تانک و خودروهای نظامی در یکی از خیابانهای دمشق پس از سقوط حکومت بشار اسد، ۱۸ آذر
به دنبال بیش از یک سال درگیری بیوقفه در خاورمیانه، در نهایت سقوط اسد بهعنوان یکی از غیرمنتظرهترین رخدادها در تاریخ این منطقه به ثبت رسید. با این حال، آزمون واقعی برای سوریه و خاورمیانه زمانی خواهد بود که گروههای مخالف اسد به مرحله تقسیم قدرت در این کشور برسند.
فایننشال تایمز یکشنبه ۱۸ آذر نوشت به نظر میرسد از بسیاری جهات، سرنگونی حکومت سوریه یکی از «پیامدهای ناخواسته» عملیات نظامی اسرائیل در منطقه پس از حمله هفتم اکتبر حماس باشد زیرا رویدادهای خاورمیانه طی این یک سال «تمامی هنجارهای پیشین در منطقه را بر هم زده و محیطی قابل انفجار و غیرقابل پیشبینی به وجود آورده است».
این رسانه افزود پیشروی برقآسای مخالفان در سوریه نشاندهنده «ماهیت نامطمئن رژیم درهم شکسته و فاسد اسد» بود و در نهایت به سرنگونی آن انجامید اما شادی گسترده در سوریه به دنبال تحولات اخیر، با نگرانی در خصوص سرنوشت این کشور پیوند خورده است.
در راس مخالفان حاکم بر دمشق، هیات تحریر شام دیده میشود، گروهی اسلامگرا که پیشتر از متحدان القاعده بود و از سوی سازمان ملل متحد، آمریکا و شماری دیگر از کشورها بهعنوان گروهی تروریستی شناخته میشود.
ابومحمد الجولانی، رهبر این گروه، پیشتر از قصد خود برای فتح دمشق سخن گفته بود و اکنون به نظر میرسد تصمیمگیرنده اصلی مخالفان حاکم بر پایتخت سوریه باشد.
در طول شش سال گذشته، تحریر شام کنترل ادلب در شمال غربی سوریه را در دست داشت و از طریق یک حکومت غیرنظامی، این استان را اداره میکرد.
در این مدت، تحریر شام کوشیده است از خود، تصویر یک گروه اسلامگرای «معتدل» ارائه دهد؛ با این حال، این گروه همچنان از مشت آهنین برای تثبیت قدرت خود در ادلب بهره برده و سازمانهای وابسته به سازمان ملل مواردی از نقض حقوق بشر را در این منطقه به ثبت رساندهاند.
فایننشال تایمز در ادامه گزارش خود نوشت اگر جولانی قدرت را در سوریه به دست گیرد، این موضوع مشکلاتی را برای قدرتهای غربی و نهادهای بینالمللی ایجاد خواهد کرد زیرا آنها باید در خصوص چگونگی تعامل با او و تحریر شام تصمیمگیری کنند.
تحریر شام تنها یکی از گروههایی است که در عملیات اخیر برای سرنگونی اسد مشارکت کردند اما نکته نگرانکننده این است که این گروهها در گذشته سابقه درگیری با یکدیگر را داشتهاند.
در جریان کارزار اخیر علیه حکومت سوریه، میان تحریر شام از یک سو و «ارتش ملی سوریه» از سوی دیگر که مجموعهای از گروههای مورد حمایت ترکیه در آن جای دارند، هماهنگی وجود داشت. این هماهنگی همچنین شامال سایر گروههایی میشد که دمشق را از سمت جنوب به محاصره خود درآوردند.
•
•
فایننشال تایمز هشدار داد با این حال آزمون واقعی زمانی خواهد بود که این گروهها به تقسیم غنائم پیروزی و سپس قدرت بپردازند.
مالک العبده، تحلیلگر امور سوریه، کارزار نظامی مخالفان حاکم بر دمشق را «یک طرح تخریب کنترلشده» خواند و گفت هماهنگی آشکار میان تحریر شام و سایر گروهها در این عملیات، دلگرمکننده است.
