواستههای آمریکا برای «انعطافپذیری عملیاتی» ــ استفاده از نیروهای آمریکایی در عملیات گستردهتر ازجمله در قبال تهدیدات مرتبط با چین ــ را بپذیرد.
بر اساس گزارش منابع حقوق بشری، اجرا نشدن اصل تفکیک جرایم در زندان شیبان اهواز، به بروز درگیری میان زندانیان سیاسی و زندانیان جرایم عمومی و و مجروح شدن چند نفر انجامید.
سازمان حقوق بشری کارون، دوشنبه سوم شهریور گزارش داد که در پی انتقال تعدادی از متهمان به «جرایم سنگین» از جمله «قاچاق مواد مخدر» و «سرقت» به بند پنج زندان شیبان اهواز، میان زندانیان سیاسی با این متهمان درگیری رخ داده است.
این سازمان با اشاره به اینکه برخی زندانیان سیاسی از جمله حبیب دریس، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، با این متهمان درگیر شدهاند نوشت این درگیری منجر به مجروح شدن چند نفر شده است.
این موضوع در حالی رخ داده که فعالان حقوق بشر در سالهای گذشته بارها نسبت به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم در برخی زندانهای ایران و خطرات احتمالی که متوجه امنیت جانی زندانیان سیاسی شده به قوه قضاییه و سازمان زندانها هشدار دادهاند.
حبیب دریس
بر اساس این گزارش، مقامات زندان شیبان در اقدامی خلاف اصل تفکیک جرایم، متهمان «جرایم خشن و سنگین» را در کنار زندانیان سیاسی اسکان دادهاند.
این اقدام در حالی صورت گرفته که بند پنج زندان شیبان با ظرفیت اسمی ۱۰۰ نفر، اکنون بیش از ۱۲۵ زندانی سیاسی را در خود جای داده است.
سازمان حقوق بشری کارون، با بیان اینکه هر اتاق این بند کمتر از ۲۰ متر مربع مساحت دارد و در شرایط استاندارد باید تنها ۱۲ تا ۱۵ نفر در آن نگهداری شوند، نوشت با این حال بهدلیل تراکم شدید جمعیت، برخی اتاقها بیش از ۲۰ زندانی را در خود جای دادهاند.
در این گزارش آمده است که این شرایط به افزایش تنش، بینظمی و تهدید جدی امنیت و سلامت زندانیان منجر شده است.
سازمان حقوق بشری کارون با ابراز نگرانی از وضعیت بحرانی بند پنج زندان شیبان، خواستار رسیدگی فوری مراجع قضایی و نظارتی به این تخلف و اتخاذ تدابیر لازم برای حفظ جان زندانیان سیاسی شده است.
عدم رعایت اصل تفکیک جرائم در زندانهای ایران در شرایطی است که این اصل در آییننامه سازمان زندانهای جمهوری اسلامی پیشبینی شده است.
در آییننامه سازمان زندانها آمده که متهمان امنیتی (سیاسی) باید در مکانی ویژه نگهداری شوند و بهصراحت عنوان شده که زندانیان با جرائم مختلف باید جدا از هم نگهداری شوند.
عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و بروز درگیری میان زندانیان به دلیل مسایل شخصی، سیاسی، عقیدتی و مذهبی، امری مسبوق به سابقه است و بارها در زندانهای مختلف جمهوری اسلامی باعث وارد شدن آسیب جدی و در مواردی قتل زندانیان شده است.
واشینگتنپست در گزارشی تازه از احتمال توقف پروژههای مرتبط با آزادی اینترنت در ایران خبر داده است که بودجه آنها از سوی وزارت امور خارجه آمریکا تامین میشد. دستیار موقت وزیر خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک عامل اصلی توقف جریان بودجه برای این برنامهها معرفی شده است.
واشنیگتنپست دوشنبه سوم شهریور نوشت حدود یک ماه مانده به پایان سال مالی در نهادهای فدرال، وزارت امور خارجه ایالات متحده هنوز بودجه جدیدی برای برنامههای متمرکز بر آزادی بیان در ایران و تسهیل دسترسی کاربران ایرانی به جریان آزاد اطلاعات اختصاص نداده است.
واشینگتنپست به نقل از چند فرد آگاه که نخواستهاند نامشان فاش شود، مورا نامدار، را چهرهای کلیدی در توقف جریان عادی فعالیتهای دفتر امور خاور نزدیک وزارت امور خارجه آمریکا و مایوس شدن کارکنان این نهاد معرفی کرده است.
یکی از این افراد تصمیمهای نامدار را «وتوی شخصی» توصیف کرد.
