یک مقام در دفتر بنیامین نتانیاهو به روزنامه تایمز اسرائیل گفته است دومین دیدار میان نخستوزیر اسرائیل و دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، برای شامگاه امروز (سهشنبه) در حال برنامهریزی است.
این دو شب گذشته نیز در جریان یک ضیافت شام با یکدیگر دیدار کرده بودند. دیداری که به گفته مقامات اسرائیلی «در فضایی بسیار مثبت و دوستانه» برگزار شد.
ارتش اسرائیل سهشنبه ۱۷ تیر اعلام کرد که در حمله هوایی به شهر ساحلی طرابلس در شمال لبنان، «مهران مصطفی بجور»، از فرماندهان ارشد حماس را کشته است. به گفته ارتش، بجور طی سالهای اخیر مسئول پیشبرد حملات متعدد علیه اسرائیل بوده و در جریان جنگ اخیر، رهبری شلیک موشک به شهرهای نهاریا، کریات شمونا و دیگر مناطق اسرائیل را بر عهده داشته است.
ارتش اسرائیل او را از چهرههای کلیدی در توسعه توانمندیهای نظامی حماس در لبنان معرفی کرده و گفته که بجور همچنین از رهبران تلاشهای این گروه برای خرید تسلیحات از طریق ارتباط با سایر گروههای تروریستی بوده است. ارتش کشته شدن او را «ضربهای قابل توجه» به فعالیتهای حماس در لبنان توصیف کرده است.
حماس تاکنون واکنشی به این خبر نشان نداده است.
رسانههای دولتی لبنان پیش از اعلام رسمی ارتش اسرائیل، گزارش دادند یک خودرو در نزدیکی طرابلس هدف حمله قرار گرفته است.
وزارت بهداشت لبنان نیز بدون اشاره به هویت افراد، اعلام کرد در این حمله دو نفر کشته و سه نفر دیگر زخمی شدهاند.
همزمان با این حملات، توماس باراک، فرستاده آمریکا، دومین روز از سفر خود به لبنان را با هدف گفتوگو درباره خلع سلاح حزبالله و سایر گروههای مسلح، پشتسر گذاشت.
حماس و سایر گروههای مسلح فلسطینی در مناطق مختلفی از لبنان، عمدتا در اردوگاههایی حضور دارند که سالهاست محل اسکان آوارگان فلسطینی هستند.
از زمان حمله حماس از نوار غزه به جنوب اسرائیل در سال ۲۰۲۳، اسرائیل حملات هدفمندی علیه حزبالله و اعضای دیگر گروههای مسلح مستقر در لبنان انجام داده است.
دی ماه سال ۱۴۰۲ صالح العاروری، نایب رییس دفتر سیاسی حماس، در حمله هوایی اسرائیل به جنوب بیروت کشته شد.
اسرائیل همان زمان در حملاتی دیگر، اردوگاههای فلسطینی در شمال لبنان را هدف قرار داد.
در پی درگیریهای گسترده میان حزبالله و اسرائیل، آذر ماه ۱۴۰۳ توافق آتشبس با میانجیگری آمریکا به اجرا درآمد.
با این حال، اسرائیل همچنان به حملاتش در در جنوب لبنان و علیه آنچه که «انبارهای تسلیحاتی و نیروهای حزبالله» مینامد،ادامه داده است.
آخرین خبرها از توافق آتشبس اسرائیل و حماس
مقامهای اسرائیلی سهشنبه ۱۷ تیر و همزمان با این حملات به جنوب لبنان، نسبت به مذاکرات آتشبس در قطر، ابراز خوشبینی کردند.
زیئو الکین، عضو کابینه امنیتی نتانیاهو، گفت: «احتمال قابلتوجهی وجود دارد که آتشبس حاصل شود. حماس میخواهد در برخی مسائل کلیدی تغییراتی بدهد که کار سادهای نیست، اما پیشرفتهایی حاصل شده است.»
مقامهای ارشد اسرائیلی در واشینگتن نیز به خبرنگاران گفتند رسیدن به توافق نهایی در دوحه ممکن است بیش از چند روز طول بکشد.
یکی دیگر از مقامها نیز از وجود پیشرفت در مذاکرات خبر داد.
ماجد الانصاری، سخنگوی دولت قطر، نیز سهشنبه گفت میانجیگران قطری و مصری هنوز وارد بحث درباره آتشبس نهایی نشدهاند، اما در تلاشاند تا بر سر «چارچوب اصولی» توافقی شکل دهند که به مذاکرات دقیقتر منتهی شود.