او افزود: «واضح است که برنامهای [برای آینده سوریه] وجود دارد. هیات تحریر شام و الجولانی بهطور بسیار دقیق اعلام کردهاند که طرحی وجود دارد. این موضوع باعث اطمینان خاطر بسیاری از مردم شده است.»
این تحلیلگر در عین حال هشدار داد ترس از وقوع مجدد خشونتها در سوریه بر شادمانی کنونی سایه افکنده است و برای گروهی، برقراری ثبات و توقف خونریزیها در این کشور ایدهآل و دور از ذهن به نظر میرسد.
کییر استارمر، نخستوزیر بریتانیا، در بیانیهای تحولات روزها و ساعتهای اخیر سوریه را «بیسابقه» خواند و اعلام کرد لندن با شرکای خود در منطقه در حال گفتوگو و نظارت دقیق بر اوضاع است.
او گفت: «مردم سوریه برای مدت طولانی تحت رژیم وحشی اسد رنج کشیدهاند و ما از رفتن او استقبال میکنیم.»
استارمر تاکید کرد اکنون تمرکز بریتانیا بر برقراری یک راهحل سیاسی و بازگشت صلح و ثبات به سوریه است.
نخستوزیر بریتانیا از همه طرفها خواست «از غیرنظامیان و اقلیتها محافظت کنند و اطمینان دهند کمکهای ضروری در ساعات و روزهای آینده به افراد آسیبپذیر خواهد رسید».
حدود دو هفته پیش که مخالفان حاکم بر دمشق عملیات خود را از مقر اصلیشان در ادلب آغاز کردند، کمتر کسی گمان میکرد این کارزار به سقوط حکومت بشار اسد بینجامد. آنچه اکنون قطعی به نظر میرسد این است که تحولات برقآسای سوریه، توازن قدرت در منطقه را دستخوش تغییر خواهد کرد.
سرنگونی حکومت بشار اسد نقطه عطفی برای سوریه به شمار میرود. او پس از مرگ پدرش، حافظ اسد، قدرت را سال ۲۰۰۰ در سوریه به دست گرفت و همانند پدرش، با «مشت آهنین» حکومت کرد.
بشار اسد جوان یک ساختار سیاسی بهشدت کنترلشده و سرکوبگر را از پدرش به ارث برد که در آن مخالفت تحمل نمیشد.
حافظ اسد ۲۹ سال در راس قدرت بود و پس از آنکه حکومت به بشار واگذار شد، امید میرفت او از سرکوب بکاهد و فضایی بازتر به وجود آورد، اما این امیدها پس از مدت کوتاهی نقش بر آب شد.
بشار اسد در طول دوران ریاستجمهوریاش اعتراضات مسالمتآمیز مردم سوریه را با خشونت سرکوب کرد و با اقدامات خود، یک جنگ داخلی در این کشور به راه انداخت.
جنگ داخلی سوریه که با تظاهرات مسالمتآمیز مردم این کشور علیه حکومت اسد در سال ۲۰۱۱ آغاز شد، بیش از ۵۰۰ هزار کشته و شش میلیون آواره بر جای گذاشت.
ورود داعش از یک سو و نیروهای حامی حکومت اسد، نظیر سپاه پاسداران، روسیه و حزبالله از سوی دیگر به مناقشه سوریه، علاوه بر تلفات جانی، اقتصاد این کشور را به ویرانی کشاند و زیرساختهای آن را به شکل گستردهای تخریب کرد.
بیبیسی در تحلیلی پس از سقوط اسد نوشت متحدان اسد در مقطع کنونی درگیر مسائل مختلفی بودند و «عملا او را رها کردند». بدون حمایت این متحدان، نیروهای وابسته به حکومت سوریه نتوانستند – و در برخی نقاط نخواستند – مخالفان را متوقف کنند.
تغییر چهره خاورمیانه پس از سقوط اسد
پایان پنج دهه حکومت خاندان اسد بر سوریه توازن قدرت در خاورمیانه را تغییر خواهد داد.