فرد دیگری به این روزنامه گفت: «هدف نامدار در مخالفت با تامین بودجه برنامههای آزادی اینترنت در ایران گاهی اعمال قدرت بروکراتیک بود، اما بیشتر اوقات برای تحمیل و اجرای معیارهای سیاسی.»
به گفته او تلاشهای نامدار برای توقف جریان اختصاص بودجه به بهای پایان یافتن برنامههای مهم و اثرگذاری خواهد بود که دسترسی آزاد مردم ایران به اطلاعات را تضمین میکنند.
وزارت امور خارجه آمریکا نظر این منابع آگاه در خصوص نقش نامدار را رد کرد و به واشینگتنپست گفت که دستور اداره مدیریت و بودجه فدرال مبنی بر بازبینی کمکهای خارجی علت متوقف شدن بودجههای جدید است.
دفتر امور خاور نزدیک وزارت خارجه آمریکا بهار هر سال با انتشار فراخوانی، از سازمانهای غیرانتفاعیِ فعال در عرصه توسعه بینالملل دعوت میکند طرحهای پیشنهادی خود را برای پیشبرد اهدافی چون توسعه جامعه مدنی، ترویج دموکراسی، آزادی بیان و حقوق بشر در ایران به این وزارتخانه ارائه کنند.
این وزارتخانه پس از بررسی طرحهای پیشنهادی، تعدادی از آنها را انتخاب میکند و بودجه طرحهای منتخب بهتدریج از پایان بهار تا پایان تابستان -معمولا پیش از پایان سال مالی دولت فدرال، یعنی آخرین روز سپتامبر- در اختیار سازمانهای مجری این پروژهها قرار میگیرد.
اگر وزارت امور خارجه نتواند تمام بودجه تصویب شده از سوی کنگره را برای طرحهای پیشنهادی هزینه کند، بودجه باقیمانده در پایان سال مالی به خزانه دولت باز میگردد.
هر سال بخش قابل توجهی از بودجه دفتر امور خاور نزدیک وزارت خارجه آمریکا به دور زدن فیلترینگ و سانسور اینترنت که جزو سیاستهای رسمی جمهوری اسلامی است، اختصاص مییابد.
وزارت خارجه آمریکا: بودجهها به دلیل بازبینی کمکهای خارجی متوقف شدهاند
دفتر امور خاور نزدیک وزارت خارجه آمریکا زیر نظر دستیار وزیر امور خارجه در امور خاور نزدیک اداره میشود. در حال حاضر، مورا نامدار، بهطور موقت این مسئولیت را بر عهده دارد.
واشینگتنپست توقف برنامههای آزادی اینترنت در ایران را در تضاد با فشار حداکثری میداند که بهعنوان سیاست رسمی دولت آمریکا در قبال جمهوری اسلامی اعلام شده است.
تامی پیگوت، سخنگوی ارشد وزارت امور خارجه آمریکا، شبهه «نامتمرکز بودن سیاست دولت در قبال جمهوری اسلامی» را رد کرد و به این روزنامه گفت: «دولت با اجرای سیاست فشار حداکثری پس از نابودی برنامه هستهای ایران، منابع مالی جوخههای تروریستی رژیم ایران را خشک میکند.»
پیگوت، نامدار را «بخش حیاتی» از تیمی معرفی کرد که مجری سیاستهای دونالد ترامپ، رییسجمهوری این کشور در قبال جمهوری اسلامی است؛ سیاستهایی که «آمریکا را در اولویت قرار میدهد و امنیت شهروندان آمریکا را تضمین میکند.»
او همچنین با اشاره به سابقه طولانی ایالات متحده در «حمایت از جریان آزاد اطلاعات در ایران» تاکید کرد که این حمایت امروز هم ادامه دارد اما «تصمیمهای مربوط به تخصیص بودجه برای برنامههای بعدی در چارچوب سیاستهایی اتخاذ خواهد شد که آمریکا را در اولویت قرار دهد.»
آدام فیسک، مدیر اجرایی لَنتِرن، یکی از شرکتهای تحت حمایت وزارت امور خارجه که ابزارهای رایگان دور زدن سانسور برای کاربران در ایران، روسیه و چین فراهم میکند، به واشینگتنپست گفت: «بسیاری از کاربران در ایران، بهویژه کاربران عادی، در صورت قطع این بودجهها دیگر قادر نخواهند بود به وبسایتهای مسدودشده از سوی حکومت ایران دسترسی پیدا کنند.»
وبسایت وزارت امور خارجه ایالات متحده او را «وکیل، یک تگزاسی بومی و فرزند یک زوج مهاجر ایرانی که به زبان فارسی تسلط دارد» معرفی و سِمَت او در این نهاد دولتی را «مقام ارشد دفتر» و «سرپرست موقت دفتر امور خاور نزدیک» عنوان کرده است.
