ترامپ: عجلهای برای گفتوگو با حکومت ایران ندارم

دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، با اشاره به اینکه حکومت ایران تمایل به گفتوگو دارد گفت: «عجلهای برای گفتوگو با ایران ندارم.»

دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، با اشاره به اینکه حکومت ایران تمایل به گفتوگو دارد گفت: «عجلهای برای گفتوگو با ایران ندارم.»
ترامپ سهشنبه ۲۴ تیر به خبرنگاران گفت حملات آمریکا علیه تاسیسات هستهای جمهوری اسلامی باعث نابودی آن شده، در حدی که دیگر قابلاستفاده نیست.
رییسجمهور آمریکا گفت: «ما تاسیسات آنها را منهدم کردیم و آنان باید از اول شروع کنند. در حدی نابود شده که دیگر قابلاستفاده نیست و آنان باید کوه دیگری پیدا کنند.»
او همچنین با اشاره به «پیروزی عظیم» آمریکا و اسرائیل در جنگ ۱۲روزه افزود: «هیچ رییسجمهور دیگری جرات این کار را نداشت.»
در همین حال، وبسایت آکسیوس به نقل از یک مقام ارشددولت آمریکا گزارش داد که استیو ویتکاف، نماینده ویژه ترامپ در امور خاورمیانه، بهصراحت به مقامات جمهوری اسلامی اعلام کرده که هرگونه مذاکرات آتی باید بهصورت مستقیم انجام شود، نه از طریق میانجی، تا از سوءتفاهم جلوگیری و روند گفتوگو تسریع شود.
پیشتر اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، گفته بود که زمان و مکان مذاکرات با آمریکا هنوز روشن نشده است.
اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، اعلام کرد هنوز زمان مشخصی برای ادامه گفتوگوهای هستهای میان تهران و واشینگتن تعیین نشده و حضور ایران در این مذاکرات منوط به حصول اطمینان از «اثربخشی» آن است.
بقایی دوشنبه ۲۳ تیر در نشست خبری هفتگی خود گفت هنوز «تاریخ، زمان و مکانی» برای دیدار عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی و استیو ویتکاف، فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه، مشخص نشده است.
او تاکید کرد: «مادامی که نسبت به اثربخشی دیپلماسی و روند مذاکره اطمینان حاصل نکنیم، وارد چنین روندی نخواهیم شد.»
بقایی به برخی گمانهزنیها در خصوص تغییر کشور میانجی در مذاکرات آتی ایران و آمریکا و احتمال نقشآفرینی چین و نروژ اشاره کرد و افزود: «از این خبرها زیاد شنیدهاید و باز هم خواهید شنید. همه این خبرها گمانهزنی و حدس هست که رسانههای مختلف مطرح میکنند، ولی قابل تایید نیست.»
روزنامه واشینگتنپست ۲۲ تیر به نقل از مقامهای آمریکایی گزارش داد انتظار میرود مذاکرات میان واشینگتن و تهران برای رسیدن به یک توافق هستهای، بهزودی از سر گرفته شود.
این روزنامه نوشت دولت ترامپ معتقد است جمهوری اسلامی حتی پس از حملات اخیر آمریکا و اسرائیل، همچنان به دستیابی به یک توافق دیپلماتیک در خصوص برنامه هستهای خود تمایل دارد.
عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، ۲۱ تیر اعلام کرد هیچ توافقی با آمریکا بدون به رسمیت شناختن «حق غنیسازی» در کار نخواهد بود.

در ادامه هشدارها درباره کمبود آب و ناتوانی جمهوری اسلامی در مدیریت بحران خشکسالی، عباس علیآبادی، وزیر نیرو در دولت پزشکیان، گفت واردات آب از کشورهای همسایه در دستور کار قرار گرفته و تا کنون با کشورهای ترکمنستان، افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان مذاکراتی انجام شده است.
علیآبادی سهشنبه ۲۴ تیرماه با بیان اینکه بیش از پنج سال است که کشور در خشکسالی بهسر میبرد، گفت: «در حوزه بارشها نسبت به پارسال ۳۱ درصد و نسبت به بلندمدت ۴۴ درصد عقب هستیم.»
