نجاتیان روز دوشنبه نهم مهر، علت افزایش دو برابری مهاجرت پرستاران در سالهای اخیر را تشدید مشکلات معیشتی، اقتصادی و اجتماعی خواند و خواستار دخالت وزارتخانههای بهداشت و امور خارجه برای «ساماندهی» موضوع شد.
او همزمان افزود مسئولان باید دلایل مهاجرت پرستاران را واکاوی کنند نه اینکه فقط بخواهند جلوی آنان را بگیرند.
رییس کل سازمان نظام پرستاری به بازه زمانی افزایش مهاجرتها اشاره نکرد اما پیشتر و در اواسط شهریور گفته بود از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ بهطور سالانه، میانگین مهاجرت پرستاران دو برابر شده است.
او گفته بود آمار دقیقی وجود ندارد اما با استناد به درخواست پرستاران برای دریافت «تایید صلاحیت کاری» یا همان «گود استندینگ»، میتوان دستکم میزان تقاضا برای مهاجرت را تخمین زد.
در سالهای گذشته شماری از انجمنها و نهادهای صنفی پرستاری درباره روند رو به رشد مهاجرت پرستاران، تغییر شغل یا خروج آنها از چرخه خدمات هشدار دادند.
محمد میرزابیگی، رییس کل سابق سازمان نظام پرستاری به تازگی خبر داد که روزانه پنج تا شش پرستار ایران را ترک میکنند.
میرزابیگی اواخر آذر سال گذشته درباره مقصد پرستاران نیز گفت آنها از کشورهای همسایه و حوزه خلیج فارس گرفته تا آفریقای جنوبی، کشورهای غربی و اروپایی، «هر جا ببینند شرایط مناسب است»، مهاجرت میکنند.
پروین کاظمی، عضو شورای عالی نظام پرستاری نیز روز دوشنبه نهم مهر درباره مهاجرت پرستاران استان خوزستان به کشورهای عربی همسایه ایران هشدار داد.
به گفته او، نزدیکی استان خوزستان به کشورهای عربی و تسلط بسیاری از پرستاران این منطقه به زبان عربی، باعث این موج مهاجرت شده است.
کاظمی یادآور شد بسیاری از پرستاران نیز در حال یادگیری زبانهای خارجی دیگر هستند تا مهاجرت کنند.
او در بخش دیگری از صحبتهایش گفت معوقات پرستاران مراکز درمانی شهرهای استان خوزستان نسبت به سایر دانشگاهها بیشتر است و تاخیر در پرداخت این معوقات به ۱۳ ماه رسیده است.
مسئولان نهادها و انجمنهای صنفی در سالهای گذشته بارها از دستمزدهای پایین، معوقات پرداخت نشده و نداشتن ثبات و امنیت شغلی بهعنوان مهمترین دلایل مهاجرت پرستاران و اعتراضات پیوسته آنان یاد کردهاند.
هماکنون بیش از ۲۲۰ هزار پرستار در بیمارستانهای دولتی و خصوصی در ایران مشغول کار هستند.
در سراسر کشور به ازای هر هزار نفر جمعیت، به طور میانگین ۱/۵ نفر پرستار وجود دارد در حالیکه میانگین جهانی آن، سه پرستار است.
به استناد گفتههای شمار زیادی از پرستاران و کادر درمان، آنان نه تنها دچار فرسودگی میشوند بلکه خدمات کامل پرستاری نیز به بیماران ارائه نمیشود.
دستمزد بسیار پایین و شرایط سخت کاری، تقاضا برای شغل پرستاری را کاهش داده و نظام درمان ایران را با وضعیتی پیچیده مواجه کرده است.