جمهوری اسلامی بار دیگر شاهد ضربهای به نفوذ منطقهای خود بود زیرا حکومت اسد نقشی محوری در ارتباط تهران و حزبالله لبنان ایفا میکرد و در انتقال تسلیحات و مهمات به این گروه دست داشت.
حزبالله نیز پس از بیش از یک سال نبرد با اسرائیل، بهشدت تضعیف شده است و سرنوشتی نامشخص دارد. حوثیهای یمن، دیگر گروه نیابتی جمهوری اسلامی، اوضاع بهتری ندارند و در ماههای گذشته، مکررا هدف حملات هوایی قرار گرفتهاند.
با در نظر گرفتن وضعیت سایر گروههای مورد حمایت جمهوری اسلامی در منطقه، مانند شبهنظامیان عراقی و حماس در غزه، میتوان گفت آنچه مقامهای حکومت ایران «محور مقاومت» میخوانند، در تحولات اخیر بهشدت آسیب دیده است.
اسرائیل همواره جمهوری اسلامی را تهدیدی وجودی قلمداد کرده است و به همین دلیل، از تغییر چهره خاورمیانه پس از تضعیف «محور مقاومت» استقبال خواهد کرد.
ترکیه چه رویکردی در قبال تحولات سوریه خواهد داشت؟
در همین حال، خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داد پس از سرنگونی بشار اسد، پناهندههای سوری در برخی مناطق ترکیه به جشن و پایکوبی پرداختند و بسیاری از آنها از احتمال بازگشت به وطن خود ابراز خرسندی کردند.
این رسانه افزود ترکیه ۹۱۱ کیلومتر مرز مشترک با سوریه دارد و از زمان آغاز جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱، یکی از حامیان اصلی گروههای مخالف اسد بوده است.
در حالی که مقامهای ترکیه هرگونه دخالت در تحولات اخیر سوریه را بهشدت رد کردهاند، ناظران بر این باورند رخدادهای سوریه، که به نظر میرسد با اهداف دیرینه ترکیه در منطقه هماهنگ است، بدون رضایت آنکارا نمیتوانست به قوع بپیوندد.
به دنبال رویدادهای سوریه، ترکیه قادر است از طریق «ارتش ملی سوریه»، نیروهای کُرد وابسته به حزب کارگر کردستان (پکک) را به عقب براند.
ترکیه همواره حمایت خود را از تمامیت ارضی سوریه اعلام کرده است. به گزارش آسوشیتدپرس، «آخرین چیزی که ترکیه میخواهد، یک منطقه خودمختار تحت کنترل کردها در مرزهایش یا موج جدیدی از پناهجویان ناشی از بیثباتی است».
این بدان معناست که سقوط حکومت سوریه میتواند خطراتی نیز برای ترکیه به همراه داشته باشد که از آن جمله میتوان به احتمال بروز هرج و مرج، و در پی آن، موج جدید مهاجرت به این کشور اشاره کرد.
سینان اولگن، مدیر مرکز مطالعات اقتصاد و سیاست خارجی مستقر در استانبول، در همین رابطه گفت: «نخستین و مهمترین خواسته ترکیه، یک سوریه باثبات است.»
او افزود بزرگترین خطری که ترکیه تمام تلاش خود را برای جلوگیری از وقوع آن به کار خواهد گرفت، تجزیه سوریه است زیرا در صورت محقق شدن چنین سناریویی، ساختارهای گوناگون قدرت برای به دست آوردن خودمختاری در سوریه رقابت خواهند کرد و این مساله به مذاق آنکارا خوش نخواهد آمد.
به گفته این تحلیلگر، ایجاد یک دوره انتقالی پایدار در سوریه این امکان را به ترکیه خواهد داد تا کمکهای اقتصادی خود را در اختیار سوریه قرار دهد و شرایط را برای بازگشت پناهجویان به کشورشان فراهم کند.
ابومحمد الجولانی، فرمانده گمنام شاخه القاعده در جنگ داخلی سوریه، اکنون به شناختهشدهترین چهره شورشیان مخالف دولت بشار اسد تبدیل شده است. نیروهای تحت رهبری او در روزهای گذشته با حملات برقآسا شهرهای مهم حلب و حما را از کنترل ارتش سوریه خارج کردند.
