علی عبدالعلیزاده، رییس ستاد مسعود پزشکیان، نامزد انتخابات ریاست جمهوری تایید کرد که در صورت پیروزی پزشکیان قیمت بنزین در دولت او افزایش خواهد یافت.
او در یک گفتوگوی مطبوعاتی گفت: «نترسید! هر قیمتی که برای بنزین کارشناسی شود، خواهید دید که آن چنان با آرامش و همکاری مردم جا میافتد؛ بنزین، گازوئیل و برق، که هم موجب رضایت مردم شود و هم موجب آبادانی کشور.»
در دورههای مختلف تصمیم دولت به سهمیهبندی سوخت و افزایش قیمت بنزین، اعتراضاتی را به دنبال داشته است.
بزرگترین این اعتراضات در آبان ماه ۹۸ رخ داد که به گزارش خبرگزاری رویترز، نیروهای امنیتی هزار و ۵۰۰ نفر از معترضان را کشتند.

عملکرد به گفته تحلیلگران «ناموفق» جو بایدن در برابر دونالد ترامپ در مناظره روز پنجشنبه، گمانهزنیها را در مورد این احتمال که رییسجمهور ۸۱ ساله دموکرات، از نامزدی مجدد در انتخابات آتی ریاستجمهوری در آمریکا کنارهگیری کند، افزایش داده است.
به دلیل این که خود بایدن چنین سناریویی را رد کرده، تحقق این احتمال در حال حاضر بسیار بعید است، اما در صورت وقوع آن در آینده، دموکراتها با چه وضعیتی مواجه خواهند شد؟
بایدن مرتبا تکرار میکند بهترین نامزد دموکراتی است که میتواند دونالد ترامپ را شکست دهد.
هر چند برخی نظرسنجیها از جمله نظرسنجی نیویورک تایمز و کالج سینا، نشان میدهد سن بایدن عامل مهمی در عدم اطمینان رایدهندگان آمریکایی به اوست.

رییسجمهور آمریکا ساعاتی پس از مناظره در جلسهای در کارولینای شمالی اذعان کرد: «من به خوبی سابق بحث نمیکنم، اما میدانم چگونه این کار را انجام دهم.»
بایدن از حمایت باراک اوباما برخوردار است که همچنان یکی از اصلیترین صداها در حزب دموکرات آمریکا است.
اوباما روز جمعه درباره مناظره بایدن و ترامپ گفت که برخی مواقع «مناظرههای بد اتفاق میافتد.»
با این حال، اگر بایدن تصمیم بگیرد که از نامزدی در انتخابات کنارهگیری کند، روند جایگزینی او کمی پیچیده خواهد بود.
رییسجمهور آمریکا پیش از این در یک سری انتخابات مقدماتی که از ژانویه تا ژوئن برگزار شد، به عنوان نامزد ریاست جمهوری دموکراتها معرفی شده است.
بنابراین، از نظر تئوری، او باید در کنوانسیون حزب دموکرات در شیکاگو معرفی شود.
اگر بایدن قبل از این مراسم بزرگ که برای اواسط اوت برنامهریزی شده، رقابت را ترک کند، حرف آخر را نمایندگان حزب خواهند زد؛ ۳۹۰۰ نفر با گرایشهای بسیار متنوع که اغلب آنان برای عموم مردم کاملا ناشناخته هستند.
خبرگزاری فرانسه به نقل از الین کامارک، محقق موسسه بروکینگز، پیشبینی کرده که این «نوعی از کنوانسیون است که هر چیزی در آن ممکن است» و هر اردوگاهی تلاش میکند برای نامزد خود فشار بیاورد.
سناریوی تقریبا مشابهی برای دموکراتها در ۳۱ مارس ۱۹۶۸ اتفاق افتاد؛ زمانی که لیندون بی. جانسون رییسجمهور وقت آمریکا در میانه جنگ ویتنام علنا اعلام کرد که به دنبال دوره دوم ریاستجمهوری خود نخواهد بود.
اگر بایدن در فاصله بین برگزاری کنوانسیون و انتخابات انصراف دهد چه میشود؟
در این صورت، «کمیته ملی» حزب در یک جلسه فوقالعاده نامزد را معرفی میکند.