الانصاری گفت: «مذاکرات رسمی هنوز آغاز نشده، اما ما با دو طرف در حال گفتوگو درباره این چارچوب هستیم. هر دو طرف هنوز در دوحه هستند، که خودش نشانه خوبی است.»
سخنگوی کاخ سفید نیز اعلام کرد استیو ویتکاف، فرستاده ترامپ که نقش کلیدی در تدوین طرح جدید آتشبس داشته، این هفته به دوحه سفر میکند تا به مذاکرات بپیوندد.
ترامپ پیشتر نسبت به موفقیت این طرح ابراز امیدواری کرده بود.
این طرح شامل آزادی مرحلهای گروگانها، عقبنشینی تدریجی نیروهای اسرائیلی از بخشهایی از غزه، و گفتوگو برای پایان دادن کامل به جنگ است.
او پیشتر از سوی دادگاه کیفری درهشهر به اتهام «توهین به ابراهیم رئیسی»، رییس پیشین دولت جمهوری اسلامی که در سقوط بالگرد کشته شد، به ضربات شلاق محکوم شده بود.
سایت حقوقبشری هرانا، سهشنبه ۱۷ تیرماه با اعلام این خبر نوشت حکم او در شعبه اجرای احکام دادسرای درهشهر به اجرا درآمده است.
شادیوند در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۴۰۳ به دستور ایوب علیجانی، رئیس شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو شهرستان درهشهر، به اتهام «توهین به ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری پیشین جمهوری اسلامی» محاکمه و در نهایت به ۳۰ ضربه شلاق محکوم شد. او همچنین بابت اتهام «توهین به حسن نصرالله، دبیرکل پیشین حزبالله لبنان» در همین پرونده محاکمه شد اما از این اتهام تبرئه شد.
او دی ماه ۱۴۰۳ نیز در بخش دیگر پرونده خود از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب ایلام محاکمه و بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به هشت ماه حبس و در خصوص اتهام «توهین به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی»، به ۱۶ ماه حبس محکوم شده بود.
بررسی احکام صادر شده نشان میدهد که دادگاههای کیفری و انقلاب در پرونده شادیوند از گزارشهای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و پلیس اطلاعات علیه او و انتشار مطالبی در صفحه اینستاگرام این فعال محیط زیست بهعنوان مصداقهای اتهامهایش استناد کردهاند.
آرمان شادیوند، متولد اول فروردین سال ۱۳۶۹ و آهنگساز، خواننده، مستندساز و فعال محیط زیست است.
شادیوند آبان ۱۴۰۳ با دریافت ابلاغیهای به شعبه دوم دادیاری دادسرای عمومی و انقلاب درهشهر احضار و پس از حضور در این شعبه، بازداشت شد.
او پس از یک روز با تودیع قرار از زندان ماهپاره شهرستان درهشهر آزاد شد و پروندهاش پس از صدور کیفرخواست، در دو بخش به دادگاههای انقلاب و کیفری ارجاع داده شد.
قوه قضاییه جمهوری اسلامی در سالهای گذشته روند صدور و اجرای احکام شلاق در خصوص هنرمندان و شهروندان معترض در ایران را شدت بخشیده است.
در برخی از این نمونهها، دستگاه قضایی، مهدی یراحی را برای خواندن ترانه اعتراضی «روسریتو»، رویا حشمتی را برای سرپیچی از حجاب اجباری و رضا رضایی، زندانی سیاسی دارای معلولیت و مبتلا به صرع را شلاق زد.
این دادگاه سهشنبه ۱۷ تیر در بیانیهای اعلام کرد هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان و عبدالحکیم حقانی، رییس قوه قضاییه این گروه، به «جنایت علیه بشریت» متهم شدهاند.
در این بیانیه آمده است که این دو مقام ارشد طالبان بهدلیل نقششان در اعمال آزار و اذیت سازمانیافته مبتنی بر جنسیت و سیاستگذاری علیه زنان، دختران و برخی دیگر از افراد در افغانستان، تحت پیگرد قرار گرفتهاند.