وزیر نیرو در پاسخ به پرسشی درباره بحران آب گفت: «چو دخلت نیست، خرج آهستهتر کن؛ الان آب نیست، باید آهسته مصرف کنیم تا دوام بیشتری داشته باشیم.»
او از مردم خواست مصرف آب را مدیریت کنند و در شرایط سخت، بهترین استفاده را از منابع محدود داشته باشند.
علیآبادی در بخش دیگری از صحبتهای خود با تاکید بر اینکه خشکسالی باعث شده سدهای کشور در وضعیت مناسبی نباشند، افزود این مشکل فقط مربوط به تهران نیست و استانهایی مانند خراسان، تهران، مرکزی، هرمزگان و سیستان و بلوچستان نیز با وضعیت دشواری مواجهاند.
وزیر نیرو در ادامه هشدار داد: «احتمال دارد تا یک ماه آینده سد ماملو را از دست بدهیم؛ وضعیت سدهای لتیان و کرج نیز چندان مطلوب نیست. در حال حاضر با کاهش ۳۰ تا ۴۰ درصدی در میزان بارشها و ذخایر سدها مواجه هستیم.»
او افزود: «باید روشهای متفاوتی برای کنترل مصرف داشته باشیم، خوش مصرفها تشویق و بدمصرفها بهشدت تنبیه شوند، زیرا برای مردم زحمت ایجاد میکنند.»
همزمان با تشدید بحران آب در ایران، گزارشها از صدور قبضهای نجومی آب برای شهروندان حکایت دارد.
از سوی دیگر، محسن اردکانی، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب تهران، با اشاره به وضعیت بحرانی منابع آبی کشور، از شهروندان خواست نسبت به تهیه پمپ و مخزن آب اقدام کنند.
به گفته او، در روزهای پیش رو احتمال بروز مشکل در تامین آب وجود دارد.
اردکانی درباره کاهش فشار آب نیز گفت: «بهدلیل کمبود منابع ناگزیر به مدیریت مصرف هستیم و فشار آب را تا حد امکان کاهش خواهیم داد، بهطوریکه آب تنها در طبقات اول و دوم در دسترس خواهد بود.»
بهزاد پارسا، مدیر عامل شرکت آب منطقه ای تهران نیز سهشنبه ۲۴ تیرماه با بیان اینکه «امسال پنجمین سالی است که کم بارشی را در استان تهران پشت سر می گذاریم، گفت: «طی ۶۰ سال گذشته بارندگی سال جاری بیسابقه بوده است.»
پارسا ادامه داد: «از ابتدای سال آبی تاکنون ۱۵۳ میلیمتر بارندگی ثبت شده که نسبت به میانگین بلندمدت کاهش۴۴ درصدی را نشان میدهد و نسبت به سال گذشته نیز ۳۳ درصد کاهش داریم.»
او با بیان اینکه اکنون تنها ۱۴ درصد از حجم مخازن سدهای تهران پر است، افزود: «سدهای موثر ما نسبت به سال گذشته ۱۷۰ میلیون مترمکعب کمتر آب دارند و تسبت به میانگین بلند مدت نیز ۴۰۰ میلبون مترمکعب کسری مخزن مشاهده میشود.»
در ماههای گذشته هشدارها درباره کمآبی، خالی شدن ظرفیت سدها و بحران خشکسالی شدت گرفته است.
در یکی از این موارد، ابوالفضل ابوترابی، نماینده مجلس، فروردینماه نسبت به بروز «جنگ آب» میان استانهای کشور هشدار داد و گفت: «تهران با یک وضعیت فوقالعاده حاد و خطرناک مواجه است و استانهایی مانند فارس، سیستان و بلوچستان و دیگر مناطق نیمه شرقی کشور نیز با مشکلات مشابهی روبهرو هستند.»
آمارهای رسمی نشان میدهد حدود ۸۰ درصد منابع آب زیرزمینی کشور مصرف شده و ذخایر سدها در وضعیتی بحرانی قرار دارند.
پیشتر برخی کارشناسان هشدار داده بودند ذخیره هزارساله آبهای زیرزمینی ایران در سه دهه اخیر مصرف شده است.