جولانی کیست و چگونه به تاثیرگذارترین رهبر مخالفان اسد تبدیل شده است؟
رهبر هیات تحریر شام، مهمترین گروه مسلح مخالف حکومت سوریه، جمعه ۱۶ آذر در مصاحبه با شبکه خبری سیانان تاکید کرد که «رژیم اسد مرده» است.
او افزود: «ما حکومتی بر اساس شورای مردمی تشکیل خواهیم داد که نهادی باشد و نه مبتنی بر یک حاکم که تصمیمات خودسرانه بگیرد.»
جولانی که بهعنوان فرمانده شاخه القاعده در سوریه، چهرهای در سایه به شمار میرفت، حتی زمانی که گروهش در قامت قدرتمندترین جناح با ارتش سوریه میجنگید، دور از انظار عمومی بود.
او پس از قطع رابطه با القاعده در سال ۲۰۱۶، بهتدریج در کانون توجه قرار گرفت، نام گروه خود را از جبهه النصره به هیات تحریر شام تغییر داد و بهعنوان جریان پیشتاز در مناطق شمال غرب سوریه ظاهر شد.
این تحول زمانی جلب توجه کرد که نیروهای تحریر شام به رهبری جولانی، حلب و سپس حما را به تصرف خود درآوردند.
پس از ورود شورشیان به حلب، بزرگترین شهر سوریه قبل از آغاز جنگ داخلی، ویدیویی منتشر شد که نشان میدهد که جولانی دستور محافظت از مردم را صادر و مخالفان مسلح را از ورود به خانهها منع میکند.
ویدیوی دیگری نیز نشان میدهد که چهارشنبه ۱۴ آذر هنگام بازدید جولانی از ارگ حلب، یک جنگجوی او پرچم انقلاب سوریه را به اهتزاز درمیآورد که زمانی از سوی جبهه النصره بهعنوان نمادی از ارتداد شناخته میشد.
جولانی از زمان آغاز مناقشه اخیر، بیانیههایی را به نام واقعی خود، احمد الشرع، صادر کرده است.
جاشوا لندیس، کارشناس مسائل سوریه و رییس مرکز مطالعات خاورمیانه در دانشگاه اوکلاهاما، در مصاحبه با خبرگزاری رویترز گفت: «جولانی باهوشتر از اسد است. او از خود چهرهای جدید ترسیم کرده، متحدان جدیدی یافته و به اقلیتها رو کرده است.»
آرون لاند، عضو اندیشکده سنچری اینترنشنال هم گفت که جولانی و تحریر شام بهوضوح تغییر کردهاند اما با این حال همچنان «تا حدی تندرو» باقی ماندهاند.
او افزود: «آنها به بازی تبلیغاتی رو آورده و نشان میدهند که مانند گذشته متعصب نیستند. القاعده قدیمی یا داعش هرگز این کار را انجام نداده است.»
برخی تحلیلگران باور دارند جولانی احتمالا این سیاست را از طالبان آموخته. گروهی که پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، رویکرد متفاوتی در برابر مردم، مخالفان پیشین و اقلیتهای مذهبی و قومی در این کشور در پیش گرفته است.
جولانی و القاعده
جولانی پیش از تاسیس جبهه النصره، برای القاعده در عراق جنگیده بود و در آنجا پنج سال را در زندانی متعلق به آمریکا گذراند.
ایالات متحده جولانی را در سال ۲۰۱۳ بهعنوان تروریست معرفی و اعلام کرد القاعده عراق او را موظف به سرنگونی حکومت اسد و استقرار قوانین شریعت اسلامی در سوریه کرده است.
به گفته مقامهای آمریکایی، النصره با انجام حملات انتحاری، غیرنظامیان را کشته و از دیدگاههای فرقهای خشونتآمیز حمایت کرده است.
ترکیه، اصلیترین حامی خارجی مخالفان سوریه نیز هیات تحریر شام را بهعنوان گروهی تروریستی معرفی کرده است.
