امروز دبستانها و دبیرستانهای دخترانهای در کرمانشاه، ارومیه، اسلامشهر، تهران، کرج، اردبیل، سقز و اهواز هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند.
کرمانشاه؛ حمله به هفت مدرسه
یکی از شهرهایی که امروز بیشترین حملات شیمیایی در آن اتفاق افتاد کرمانشاه بود که دانشآموزان هفت مدرسه آن دچار مسمومیت شدند.
طبق گزارشهای رسیده به ایراناینترنشنال، در شهرهای کرمانشاه و شهرک دولتآباد، دبیرستانهای دخترانه «الزهرا»، «عفت»، «نصر»، «دانا» و «عصمتیه» و دبستانهای دخترانه «فرشادفر» و «نبوت» هدف حمله شیمیایی قرار گرفتند.
ویدیوها و گزارشهای مردمی همچنین حاکی از آن است که شماری از خانوادهها مقابل این مدارس تجمع کرده و تعدادی از دانشآموزان به دلیل مسمومیت به بیمارستان منتقل شدند.
تهران؛ حمله به هشت مدرسه
در استان تهران نیز هشت مدرسه در مناطق مختلف پایتخت و نیز اسلامشهر هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند.
روز سهشنبه به هنرستان «ابرار» در بزرگراه محلاتی، مدرسههای «شاهد» و «شهدای مکه» در منطقه ۱۵، مجموعه مدارس «قیاس» واقع در خیابان فاطمی، مدرسه «پردیس شریف» و دبیرستان «کوثر» در پایتخت حمله شیمیایی شد.
در اسلامشهر نیز به مدرسه دخترانه «نیایش» در شهرک قائمیه حمله شیمیایی شد و بر اساس گزارشهای مردمی، آمبولانسها شماری از دانشآموزان مسموم شده را به بیمارستان منتقل کردند.
همچنین هنرستان دخترانه «سایپا» نیز در اسلامشهر هدف حمله شیمیایی قرار گرفت.
بر اساس ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال، مسوولان مدرسه پس از این حمله، درهای مدرسه را بسته و اجازه خروج دانشآموزان را ندادند.
مدارس دیگر شهرها
بر اساس گزارشها و ویدیوهای رسیده از اردبیل، دو مدرسه «بهاران» و «معراج» در این شهر هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند.
از زمان شروع حملات شیمیایی به مدارس دخترانه در آذر ماه سال گذشته، این چهارمین بار است که به این دو مدرسه حمله میشود.
در کرج و حصارک نیز روز سهشنبه مدرسههای «رضوان»، «تهذیب» و «جعفر صادق» هدف حمله شیمیایی قرار گرفتند.
در این روز همچنین سازمان حقوق بشری ههنگاو از حمله به دبیرستان دخترانه «هدف» در ارومیه خبر داد.
در شهر اهواز هم به دبیرستانهای دخترانه «کوثر» و «ستایش» حمله شیمیایی شد.
از سوی دیگر، دبیرستانهای دخترانه «ایمان» و «کوثر» و دبستان پسرانه «ترکمان ۲» در شهر سقز امروز هدف حملات شیمیایی قرار گرفته و شماری از دانشآموزان به مراکز درمانی منتقل شدند.
روز ۲۰ فروردین نیز گزارشهایی از حمله شیمیایی به دستکم شش مدرسه دخترانه سقز به نامهای «طالقانی، سمیه، معراج، بنتالهدی صدر، استقلال و عصمت بخش زرینه» و مسمومیت بیش از ۱۰۰ دانشآموز منتشر شد که پس از این حملات، نیروهای امنیتی در اطراف مدارس با شهروندان درگیر شده و با شلیک گاز اشکآور و بازداشت چند تن از شهروندان، سعی در متفرق کردن خانوادههای معترض کردند.
از زمان این حملات شیمیایی بیشتر مدارس شهر سقز به مدت چند روز در اعتراض به این حملات سیستماتیک به دختران دانشآموز تعطیل شدند.
ادامه مسمومسازیها در روز سهشنبه در حالی است که روز گذشته، ۲۸ فروردین هم دستکم ٢٠ مورد حمله شیمیایی به مدارس صورت گرفت که در این میان، شهر بوکان با پنج حمله در صدر قرار داشت.
گیلانغرب، کرج، تبریز، خرمآباد، دزفول، اصفهان، سقز، ارومیه، سنندج، روانسر و کرمانشاه نیز دیگر شهرهایی بودند که در آنها به مدرسهها حمله شیمیایی شد.
روز گذشته همچنین گروهی از مردم اهواز در اعتراض به حملههای شیمیایی سریالی به دانشآموزان در مدارس، مقابل فرمانداری تجمع کرده و خواستار غیرحضوری شدن آموزش شدند.
پیش از آن هم مردم شاهینشهر در اعتراض به حملات شیمیایی به مدارس، مقابل اداره آموزش و پرورش تجمع کردند و علیه حکومت شعار دادند که این تجمع با حمله نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی و شلیک گاز اشکآور به سوی معترضان روبهرو شد.
تداوم رویکرد حکومت در انکار حمله به مدارس
با وجود این تجمعات اعتراضی اما جمهوری اسلامی که در ماههای آغازین حملات شیمیایی به مدارس، این حملات را انکار میکرد، هنوز عوامل آن را معرفی نکرده و در مقابل، فشار بر رسانهها و فعالان مدنی را برای جلوگیری از اطلاعرسانی در این زمینه افزایش داده است.
روز سهشنبه خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، با متهم کردن دانشآموزان مدعی شد «تحقیقات گسترده نهادهای ذیربط» نشان میدهد بیش از ۹۰ درصد حملات شیمیایی در مدارس «منشا داخلی داشته و به وسیله دانشآموزان انجام شده است.
فارس با استناد به این «تحقیقات» مدعی شد که «علت بدحالی» دانشآموزان منتقلشده به مراکز درمانی حدود ۸۰ درصد تمارض و حدود ۲۰ درصد تلقین اعلام شده است.
خبرگزاری فارس همچنین با متهم کردن معلمان نوشت: «بررسیها نشان میدهند در موارد معدودی برخی معلمان نیز تخلفاتی در این زمینه داشتهاند و به رغم با خبر بودن از ماجرا، با دانشآموزان برای تعطیل کردن کلاسها همراهی کردهاند که پرونده تخلف آنها در حال رسیدگی است.»