بایدن قبلا کامالا هریس معاون خود را برای همراهی در کارزار انتخاباتی خود تعیین کرده، اما هیچ قانونی وجود ندارد که در صورت کنارهگیری بایدن، هریس باید به عنوان نامزد جایگزین معرفی شود.
هریس از مناظره بایدن دفاع کرده و گفته که او «کند شروع کرد» اما «با قدرت تمام کرده است».
او هرگز به احتمال جایگزینی خود برای نامزدی در انتخابات اشاره نکرد.
کامالا هریس، اولین زن و اولین آمریکایی آفریقاییتبار است که به عنوان معاون رییسجمهور آمریکا فعالیت میکند.
اما سایر اعضای جوان حزب دموکرات میتوانند رقیب احتمالی او در صورت کنارهگیری بایدن باشند.
زمزمهها درباره گاوین نیوسام فرماندار کالیفرنیا در میان دموکراتها در حال افزایش است.
اما او گفته که این نوع «حرفها برای دموکراسی ما خوب نیست.»
نام گرچن ویتمر، فرماندار میشیگان، و جاش شاپیرو، فرماندار پنسیلوانیا نیز به عنوان جایگزینهای احتمالی بایدن به شدت در حال پخش است.
حسین علیزاده، دیپلمات پیشین به ایران اینترنشنال گفت: «مشارکت پایین مردم در انتخابات پیش از اینکه پیامی برای داخل کشور داشته باشد، برای خارج از کشور دارد.»
او افزود که چنین میزان مشارکتی، معادلات را در نگاه غربیها متفاوت میکند.
به عقیده علیزاده، مشروعیت نماینده خامنهای در مذاکرات، با حمایت زیاد مردم یا حمایت اندک جامعه وضعیتهای متفاوتی بهوجود میآورد.
رحیم بندوئی، فعال سیاسی و عضو حزب مردم بلوچستان درباره انتخابات گفت که مردم بلوچستان در برابر جمهوری اسلامی مقاومت میکنند.
به ایران اینترنشنال گفت: «مردم بلوچستان با توجه به شرایط سختی که در زیستشان دارند بسیار صبور هستند اما وقتی کاسه صبرشان لبریز شود تا آخرش میایستند و مقاومت میکنند.»
او افزود: «آخرین نقطه تحمل این مردم در برابر جمهوری اسلامی مربوط به جمعه خونین زاهدان و خاش بوده است.»

رقم رسمی مشارکت در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران ۳۹/۹ درصد اعلام شد. این آمار بار دیگر رکورد بیاعتمادی شهروندان به جمهوری اسلامی را جابجا کرد. اصلاحطلبان در ادوار هفتم، دهم و یازدهم مشروعیت نظام را ترمیم کردند اما در دو انتخاب اخیر کارکرد سابق را از دست دادند.
رییس ستاد انتخابات کشور پیشتر اعلام کرده بود ۶۱ میلیون و ۴۵۲ هزار و ۳۲۱ نفر واجد شرایط رای دادن در انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری در روز هشتم تیرماه ۱۴۰۳ هستند.
روز نهم تیر ماه و با پایان شمارش آرا، ستاد انتخابات، آرای اخذ شده را ۲۴ میلیون و ۵۳۵ هزار و ۱۸۵ رای اعلام کرد.
بر این اساس، نرخ مشارکت ۳۹/۹ درصد بود و کمترین میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری از زمان تشکیل جمهوری اسلامی است.
میانگین نرخ مشارکت در ۱۴ انتخابات ریاست جمهوری ایران که یک مورد آن دو مرحلهای بود، ۶۲ درصد است. بنا بر این، نرخ مشارکت در انتخابات هشتم تیرماه حدود ۲۲ واحد درصد کمتر از میانگین نرخ مشارکت و حدود هشت واحد درصد کمتر از آخرین دور برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰ است.