آنکارا از برخی دیگر از گروههایی که در شمال غرب سوریه میجنگند، حمایت میکند.
جولانی اولین مصاحبه خود با یک رسانه را در سال ۲۰۱۳ با شبکه خبری الجزیره انجام داد، در حالی که دستمالی تیره بر صورت داشت و پشت خود را به دوربین کرده بود. او در این گفتوگو، خواستار اداره سوریه بر اساس قوانین شرعی شد.
حدود هشت سال بعد، او برای مصاحبه با شبکه آمریکایی فرانتلاین حاضر شد و با پیراهن و ژاکت روبهروی دوربین نشست.
جولانی در این مصاحبه تاکید کرد تروریستی خواندن گروه او ناعادلانه است و او با کشتار مردم بیگناه موافق نیست.
او توضیح داد که چگونه اعضای جبهه النصره از شش نفری که او را از عراق همراهی میکردند، در عرض یک سال به پنج هزار نفر افزایش یافت.
جولانی همچنین تاکید کرد گروهش هرگز تهدیدی برای غرب نبوده است.
او افزود: «همکاری ما با القاعده پایان یافته است و حتی زمانی که با القاعده همکاری داشتیم، مخالف انجام عملیات در خارج از سوریه بودیم و انجام اقدامات خارجی کاملا خلاف سیاست ماست.»
جولانی پس از این که داعش در سال ۲۰۱۳ به دنبال کنترل کامل بر جبهه النصره بود، جنگ خونینی را علیه متحد قدیمی خود، ابوبکر بغدادی انجام داد. داعش سپس در نبرد با ائتلافی به رهبری آمریکا شکست خورد و از قلمروی خود در سوریه و عراق بیرون رانده شد.
در حالی که داعش در حال فروپاشی بود، جولانی کنترل هیات تحریر شام را بر استان ادلب در شمال غربی سوریه مستحکم کرد و یک نهاد مدنی به نام «دولت نجات» به وجود آورد.
دولت سوریه، هیات تحریر شام و سایر شورشیانی را که علیه حکومت اسد قیام کردند، تروریست میداند.
همزمان با پیشروی شورشیان، هیات تحریر شام بیانیههای متعددی صادر کرده است تا به علویهای شیعه و دیگر اقلیتهای سوریه در مورد امنیتشان اطمینان دهد.
در یکی از این بیانیهها از علویها خواسته شده است از دولت اسد جدا شوند و بخشی از سوریه آینده باشند که «فرقهگرایی را به رسمیت نمیشناسد».
جولانی ۱۴ آذر در پیامی به ساکنان یک شهر مسیحینشین در جنوب حلب تاکید کرد از آنها و اموالشان محافظت خواهد شد.
او از آنها خواست در خانههای خود بمانند و به «جنگ روانی» حکومت سوریه توجه نکنند.
کاخ الیزه شنبه ۱۷ آذر از دیدار سهجانبه دونالد ترامپ، امانوئل مکرون و ولودیمیر زلنسکی خبر داد. زلنسکی، رییسجمهوری اوکراین، ضمن مثبت ارزیابی کردن این دیدار گفت همه ما میخواهیم مناقشه اوکراین هرچه سریعتر پایان یابد.
دونالد ترامپ، رییسجمهوری منتخب ایالات متحده، مهمان خاص مراسم بازگشایی کلیسای نوتردام پاریس بود. استقبال دولت فرانسه از ترامپ همانند یک رییسجمهور مستقر، مورد توجه رسانهها قرار گرفت.
در جریان این سفر، امانوئل مکرون، رییسجمهوری فرانسه، دیداری میان ترامپ و زلنسکی ترتیب داد.
فرانس۲۴ گزارش داد دفتر مکرون این دیدار سهجانبه را تنها اندکی پیش از ورود ترامپ به فرانسه برنامهریزی کرد. جزییات چندانی از مباحث مطرح شده در این دیدار گزارش نشده است.