وبسایت خبری اکسیوس به نقل از سه منبع آگاه گزارش داد که مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا، و وزیران امور خارجه فرانسه، آلمان و بریتانیا در تماس تلفنی توافق کردهاند که پایان ماه اوت بهعنوان ضربالاجل غیررسمی برای دستیابی به توافق هستهای با جمهوری اسلامی تعیین شود.
به گفته منابع، این تماس دوشنبه ۲۳ تیر برای هماهنگی مواضع چهار کشور درباره مکانیسم ماشه و بررسی مسیر آینده دیپلماسی هستهای با جمهوری اسلامی انجام شده است.
براساس این گزارش سه کشور اروپایی قصد دارند اگر تا پایان اوت توافقی حاصل نشود مکانیسم ماشه را فعال کنند. این اقدام منجر به بازگشت خودکار تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران خواهد شد.
مکانیسم ماشه که برای واکنش به تخلفات احتمالی جمهوری اسلامی در متن برجام گنجانده شده بود، در ماه اکتبر منقضی میشود.
از آنجا که فرآیند فعالسازی این مکانیسم حدود ۳۰ روز زمان میبرد، کشورهای اروپایی در تلاش هستند تا این روند را پیش از آغاز ریاست روسیه بر شورای امنیت در ماه اکتبر به پایان برسانند.
مقامهای آمریکایی و اروپایی، این سازوکار را هم ابزار فشار بر تهران و هم گزینه جایگزین در صورت شکست دیپلماسی میدانند.
در مقابل، مقامات جمهوری اسلامی میگویند هیچ مبنای حقوقی برای بازگرداندن تحریمها وجود ندارد و تهدید کردهاند در پاسخ، از پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) خارج خواهند شد.
دو منبع آگاه به آکسیوس گفتند که که اروپا در روزها و هفتههای آینده به تهران پیام خواهد داد که در صورت انجام اقدامات اطمینانبخش درباره برنامه هستهای، میتواند از بازگشت تحریمها جلوگیری کند.
از جمله این اقدامات، میتوان به ازسرگیری بازرسیهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی اشاره کرد که پس از حملات آمریکا و اسرائیل به تاسیسات هستهای در ایران، متوقف شده است.
یک منبع دیگر نیز گفته که انتقال حدود ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنیشده ۶۰ درصدی به خارج از ایران میتواند یکی دیگر از این گامها باشد.
در همین حال، دو مقام اسرائیلی گفتند که بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در سفر اخیرش به کاخ سفید، از دونالد ترامپ، مارکو روبیو و استیو ویتکاف خواسته است مانع فعالسازی مکانیسم ماشه نشوند.
به گفته او، «ایران باید بداند زمان زیادی برای توافق باقی نمانده است.»
یکی از این مقامات اسرائیلی گفته است: «ما احساس کردیم ترامپ و تیمش با ما همنظر هستند.»
یک مقام ارشد آمریکایی نیز به آکسیوس گفت دولت ترامپ از فعالسازی مکانیسم ماشه حمایت میکند و آن را بهعنوان یک اهرم فشار در مذاکرات با جمهوری اسلامی میبیند.
این مقام افزود ترامپ از اینکه جمهوری اسلامی هنوز به میز مذاکره بازنگشته، بهشدت ناامید و خشمگین است.
به گفته این مقام، ویتکاف به صراحت به مقامات جمهوری اسلامی اعلام کرده که هرگونه مذاکرات آتی باید بهصورت مستقیم انجام شود، نه از طریق میانجی، تا از سوءتفاهم جلوگیری و روند گفتوگو تسریع شود.

اداره تحقیقات فدرال آمریکا (افبیآی) روز سهشنبه تصاویر سه افسر ارشد اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران را منتشر کرد که به گفته مقامهای آمریکایی، در ربایش رابرت لوینسون، مأمور بازنشسته افبیآی، نقش داشتهاند.
این تصاویر در قالب پوسترهای «در جستوجوی اطلاعات» منتشر شده و مربوط به رضا امیریمقدم، تقی دانشور و غلامحسین محمدنیا است.
