عبدالناصر همتی یک بار خدمت بزرگی به علی خامنهای کرده است. او بانک سینا، متعلق به بنیاد مستضعفان خامنهای را از تحریم نجات داد. حالا نامزدی که در سال ۱۴۰۰، تنها حدود دو و نیم میلیون رای داشت دوباره به میدان آمده است.
همتی سه سال پس از شکست سختی که در سال ۱۴۰۰ خورد، امروز دوباره با ثبتنام رسما وارد بازی انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری شد. خرداد ۱۴۰۰ با آنکه تمام اصلاحطلبان از همتی حمایت کردند، او تنها توانست با کمتر از دو و نیم میلیون رای حدود هشت درصد آرا را کسب کند.
در انتخابات سه سال قبل، همتی و همسرش تمام تلاششان را برای پیروزی انجام دادند اما موفق نشدند. حتی بلند شدن او از پشت میز و دادن لیست ۱۱ نفره بدهکاران بانکی به ابراهیم رئیسی هم باعث نشد توجه رایدهندگان را جلب کند. لیستی که دو روز نشده مشخص شد نکته خارقالعادهای نداشته است.
همتی پس از آنکه با شعار «زیر میز زدن» نتوانست رایدهندگان را دوباره راضی کند که پای صندوقهای رای بیایند فعالیتهای خود را با پشتکار ادامه داد. در تمام مدت ریاست جمهوری رئیسی، او سعی کرد با انتشار مطالب و ویدیوهایی در حسابهای کاربریاش همچنان چهره خود را در رسانهها نگه دارد.
همتی بعد از باخت در انتخابات هزینهای برای جمهوری اسلامی ایجاد نکرد. او یک ماه بعد از انتقاداتش به رئیسی در مناظرهها، همراه سایر نامزدها به دیدار او رفت و گفت: «در این جلسه خبری از تهمتها و تخریبها نبود و فرصتی شد دغدغههای کلان سیاستگذاری مبتنی بر علم اقتصاد را که در جریان رقابتهای انتخاباتی مطرح کرده بودم، مجددا طرح کنم.»
همتی در صدا و سیما
مثل علی لاریجانی، همتی هم از صدا و سیما آمده است. هر چند او را این روزها بیشتر به عنوان چهرهای اقتصادی میشناسند اما پله اول ترقی او در جمهوری اسلامی صدا و سیما بود. در واقع باید گفت همتی کارش را با لاریجانی شروع کرده است.
سال ۱۳۵۹ که لاریجانی مدیرعامل صدا و سیما بود، همتی در ۲۳ سالگی وارد این سازمان شد. همتی در صدا و سیما ابتدا ۹ سال مدیرکل خبر صدا و سیما بود. از دهم مهر ماه سال ۱۳۶۸، او با حکم محمد هاشمی، برادر اکبر هاشمی رفسنجانی، معاون سیاسی این سازمان شد و پنج سال این سمت را بر عهده داشت.
همتی در بیمه
حدود یک سال پس از آغاز ریاست لاریجانی در سازمان صدا و سیما، همتی از این مجموعه به دولت رفت.
در زمان ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، همتی وارد حوزه بیمه شد. او از سال ۱۳۷۳ تا یک سال پس از ریاستجمهوری محمود احمدینژاد، تا سال ۱۳۸۵ طی سه دوره به عنوان رییس کل بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و رییس شورای عالی بیمه فعالیت کرد و نقشی کلیدی در طراحی و اجرای سیاستهای خصوصیسازی در صنعت بیمه داشت.
در جمهوری اسلامی ایران، از همتی به عنوان پدر بیمههای به اصطلاح خصوصی یاد شده است.
همتی منجی بانک خامنهای
بانک سینا یکی از زیرمجموعههای بنیاد مستضعفان است. همتی به مدت هفت سال از سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۳۹۲، رییس این بانک بود. او در دوره ریاستش در بانک سینا توانست تحریمهای بینالمللی علیه این بانک زیرمجموعه خامنهای را رفع کند.
با آغاز به کار دولت حسن روحانی، او به پیشنهاد علی طیبنیا، وزیر اقتصاد اول دولت روحانی، رییس بانک ملی شد.
پس از افشای فیشهای حقوقی نجومی در دولت روحانی، طیبنیا در سال ۱۳۹۵ همتی را به ریاست بیمه مرکزی منصوب کرد.
از سال ۱۳۹۶، رسانههای منتقد دولت روحانی و برخی از نمایندگان مجلس، خواستار عزل ولیالله سیف، رییس کل بانک مرکزی بودند. سال ۱۳۹۷، حدود دو سال پس از انتصاب در بیمه مرکزی، همتی این بار با حکم روحانی به سمت ریاست بانک مرکزی رسید.
او تا پایان دولت روحانی در سال ۱۴۰۰ در این سمت باقی ماند.
شورای عالی امنیت ملی
سابقه همکاری روحانی و همتی به دوران حضور روحانی در شورای عالی امنیت ملی برمیگردد.
همتی در دوره مسوولیت روحانی در شورای عالی امنیت ملی به مدت پنج سال عضو کمیته اقتصادی شورای امنیت ملی بود. او مدعی است در آغاز دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، پیشنهاد اولیه تاسیس «صندوق ذخیره ارزی» را که بعدا «صندوق توسعه ملی» نام گرفت، به خاتمی ارائه داده است.
