چمران روز سهشنبه ۱۴ دی در این باره افزود: «هر کاری کنیم از کار ما برداشت دیگری میشود و تبلیغات جهانی علیه ماست و زیر ذرهبین رسانههای داخلی و خارجی هستیم.»
او از این نظر تهران را با لندن مقایسه و اضافه کرد: «خبرگزاریهای خارجی یادشان رفته که زبالهگردهای لندنی یا دیگر کشورها چگونه زندگی میکنند.»
رییس شورای شهر تهران ادامه داد کسانی که در اتوبوسها میخوابند «عدهای درماندهاند» و «مساله دریافت پول مطرح نیست». با این حال، گزارشهای رسانهای از دریافت هزینه از افراد برای اتوبوسخوابی خبر میدهند.
چمران همچنین رسیدگی به این افراد را «صرفا وظیفه شهرداری» ندانست و گفت «بهتر است که به افراد جامانده کمک شود».
او پیشتر در واکنش به گزارشها درباره اتوبوسخوابی، آن را یک موضوع «حاشیهای» دانسته و گفته بود: «اگر کسی در اتوبوس خوابش برد نمیتوان کاری کرد».
همچنین ناصر امانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران، از مسوولان شهرداری خواست برای پناه دادن به اتوبوسخوابها از سولههای بحران استفاده شود.
او در تذکر پیش از دستور خود در جلسه روز سهشنبه شورای شهر تهران، اتوبوسخوابی را «از مشکلات پایتخت بودن تهران و تمرکزگرایی در این شهر» دانست و گفت: «افراد مجبورند برای درمان یا کوچکترین کارها به تهران بیایند.»
این عضو شورای شهر نیز همانند چمران، گزارشها در این زمینه را «موج عظیم تخریب و دروغ از سوی رسانههای بیگانه» توصیف کرد و این گزارشها را «جعلیات» علیه جمهوری اسلامی خواند.
حمله رییس و اعضای شورای شهر تهران به رسانههای خارجی در حالی است که انتشار گزارشها در این زمینه از سوی رسانههای داخلی ایران و یک روزنامه وابسته به شهرداری تهران آغاز شد و سپس رسانههای دیگر گزارشهایی را منتشر کردند.
روزنامه همشهری در گزارشی از «بیآرتی خوابی» افراد بیخانمان خبر داد و سپس به نقل از احمد احمدیصدر، مدیرعامل سازمان رفاه شهرداری تهران نوشت که ۲۰ اتوبوس در نقاط مختلف تهران برای خوابیدن افراد بیخانمان در شبهای سرد در نظر گرفته شده است.
همچنین خبرگزاری ایسنا روز سهشنبه در گزارشی با عنوان «ما زامبیهای شب نیستیم» وضعیت این اتوبوسخوابها را از زبان آنان شرح داد.
یکی از این اتوبوسخوابها به ایسنا گفت: «این جماعت همون ۵۰ یا ۶۰ تومنی که برای یک شب جای خواب لازمه ندارند، علتش هم اعتیاد نیست.»
او دلیل نرفتن به گرمخانههای شهرداری را مشکل نظافت، دزدی وسایل و کتک زدن افراد در آنها دانست و ادامه داد: «وقتی سقف خونهات روی سرت خراب شد داشتن یه سقف حتی اتوبوس هم آرزوت میشه.»
همچنین حمیدرضا بیژنی، جامعهشناس، به ایسنا گفت: «اتوبوسخوابان را میتوان گروهی به شمار آورد که در یک دهه فشار اقتصادی اخیر کمرهایشان خم شده است. آنها احتمالا گروههایی نزدیک به طبقه آبرومند کارگر و متوسط هستند.»
پیشتر یک عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران به نقل از مسئولان شهرداری اعلام کرد افرادی که در اتوبوسها میخوابند، معتاد نیستند و حتی شاغل هستند. این افراد که توانایی پرداخت کرایه خانه ندارند، مایل نیستند به گرمخانه بروند و در اتوبوس میخوابند.