بر اساس اعلام افبیآی، رضا امیریمقدم که در حال حاضر سفیر جمهوری اسلامی در پاکستان است، پیشتر ریاست واحد عملیات وزارت اطلاعات در تهران را بر عهده داشته؛ نهادی که چندین عضو آن به سازماندهی ربایش لوینسون در سال ۲۰۰۷ از جزیره کیش متهم شدهاند.

افبیآی تاکید کرده است که همچنان پاداشی تا سقف پنج میلیون دلار برای ارائه اطلاعات منجر به یافتن، بازگرداندن و شناسایی محل نگهداری لوینسون در نظر گرفته شده است. همچنین، برنامه «پاداش برای عدالت» وزارت امور خارجه آمریکا نیز پاداشی جداگانه تا سقف ۲۰ میلیون دلار برای اطلاعات مرتبط با این پرونده تعیین کرده است.
پیش از این، وزارت خزانهداری آمریکا، این سه مقام وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را بهدلیل نقش داشتن در ربایش، بازداشت و مرگ احتمالی رابرت لوینسون، مامور پیشین افبیآی، تحریم کرده بود.
این وزارتخانه سهشنبه پنجم فروردین با انتشار بیانیهای رسمی اعلام کرد رضا امیری مقدم، غلامحسین محمدنیا و تقی دانشور افرادی هستند که در اقدامی هماهنگ با اداره تحقیقات فدرال آمریکا «افبیآی» نامشان در فهرست تحریمها قرار گرفته است.
رابرت لوینسون، مامور پیشین اداره مبارزه با مواد مخدر در افبیآی، در ۱۸ اسفند ۱۳۸۵ پس از پرواز از دبی به جزیره کیش ناپدید شد. خانواده او در سال ۱۳۹۹ اعلام کردند که او جان باخته است.
به گفته وزارت خزانهداری، این سه نفر که تحریم شدند، در ربایش و مرگ احتمالی لوینسون و همچنین در تلاشهای جمهوری اسلامی برای پنهانسازی یا تحریف مسئولیت خود در این پرونده نقش داشتهاند.

اسکات بسنت، وزیر خزانهداری آمریکا، با اشاره به این تحریمها گفت: «نحوه برخورد حکومت ایران با آقای لوینسون، لکه ننگی بر سابقه تاریک این حکومت در زمینه نقض حقوق بشر است.»
او افزود: «ما به همکاری با سایر نهادهای دولتی برای شناسایی مسئولان این اقدام و افشای رفتارهای فجیع آنها ادامه خواهیم داد.»
در نیمه اسفندماه گذشته، برنامه «پاداش برای عدالت» وزارت امور خارجه ایالات متحده اعلام کرد برای اطلاعاتی درباره دو مامور حکومت ایران که در ربودن رابرت لوینسون نقش داشتند، تا ۲۰ میلیون دلار پاداش در نظر گرفته است.
برنامه «پاداش برای عدالت» چهارشنبه، ۱۵ اسفند، با انتشار عکس احمد خزایی و محمد باصری، ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت این دو «مظنون هستند که در ربودن، بازداشت و احتمالا مرگ آقای لوینسون دست داشتهاند».
برنامه «پاداش برای عدالت» از مردم خواست هرگونه اطلاعات درباره این دو مقام جمهوری اسلامی، وزارت اطلاعات یا سایر نهادهای مرتبط با پرونده لوینسون را با این برنامه در میان بگذارند.

اداره تحقیقات فدرال آمریکا (افبیآی) نیز ۱۶ بهمن در بیانیهای، از تعیین پاداش ۲۵ میلیون دلاری برای ارائه اطلاعاتی درباره خزایی و باصری خبر داده بود.
خانواده لوینسون، هفتم فروردین ماه سال۱۳۹۹ در صفحه فیسبوک خود خبر درگذشت او را اعلام کردند.
در بیانیه فررودین ماه خانواده رابرت لوینسون آمده بود که دلیل مرگ لوینسون هنوز مشخص نیست، اما مرگ وی پیش از شیوع کرونا رخ دادهاست. خانواده لوینسون گفتند که اگر به خاطر اقدامات بیرحمانه رژیم ایران نبود، رابرت هم اکنون در کنار خانوادهاش به سر میبرد.