اوایل عمر جمهوری اسلامی
اولین انتخابات ریاست جمهوری تاریخ جمهوری اسلامی بهمنماه ۱۳۵۸ با نرخ مشارکت ۶۹/۸۶ درصد برگزار شد. برنده دور اول ابوالحسن بنیصدر بود که ۵۲/۹ درصد مجموع آرای واجدین شرایط را کسب کرد.
دومین دوره انتخابات مرداد ۱۳۶۰ برگزار شد. نرخ مشارکت در این دور ۶۴/۲۴ درصد بود و پیروز انتخابات، محمدعلی رجائی صاحب ۵۷/۸۲ درصد آرای واجدین شرایط بود.
انتخابات سوم، پس از کشته شدن رجائی در مهرماه ۱۳۶۰ برگزار شد. نرخ مشارکت در این دور ۷۴/۲۶ درصد بود و علی خامنهای پیروز انتخابات، صاحب ۷۰/۱۱ درصد کل آرای واجدین شرایط شد.
دوره چهارم انتخابات و آخرین دور ریاست جمهوری در زمان حیات روحالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، در مرداد ۱۳۶۴ برگزار شد. در این دور نرخ مشاركت ۵۴/۷۸ درصد بود و خامنهای صاحب ۷۸/۹ درصد کل آرای واجدین شرایط شد.
اولین انتخابات پس از آغاز رهبری خامنهای مردادماه سال ۱۳۶۸ برگزار شد. در پنجمین دور، نرخ مشاركت ۵۴/۵۹ درصد بود و اکبر هاشمی رفسنجانی با ۵۱/۵۹ درصد آرای واجدین شرایط رییسجمهوری نظام شد.
در دور ششم که خرداد سال ۱۳۷۲ برگزار شد باز هم هاشمی رفسنجانی در انتخاباتی که نرخ مشارکت در آن ۵۰/۶۶ درصد بود رییس جمهور شد. اینبار اما سهم رای او از مجموع واجدین شرایط ۳۱/۹۲ درصد اعلام شد.

ورود خاتمی
دور هفتم ریاست جمهوری در زمان خود تاریخساز شد. در انتخابات دوم خرداد سال ۱۳۷۶ نرخ مشارکت که در دور دوم هاشمی رفسنجانی به حدود ۵۱ درصد کاهش یافت، به ۷۹/۹۲ درصد رسید.
محمد خاتمی که توانست حدود ۸۰ درصد واجدین شرایط را پای صندوق رای بکشاند با ۵۵/۱۴ درصد از رای مجموع واجدین شرایط رییسجمهور شد.
در دور هشتم انتخابات نرخ مشارکت به ۶۷/۷۷ درصد رسید. خاتمی پیروز این انتخابات که در دور اول ریاست جمهوری خود صاحب رای حدود ۵۵/۱۴ درصد مجموع آرای واجدین شرایط بود، در این دور ۵۲/۱۸ درصد رای واجدین شرایط را کسب کرد.
در دور نهم، برای اولینبار انتخابات ریاست جمهوری دو مرحلهای شد. نرخ مشارکت در دور اول که خرداد ۱۳۸۴ برگزار شد ۶۲/۶۶ درصد بود و در دور دوم که تیرماه ۱۳۸۴ برگزار شد به ۵۹/۸۲ درصد رسید.
پیروز این انتخابات محمود احمدینژاد بود که در دور دوم صاحب رای ۶۱/۶۹ درصد مجموع آرای واجدین شرایط شد.

موج سبز
انتخابات پرحاشیه سال ۱۳۸۸ خورشیدی زیر سایه اتهام تقلب برگزار شد.
در این انتخابات اصلاحطلبان موفق شدند موج رایهای خاکستری را پای صندوق بکشانند و نزدیک به ۴۰ میلیون نفر واجد شرایط نرخ مشارکت بیسابقه ۸۴/۸۳ درصد در تاریخ جمهوری اسلامی را رقم زدند.
براساس آنچه وزارت کشور جمهوری اسلامی اعلام کرد، احمدینژاد توانست ۵۲/۹۹ درصد آرای مجموع واجدین شرایط را از آن خود کند. با این حال هنوز هم ابهامات درباره اعلام نتایج این دور از انتخابات باقیست.

در یازدهمین دوره ریاست جمهوری، در شرایطی که قشر خاکستری به دلیل رخدادهای سال ۱۳۸۸ به نوعی با صندوق رای قهر کرد، اصلاحطلبان با حمایت از حسن روحانی وارد کارزار انتخابات شدند.
شرکتکنندگان در تبلیغات روحانی شعار «یاحسین-میرحسین» سردادند که نشان میداد تبعات انتخابات ۸۸ در این انتخابات هم اثرگذار است.
نرخ مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم که خرداد ۱۳۹۲ برگزار شد به ۷۲/۷ درصد رسید و روحانی، پیروز انتخابات در آن دور صاحب ۳۶/۸۷ درصد آرای مجموع واجدین شرایط شد.