نامدار، با نام رسمی مروارید نامدارخان، ابتدا در دانشگاه متدیست جنوبی در شهر دالاس در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد، پس از آن به دانشگاه آکسفورد رفت و در نهایت مدرک دکترای حقوق را از دانشگاه آمریکایی واشینگتن دریافت کرد.
او در دولت نخست دونالد ترامپ، معاون موقت وزیر خارجه در امور کنسولی بود، سپس بهعنوان معاون رییسجمهوری در امور حقوقی، انطباق و ریسک در آژانس رسانههای جهانی ایالات متحده -نهاد بالادستی صدای آمریکا و اروپای آزاد- منصوب شد.
به نقل از وبسایت وزارت امور خارجه، او پیش از آغاز خدمت دولتیاش، «برای صدای آمریکا کار میکرد و همزمان دفتر حقوقی خود و چندین کسبوکار موفق راهاندازی کرد.»
نامدار اکنون از سوی دولت ترامپ برای سِمَت «معاون وزیر خارجه در امور کنسولی» نامزد شده است؛ جایگاهی ارشد با هدف تامین رفاه و حفاظت از شهروندان آمریکایی در خارج از مرزهای ایالات متحده.
واشینگتنپست شروع به کار او به عنوان مدیر دفتر امور خاور نزدیک وزارت خارجه را «جنجالبرانگیز» خوانده و به نقل از چندین منبع آگاه نوشته است: «چندین دیپلمات و کارمند باتجربه که سالها در وزارت خارجه حضور داشتند و شایسته ارتقا به سمت مدیریت دفتر امور خاور نزدیک بودند، کنار گذاشته شدند.»
این گزارش همچنین به «دخالت» نامدار در گردآوری اطلاعات اشاره کرده و به نقل از منابع آگاه افزوده است: «او دستور داد که یادداشتهای دفتر وزارت خارجه در دبی که تحولات ایران را رصد میکند طوری بازنویسی شوند که چشمانداز حکومت ایران را تیرهتر و بدبینانهتر نشان دهند.»
واشینگتنپست با اشاره به اظهار نظرهای مارکو روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده درباره ضرورت دسترسی آزاد به اینترنت در کشورهای اقتدارگرا، نوشته اکنون این پرسش مطرح است که آیا تصمیم به توقف بودجههای مرتبط با آزادی اینترنت در ایران به اطلاع دولت رسیده، و شخص وزیر امور خارجه و رییسجمهوری با این تصمیم موافقند یا خیر؟
روزنامه شرق در گزارشی نوشت در حالی وزارت آموزشوپرورش از رشد ۶۰ درصدی قیمت کتابهای درسی خبر داده بود، فعالان آموزشی خبر دادهاند که این افزایش در عمل به حدود ۱۱۰ تا ۱۲۰ درصد رسیده و این موضوع به ترک تحصیل دانشآموزان منجر شده است.
روزنامه شرق در گزارشی نوشت در حالی که وزارت آموزشوپرورش جمهوری اسلامی از رشد ۶۰ درصدی قیمت کتابهای درسی خبر داده است، فعالان حوزه آموزش معتقدند این افزایش در عمل به حدود ۱۱۰ تا ۱۲۰ درصد رسیده است.
این گزارش افزود: سال گذشته هزینه کتابهای دوره ابتدایی حدود ۴۷ هزار تومان بود اما امسال به ۱۱۴ هزار تومان رسیده و برای مقاطع متوسطه نیز بهای کتابها به بیش از ۲۵۰ هزار تومان افزایش یافته است.
یکی از معلمان مناطق حاشیهای کشور در گفتوگو با این روزنامه گفت: «سال گذشته برای چاپ کاربرگ از دانشآموزان ۱۰ هزار تومان درخواست شد. روز بعد پدر یکی از دانشآموزان، فرزندش را از کلاس بیرون آورد و او دیگر هیچوقت به مدرسه بازنگشت.»
این معلم توضیح داد که پدر آن دانشآموز گفته بود خانوادهاش حتی توان تامین غذای شبانهروزشان را ندارند و فرزندشان در سال قبل اغلب گرسنه به مدرسه میرفت، بنابراین امکان پرداخت همین مبلغ اندک هم برای آنها وجود نداشت.
یکی معلم دیگر به این روزنامه گفت: «از ۵۰۰ دانشآموز مدرسهای که او در آنجا تدریس میکند، دستکم ۳۷۰ نفر در شرایط مالی بسیار ضعیف قرار دارند و حتی پرداخت هزینه همین کتابهای درسی برای آنها دشوار و توانفرساست.»