خانواده لوینسون در همان بیانیه گفتند که «آنها [رژیم ایران] یک شهروند خارجی را ربودند و او را از ابتداییترین حقوق بشر محروم کردند. خون او به گردن آنهاست.»

آنها در بیانیه فروردین ماه خود تاکید کردند که بقیه عمر خود را صرف دادخواهی برای کشته شدن رابرت لوینسون خواهند کرد و همه تلاش خود را میکنند تا مقامات ایران را به پای میز محاکمه بکشانند.

محمدجعفر محلاتی، سفیر پیشین حکومت ایران در سازمان ملل که به دلیل اتهامهای گسترده مشارکت در توجیه قتلعام زندانیان سیاسی ایران در سال ۱۳۶۷ و همچنین اتهام آزار جنسی و تجاوز به هنگام تدریس در آمریکا رسوایی به بار آورد، اکنون در ایران با دانشجویان در ارتباط است.
«ائتلاف علیه توجیهگران رژیم اسلامی ایران» (AAIRIA)، یک سازمان ایرانی-آمریکایی، اعلام کرد که محلاتی را در شیراز یافتهاند؛ جایی که او هماکنون به عنوان پژوهشگر ارشد «مرکز تحقیقات مجد» فعالیت میکند.
بیوگرافی محلاتی در وبسایت مرکز تحقیقات مجد او را «استاد تمام مطالعات دینی و صلح در دانشگاه اوبرلین، آمریکا» معرفی میکند.
همچنین او همزمان برگزارکننده یک کنفرانس در ۵ تا ۷ خرداد ۱۴۰۴ در دانشگاه تهران با عنوان «ششمین همایش سالانه صلح و حلوفصل منازعات» بوده است.
پس از اخراج محلاتی از دانشگاه اوبرلین در نوامبر ۲۰۲۳، مدیریت این دانشگاه تمامی نشانههای حضور او را از وبسایت خود حذف کرد. تلاش خبرنگاران ایران اینترنشنال برای دریافت پاسخ از محلاتی و مرکز تحقیقات مجد بیپاسخ ماند.
دانشگاه اوبرلین در اوهایو او را پس از افشای نقش احتمالیاش در لاپوشانی جنایات علیه بشریت در جریان اعدامهای دستهجمعی سال ۶۷ به دستور روحالله خمینی ـ که حداقل ۵ هزار زندانی سیاسی را اعدام کرد ـ از سمت استادی مطالعات دینی عزل کرد. همچنین سوابق او شامل اظهارات شدید ضد بهایی و ضداسرائیلیاش در سازمان ملل (که بین ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹ سفیر حکومت ایران بود) و اتهام بهرهکشی و آزار جنسی دانشجوی دانشگاه کلمبیا در دهه ۹۰ است.
وزارت آموزش ایالات متحده نیز در سپتامبر ۲۰۲۳ تحقیقاتی را درباره دانشگاه اوبرلین و محلاتی آغاز کرد تا بررسی کند آیا آنها اجازه دادهاند یهودیستیزی در محوطه دانشگاه گسترش یابد و آیا محلاتی در کلاسهایش به تبلیغ حماس (جنبش تروریستی مورد تحریم آمریکا) پرداخته است یا خیر.
در دوران تدریس، جامعه دانشگاهی اوبرلین او را «استاد صلح» مینامیدند تا اینکه «ائتلاف علیه توجیهگران رژیم اسلامی ایران» و سازمان عفو بینالملل نقش او در پنهانکاری درباره کشتار ۶۷ را فاش کردند. محلاتی از «استاد صلح» به «قصاب اوبرلین» بدل شد.
بر اساس برنامه همایش دانشگاه تهران، او یک نشست را مدیریت کرد و سخنرانیای با عنوان «ماهیت پیچیده منازعات انسانی و ضرورت گفتمانهای چندوجهی برای مدیریت و پیشگیری آنها از منظر قرآن» ارائه داد.
در این برنامه، او با عنوان «دکتر محمدجعفر امیر محلاتی، استاد مطالعات اسلامی، دانشگاه اوبرلین آمریکا» معرفی شده بود. ایران اینترنشنال برای دریافت توضیحات با دانشگاه تهران تماس گرفت.