نرخ مشارکت در دور دوازدهم در خردادماه ۱۳۹۶ که اصلاحطلبان و حامیان روحانی در آن با شعار «تا ۱۴۰۰ با روحانی» وارد شدند ۷۳ درصد اعلام شد. در این دور روحانی صاحب ۴۱/۷۴ درصد رای مجموع واجدین شرایط شد.
رئیسی و اولین رکورد
سال ۱۴۰۰، بخش بزرگی از جامعه در پی اعتراضات آبان ۱۳۹۸ اعتماد خود را به اصلاحطلبان از دست دادند.
در سیزدهمین دور انتخابات ریاست جمهوری که خرداد ۱۴۰۰ برگزار شد، نرخ مشارکت به رقم بیسابقه ۴۸ درصد سقوط کرد و ابراهیم رئیسی، پیروز انتخابات تنها ۳۰/۳۱ درصد آرای واجدین شرایط را به دست آورد.
این انتخابات دو پدیده دیگر هم داشت. اولی آرای باطله که در سیزدهمین دوره انتخابات، ۳/۷ میلیون رای باطله سهم ۱۳ درصدی از مجموع آرا را به خود اختصاص داد.
دومی هم عبدالناصر همتی که با شعار «زدن زیر میز» وارد انتخابات شد و حمایت اصلاحطلبان و اعتدالگرایان را با خود داشت.
با این وجود مجموع رای او ۲/۴ میلیون، حدود ۱/۳ میلیون کمتر از آرای باطله اعلام شد.
نامزد جریان اصلاحات و اعتدالگرا در انتخابات سال ۱۴۰۰ تنها صاحب ۴/۱ درصد آرای واجدین شرایط بود.

دومین رکورد
در چهاردهمین دور انتخابات ریاست جمهوری که با مرگ رئیسی به شکل زودهنگام برگزار شد، نرخ مشارکت به زیر ۴۰ درصد سقوط کرد.
مسعود پزشکیان، نفر اول انتخابات در دور اول، اگرچه با ۱۰/۴ میلیون رای صاحب ۴۲/۴۵ درصد مجموع آرای اخذ شد، اما ۱۰/۴ میلیون رای او تنها ۱۶/۹۴ درصد آرای مجموع واجدین شرایط است.
نفر دوم یعنی جلیلی هم تنها ۱۵/۴۱ درصد مجموع آرای واجدین شرایط را در اختیار دارد.
خامنهای سال ۱۳۸۴، در دیدار با دانشجویان کرمانی گفته بود دو جناح سیاسی کشور (اصلاحطلب و اصولگرا) دو بالی هستند که با آن نظام به پرواز در میآید.
بال اصلاحطلب این نظام در مقاطعی مثل سال ۱۳۷۶ در ایجاد مشروعیت برای جمهوری اسلامی از طریق افزایش مشارکت تلاش زیادی کرد.
با این حال، شکست همتی از آرای باطله در سال ۱۴۰۰ و بهرهمندی ۱۷ درصدی پزشکیان، نامزد جریان اصلاحطلب از مجموع آرای واجدین شرایط نشان میدهد تا اینجای کار بال چپ نظام هم مثل بال راست آن، کارکرد سابق را ندارد.
مسیح علینژاد روزنامهنگار و فعال مدنی در پیامی به زبان انگلیسی درباره مرحله اول انتخابات ریاستجمهوری نوشت که مردم ایران به جمهوری اسلامی نه قاطع گفتند.
علینژاد در این پیام تاکید کرد که «تغییر واقعی را نمیتوان از طریق انتخابات جعلی به دست آورد.»
او نوشت: «این تحریم قاطع معرکه انتخاباتی جمهوری اسلامی شاهدی قدرتمند بر پیگیری تزلزلناپذیر ملت برای دموکراسی واقعی و حقوق بشر است.»
این فعال مدنی افزود که ایرانیان از هر قشری مشروعیت حکومت جمهوری اسلامی را باطل اعلام کردهاند و جمهوری اسلامی اکنون با بحران مشروعیت بیسابقهای مواجه است.