بهگفته دیوان کیفری بینالمللی، از زمان بازگشت طالبان به قدرت در مرداد ۱۴۰۰، سیاستهای تحمیلی این گروه باعث شده زنان و دختران بهطور گسترده از حقوق اساسی خود، از جمله حق آموزش، آزادی رفتوآمد، آزادی بیان و حریم خصوصی محروم شوند.
شعبه دوم دادگاه اعلام کرده است که طالبان با اجرای سیاستهای حکومتی هدفمند، به نقض گسترده و جدی حقوق و آزادیهای اساسی غیرنظامیان دست زدهاند.
به باور این دادگاه، این نقضها شامل اقداماتی چون قتل، زندانی کردن، شکنجه، تجاوز جنسی و ناپدیدسازی اجباری بوده است.
در این بیانیه آمده است: «طالبان علاوه بر اعمال محدودیتهای عمومی، بهطور خاص زنان و دختران را صرفا بهدلیل جنسیتشان هدف قرار داده و آنها را از حقوق و آزادیهای بنیادین محروم کرده است.»
بر اساس این بیانیه، آزار مبتنی بر جنسیت، هم شامل خشونت مستقیم و هم آسیبهای ساختاری و سازمانیافته مانند تحمیل هنجارهای تبعیضآمیز اجتماعی میشود.
دادگاه افزود کسانی که با این سیاستها مخالفت کردهاند نیز هدف قرار گرفتهاند.
شعبه دوم پیشدادرسی دیوان کیفری بینالمللی اعلام کرده که جزییات این بازداشت فعلا بهصورت محرمانه باقی میمانند تا از روند دادرسی و امنیت قربانیان حفاظت شود، اما انتشار عمومی آن را در راستای «منافع عدالت» ارزیابی کرده است.
دادستان ارشد دیوان پیشتر در ماه ژانویه گفته بود آخندزاده و حقانی، دستکم از ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ تاکنون بهطور مجرمانه مسئول اجرای آزار مبتنی بر جنسیت بودهاند.
بر اساس قوانین طالبان، دختران از ادامه تحصیل پس از پایه ششم محروم شدهاند، زنان ملزم به پوشاندن کامل بدن و استفاده دائمی از پوشیه در اماکن عمومی هستند، و همچنین از نگاه کردن به مردانی که با آنها نسبت ندارند منع شدهاند.
دادگاه همچنین اشاره کرده است که افراد دیگری از جمله «حامیان» زنان و دختران و کسانی که گرایشها یا هویتهای جنسیشان با سیاستهای جنسیتی طالبان همخوانی ندارد هم هدف قرار گرفتهاند.
لیسا دیویس، مشاور ویژه دیوان در حوزه جنسیت و جرایم تبعیضآمیز، در شبکههای اجتماعی نوشت این «برای نخستین بار در تاریخ» است که یک دادگاه بینالمللی تایید میکند افراد الجیبیتیکیو نیز «قربانی جنایت علیه بشریت، بهویژه آزار مبتنی بر جنسیت» بودهاند.
سازمان عفو بینالملل با اعلام حمایت از صدور حکم بازداشت برای دو رهبر طالبان، آن را گام مهمی در راستای تامین عدالت در افغانستان خواند.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در یادداشتی که سهشنبه ۱۷ تیر در روزنامه فایننشالتایمز منتشر شد، نوشت که حمله نظامی اسرائیل به ایران روند «دیپلماسی» میان تهران و واشینگتن را نابود کرده اما در عین حال تصریح کرد که ایالات متحده «هنوز میتواند مسیر دیپلماتیک را احیا کند».
عباس عراقچی نوشت: «اگرچه ایران در روزهای اخیر پیامهایی دریافت کرده که ممکن است آمریکا برای بازگشت به مذاکرات آماده باشد اما چطور میتوان به ادامه این روند اعتماد کرد؟»
او با بیان اینکه تهران همچنان به دیپلماسی علاقهمند است، افزود: «دلایل موجهی برای تردید درباره ادامه گفتوگو داریم. اگر واقعا تمایلی برای حل مسالمتآمیز مسائل وجود دارد، آمریکا باید آمادگی واقعی برای توافقی عادلانه نشان دهد.»
وزیر امور خارجه دولت مسعود پزشکیان در پایان با اشاره به تصمیمگیر نهایی در این زمینه گفت: «انتخاب با آمریکاست: آیا سرانجام دیپلماسی را انتخاب خواهد کرد یا همچنان درگیر جنگی خواهد ماند که به آن تعلق ندارد؟»