از دیگر سخنرانان همایش علیاکبر موسوی بود که پیشتر بهعنوان مشاور ارشد و پژوهشگر فوقدکترا در مرکز ادیان جهان، دیپلماسی و حلوفصل منازعات در دانشگاه جورج میسون ایالت ویرجینیا معرفی شده بود. هنگام تلاش ایران اینترنشنال برای دسترسی به صفحه وب او در دانشگاه جورج میسون، پیام «یافت نشد» نمایش داده شد.
برنامه همایش نشان میدهد موسوی با عنوان «پژوهشگر فوقدکترا، مدرسه صلح و حلوفصل منازعات، دانشگاه جورج میسون» درباره «فناوری برای صلح و تحول در مدیریت تعارضات» سخن گفته است.
لادن بازرگان، مدیر ائتلاف، به ایران اینترنشنال گفت: «جمهوری اسلامی همواره از واژگان «صلح» و «دوستی» برای بزک چهره خود در جهان استفاده کرده؛ در حالی که به سرکوب، اعدام و بیثباتسازی منطقه ادامه میدهد. رژیمی که بر دشمنی با زنان، اقلیتها و منتقدان بنا شده، هیچ مبنای اخلاقی برای میزبانی چنین کنفرانسهایی ندارد.»
او افزود: «افرادی چون محلاتی و موسوی که به این تبلیغات مشروعیت علمی میدهند، باید از سوی دانشگاههایشان پاسخگو باشند. دانشگاه اوبرلین پس از اخراج محلاتی، باید رسماً از او بخواهد نام این دانشگاه را برای مشروعیتبخشی به کمپینهای رژیم استفاده نکند. دانشگاه جورج میسون هم باید مشارکت موسوی در این کنفرانس دولتی ایران را بررسی کند. نهادهای علمی آمریکا نباید اجازه دهند مدافعان رژیم، جنایات را زیر نقاب گفتگو تطهیر کنند.»
محلاتی ظاهراً تلاش میکند اعتبار ازدسترفتهاش را بازسازی کند. وبسایتی برای آثارش در سال ۲۰۲۴ راهاندازی شده که اما هیچ نشانی تماس با او ندارد.
این وبسایت همچنان مدعی است که او «استاد تمام مطالعات اسلامی در دانشگاه اوبرلین» است. ایران اینترنشنال برای شفافسازی با جاش جنسن، معاون ارتباطات، و دیوید هرتز، رئیس دفتر رئیس دانشگاه اوبرلین تماس گرفته است.
در این پرسشها آمده بود آیا دانشگاه اوبرلین نهادهای ایرانی را از سابقه تعرض جنسی محلاتی مطلع کرده و آیا او همچنان میتواند از عنوان دانشگاه برای اعتباربخشی استفاده کند یا نه.
در طول سه سال کارزار «ائتلاف علیه توجیهگران رژیم اسلامی ایران» برای اخراج او، مدیریت اوبرلین از ملاقات با ایرانیتبارهای عضو این ائتلاف سر باز زد.
اگرچه همایش دانشگاه تهران در ظاهر درباره صلح بود، اما حسین سیماییصراف، وزیر علوم دولت جمهوری اسلامی ایران، در همان مراسم خواستار نابودی اسرائیل شد. او گفت: «امید است برای ریشهکن کردن ظلم و فجایع انسانی و وحشیگریهای رژیم صهیونیستی، همه ملتهای مسلمان و انسانهای آزاده بیش از هر زمان متحد شوند.»
چارلز رندال پال، رئیس بنیاد دیپلماسی دینی برای صلح آمریکا، نیز بهصورت آنلاین در این همایش سخنرانی کرد و به پرسشهای ایران اینترنشنال پاسخ نداد.
پس از اخراج محلاتی، فضای دانشگاه اوبرلین عمدتاً این رسوایی را نادیده گرفت. پس از فارغالتحصیلی روزنامهنگار دانشجوی ایرانیتبار، جیجی ایوینگ، نشریه دانشجویی حاضر نشد درباره تعلیق و اتهامات سوءاستفاده محلاتی گزارشی منتشر کند. ایوینگ و همکارانش در ۲۰۲۱ مقالهای با عنوان «شواهد علیه محلاتی انکارناپذیر است» نوشتند.

کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفتاد و هفتمین هفته با اعتصاب غذای جمعی از زندانیان زندان یزد به ۴۸ زندان گسترش پیدا کرد. این کارزار در بیانیهای از مردم خواسته است با فریاد و اعتراض، چهره جنایتکارانه و ضد انسانی جمهوری اسلامی را افشا کنند و صدای قربانیان را زنده نگه دارند.
در بیانیه هفتاد و هفتمین هفته کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» که سهشنبه ۲۴ تیرماه منتشر شد، به صدور حکم اعدام برای سه زندانی سیاسی در اهواز و در خطر بودن جان سه زندانی سیاسی دیگر پس از انتقال به سلولهای انفرادی در زندان اهواز اشاره شده است.
این کارزار با بیان اینکه بیخبری کامل از وضعیت این سه زندانی، بر نگرانیهای خانوادههای آنها افزوده است، تاکید کرد: «بیخبری از وضعیت این سه زندانی و دهها زندانی دیگر، خطر ناپدیدسازی قهری را بهشدت به همراه دارد؛ اتفاقی که در گذشته بسیار شاهد آن بودهایم.»
آنها با اشاره به ابراز نگرانی مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوقبشر سازمان ملل از وضعیت این سه زندانی، اعلام کردند این هشدارها باید به مطالبهای عمومی برای توقف فوری اعدامها تبدیل شود.
پیش از این نیز ۱۵ سازمان حقوق بشری و نهاد مدنی در بیانیه مشترکی نگرانی عمیق خود را نسبت به انتقال علی مجدم، معین خنفری و محمدرضا مقدم، سه زندانی عرب اهوازی به سلول انفرادی و خطر اجرای قریبالوقوع حکم اعدام آنها ابراز کردند و خواستار توقف حکم اعدام این سه زندانی شدند.
دادگاه انقلاب اهواز، فرشاد اعتمادیفر، مسعود جامعی (باوی) و علیرضا مرداسی (حمیداوی)، سه زندانی سیاسی را در ۲۳ خرداد بابت اتهامات «افساد فیالارض» و «عضویت در گروههای مخالف جمهوری اسلامی» به دو بار اعدام محکوم کرد.
زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در بخش دیگری از بیانیه خود با اشاره به رد درخواست اعاده دادرسی مهدی حسنی و بهروز احسانی، دو زندانی سیاسی محکوم به اعدام، برای چهارمین بار، اعلام کردند: «پرونده آنها با ابهامات جدی حقوقی همراه بوده و پیشتر نیز با بهانه "سرّی بودن" پرونده، مانع دسترسی وکیل به جزئیات آن شدهاند؛ عملی که خلاف قانون است.»
آنها با بیان اینکه از ابتدای تیرماه دستکم ۴۴ نفر در ایران اعدام شدهاند و دو نفر از آنها در ملا عام در شهرهای میاندوآب و بوکان به دار آویخته شدهاند، در بیانیه خود نوشتند: «اینها صحنههای ارعاب و قدرتنمایی حکومتی است که از هر سو با بحران مواجه است و اعدام در ملا عام را ابزار مهار قیام و خشم عمومی کرده است.»
این بیانیه به ادامه همراهی خانوادههای محکومان به اعدام و دادخواهان با کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» با وجود فشارهای امنیتی فزاینده، پرداخت و تاکید کرد: «اعضای این کارزار ضمن محکومیت این فشارهای حکومتی بر خانوادههای دادخواه، از مردم آزادیخواه سراسر ایران میخواهند که بساط این سرکوبگران جانی در صحنههای اعدام در ملا عام را برهم بزنند؛ آنها را به صحنههای مقاومت و افشاگری تبدیل کنند.»
این کارزار همچنین خطاب به مردم نوشت: «ما مصرانه از همه میخواهیم خانوادههای زندانیان محکوم به اعدام و دادخواه را تنها نگذارند. قدرت ما در همبستگی و اتحاد ماست و بیشک بساط سرکوب و اعدام را جارو خواهیم کرد.»
اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام آغاز شد و در هفتاد و هفتمین هفته آن زندانیان محبوس در ۴۸ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زدهاند.