در حالی که جو بایدن، رییسجمهوری کنونی آمریکا، با وجود دعوت قبلی، در این مراسم حضور نداشت، ترامپ با فرش قرمز مورد استقبال مکرون قرار گرفت.
رسانهها برگزاری این مراسم استقبال را نشانهای از علاقه مکرون به جلب نظر ترامپ ارزیابی کردند.
هرچند در دور پیشین حضور ترامپ در کاخ سفید روابط او با مکرون در ابتدا گرم بود، اما این روابط رفته رفته رو به سردی گذاشت.
ایالات متحده بهعنوان عضو تعیینکننده ناتو، برای کشورهای اروپایی اهمیتی منحصر به فرد دارد. ترامپ در بهمنماه ۱۴۰۳ به کاخ سفید باز خواهد گشت و یک دوره چهارساله جدید را آغاز خواهد کرد.
دور نخست ریاست جمهوری ترامپ نشان میدهد او به دنبال احیای نقش اول آمریکا در معادلات بینالمللی است.
همین امر باعث شده کشورهای متحد واشینگتن، حتی پیش از آغاز رسمی ریاستجمهوری ترامپ، در تلاش برای جلب نظر او باشند.
ترامپ وعده داده است خیلی زود تکلیف جنگ اوکراین را مشخص خواهد کرد. تداوم حمایتهای مالی و نظامی آمریکا از اوکراین در جنگ با روسیه، هم برای کییف و هم برای کشورهای عضو ناتو، از اهمیت بالایی برخوردار است.
۳۰ آبان خبرگزاری رویترز به نقل از پنج منبع آگاه از مواضع کرملین گزارش داد ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه، آماده گفتوگو با ترامپ درباره توافق آتشبس اوکراین است اما هرگونه امتیاز بزرگ ارضی را رد میکند و اصرار دارد کییف از خواست خود برای پیوستن به ناتو چشمپوشی کند.
زلنسکی نهم آذرماه برای اولین بار از واگذاری موقت بخشی از سرزمین اوکراین به روسیه سخن گفت تا جنگ کنونی پایان یابد به شرط آنکه «چتر ناتو» بر فراز قلمرویی که کییف در اختیار دارد، گشوده شود.
زلنسکی افزود این به معنای عضویت کامل اوکراین در ناتو نیست. او ۲۶ آبان هم ابراز علاقه کرده بود درباره خاتمه مناقشه کنونی، با ترامپ مذاکره کند.
جنگ اخیر روسیه و اوکراین از اسفند ۱۴۰۰ آغاز شده و روسیه توانسته است بخشهایی از خاک اوکراین را اشغال کند.
۳۰ میلیارد دلار، هفت هزار و ۳۰۸ کشته و مجروح، هزاران نفر بازمانده مستمریبگیر و میلیونها دلار سرمایهگذاری، کارنامه حمایت جمهوری اسلامی از بشار اسد است که روند پیشروی مخالفانش، هواداران جمهوری اسلامی را غافلگیر کرده است.
«سوریه در آستانه سقوط است و ما داریم خونسرد تماشا میکنیم.» این جملهای است که احمد نادری، نماینده مجلس شورای اسلامی، در توصیف رخدادهای اخیر سوریه به کار برد.
نادری هشدار داد در صورت سقوط دمشق، جمهوری اسلامی لبنان و عراق را هم از دست خواهد داد. او با بیان اینکه «علت این سکوت را نمیفهمم»، تاکید کرد: «تا دیر نشده باید کاری کرد.»
تلفات جمهوری اسلامی در حمایت از اسد
بهطور رسمی از خرداد ۱۳۹۲، در پی اعتراضات گسترده مردم سوریه علیه بشار اسد، جمهوری اسلامی اعزام نیروی نظامی به این کشور را آغاز کرد.
مقامات جمهوری اسلامی هدف از این اقدام را حفاظت از اماکن مقدس شیعیان در سوریه در مقابل «گروههای تکفیری» عنوان میکردند، اما شواهدی نشان میدهد این نیروها ماموریت حفظ اسد، متحد دیرین تهران را در همسایگی اسرائیل داشتند.
خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، در گزارشی در بهمنماه ۱۳۹۸ اذعان کرد ماموریت سپاه قدس در سوریه همزمان با آغاز اعتراضات علیه اسد، حمایت و حفظ او در قدرت بود.
این خبرگزاری تایید کرد سپاه قدس به همراه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی با تجربیاتی که از سرکوب اعتراضات در ایران داشتند، پلیس سوریه را آموزش دادند و آن را برای سرکوب مخالفان اسد تجهیز کردند.
در گزارش فارس به کمکهای امنیتی و اطلاعاتی حکومت ایران به اسد هم اشاره شده بود.
جمهوری اسلامی در این مسیر، از طریق به خدمت گرفتن شهروندان افغانستان در لشکر فاطمیون و شهروندان پاکستان در لشگر زینبیون، در سوریه مداخله میکرد.
اما بخش بزرگی از نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در سوریه را نیروهای سپاه قدس - شاخه برون مرزی سپاه پاسداران - تشکیل میدادند.
بر اساس برآوردها، دستکم دو هزار و ۱۰۰ نیروی ایرانی تحت عنوان «شهدای مدافع حرم» در سوریه کشته شدهاند.
مردادماه ۱۴۰۲، امیرحسین قاضی زاده هاشمی، رییس وقت بنیاد شهید، در همایش تجلیل از خانواده های «مدافع حرم» گفت هفت هزار و ۳۰۸ «شهید و جانباز» با عنوان «مدافع حرم» در کشور وجود دارد.
به گفته او، بنیاد شهید متعهد به پرداخت مستمری به هزار و ۵۶۷ نفر از والدین «شهدای مدافع حرم» و پرداخت کمک معیشتی به هزار و ۶۳۴ نفر دیگر از آنها است.
او همچنین تصریح کرد برای هزار و ۱۹۴ مورد از خانواده «شهدای مدافع حرم» مسکن خریداری شده است.
جمهوری اسلامی، شماری از فرماندهان ارشد خود را در سوریه از دست داد که مشهورترین آنها حسین همدانی بود.
همدانی که از فرماندهان سرکوب اعتراضات سال ۱۳۸۸ ایران به شمار میرفت، با ساماندهی «اراذل و اوباش» مشهور، سه گردان برای سرکوب معترضان سیاسی در ایران تشکیل داده بود. او مهرماه ۱۳۹۴ در شهر حلب سوریه کشته شد.
هزینههای مالی حمایت از اسد
هزینههای حمایت از اسد به تلفات نیروی انسانی محدود نمیشود. حشمتالله فلاحتپیشه و بهرام پارسایی، دو نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی، بهطور جداگانه تایید کردند حکومت ایران دستکم ۳۰ میلیارد دلار در سوریه هزینه کرده است؛ هزینهای به صورت بدهی که به گفته آنان هرگز بازپرداخت نشده است.
کمک هزینه ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلاری که اخیرا نعیم قاسم، دبیرکل حزبالله، فاش کرد جمهوری اسلامی به ۲۳۳ هزار آواره لبنانی داده، جمعا ۷۷ میلیون دلار از سوی او تخمین زده شد؛ رقم ۳۰ میلیارد دلاری هزینه حکومت ایران در سوریه، نزدیک به ۳۹۰ برابر این مقدار است.
۳۰ میلیارد دلار معادل ۲۱۶۰ هزار میلیارد تومان است؛ ارزش کل یارانه نقدی کشور که اول آذر ۱۴۰۳، به دلیل کمبود منابع با تاخیر واریز شد، حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان است. در واقع رقم هزینهکرد جمهوری اسلامی در سوریه تقریبا برابر ۱۴۰ ماه یارانه نقدی کل کشور است.
علاوه بر نیروهای نظامی، تجهیزات و اسلحه، سرمایهگذاریهای دیگری هم در سوریه انجام شده بود. پیش از آغاز ناآرامیهای سوریه، جمهوری اسلامی یک کارخانه سایپا هم در این کشور به راه انداخته بود که آبانماه سال جاری مشخص شد تعطیل شده است.