در جستوجوی روزنه
حالا همتی پس از شکست سنگین در انتخابات ۱۴۰۰ دوباره وارد میدان انتخابات شده است. او تا همین سه-چهار هفته قبل که رئیسی زنده بود، اظهاراتی با حال و هوای انتخاباتی منتشر میکرد که احتمالا پیشزمینهای برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴ بود اما مرگ رئیسی و انتخابات زودهنگام، برنامههای او را جلو انداخت.
باید دید اصلاحطلبانی که گفتند از لاریجانی حمایت نخواهند کرد، آیا این بار روی همتی شرط خواهند بست؟ آنها که با شعار روزنه گشایی، تمام نیروی خود را در انتخابات اسفند ماه ۱۴۰۲ مجلس شورای اسلامی به کار بردند اما باز هم نتوانستند مردم را راضی کنند پای صندوق رای بروند.
محمدامین نیکویینژاد، رییس اورژانس استان کهگیلویه و بویراحمد در گفتوگویی با رسانهها درباره این حادثه گفت سرنشینان این خودرو پراید زنان گوجهچینی بودند که در حال عزیمت برای چیدن گوجه به سمت شهرستان بهبهان بودند.
او اضافه کرد فوتیهای این تصادف دو زن ۳۵ و ۴۰ ساله و مصدومان آن دو زن ۳۳ و ۴۰ ساله و یک مرد ۳۳ ساله بودند.
صیاد خردمند، روزنامهنگار ساکن کهگیلویه و بویراحمد، در یادداشتی در سایت افتونیوز با اشاره به کشته شدن زنان کارگر گوجهچین نوشت این حادثه تلخ به سرنوشت محتوم مردم محروم کهگیلویه تبدیل شده و آنقدر از این محرومیت گفته شده که عملا تهی از معنا شده است.
دردهای شدید در گردن، کمر و پا، دردهایی است که به گفته این روزنامهنگار، به دلیل گوجهچینی نصیب این زنان کارگر میشود و امانشان را بریده اما چارهای جز آن ندارند.
آسیبهای جانی و فیزیکی بر اثر شرایط نامناسب ایمنی کار در ایران روزانه کارگران بسیاری را در ایران تهدید میکند.
علی ضیایی، رییس گروه بررسی صحنه جرم سازمان پزشکی قانونی کشور، اردیبهشتماه امسال از جانباختن دو هزار و ۱۱۵ کارگر و مصدوم شدن ۲۷ هزار کارگر به دلیل حوادث ناشی از کار در سال ۱۴۰۲ خبر داد.
خبرگزاری ایلنا در گزارشی با انتقاد از «لاپوشانی آماری وزارت کار» نوشت این آمار به معنای مرگ ۵.۷۹ کارگر در هر روز سال است.
۱۲ ساعت کار بیوقفه و بدون بیمه
سایت «عصر دنا» روز ۱۰ خردادماه در گزارشی با عنوان «اینجا برای لقمهای نان باید جان داد»، با اشاره به اینکه گوجهچینی زنان کهگیلویه در دشتهای شهرستانهای همجوار روایت دردناکی است که در بیتدبیری چندین ساله مسوولان رقم خورده، خاطرنشان کرد: «اگر حقابه رودخانههای خروشان تخصیص مییافت آرزوهای زنان این دیار در دشتهای گوجه گم نمیشد.»
این گزارش با اشاره به اینکه نانآوری زنان کهگیلویه به قیمت جانشان تمام میشود، به مشکلات زنان گوجهچین اشاره کرده و تاکید کرده آنها بدون داشتن بیمه و حمایت از کار افتادگی، در دشتهای سوزان برای امرار معاش کمر خم میکنند و بیش از ۱۲ ساعت بیوقفه کار میکنند.
نویسنده این گزارش از عبارت «تشنه در سرچشمه» برای زنان گوجهچین استفاده کرده و نوشته این روایت زنان کارگر اهل دهدشت و روستاهای اطراف است که برای کسب درآمد به گوجهچینی در مزارع استان خوزستان روی میآورند.
انباشت حقوق اساسی اجابت نشده مردم
رفعت کاظمی، فعال اجتماعی در یادداشتی درباره مرگ دو زن کارگر گوجهچین در شهرستان کهگیلویه کشتهشدن آنها را نتیجه انباشت حقوق اساسی اجابت نشده مردم کهگیلویه دانسته است.
کاظمی در بخشی از این یادداشت نوشته است: «جامعه محلی باید بداند که عبارت زنان گوجهچین برای این جماعت نام رمزیست تا بدون به زحمت انداختن خود و چالش کشیدن سیاستهای ضد عدالت نظام، تنها وجهه خود را نزد تودههای بیقدرت ترمیم کنند.»
او در این باره اضافه کرده که مردم چارهای جز آگاهشدن از حقوق اساسی خود و متشکل شدن ندارند و باید خود دلسوز خود باشند.
در سالهای گذشته گزارشهای متعددی از مرگ زنان کارگر گوجهچین در مسیر رفتن به محل کار در استانهای جنوبی ایران منتشر شده است.
زنان کارگر در ایران با مشکلات و نابرابریهای بسیاری از جمله محدودیت در انتخاب شغل، دستمزد پایین، تعدیل نیروی کار و محیط کار نامناسب مواجه هستند.
با گذشت ۴۲ سال از تصویب و اجرای «کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان» و حدود ۱۰ سال از تصویب «دستور کار جهانی سند ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار»، جمهوری اسلامی از پیوستن به این دو پیماننامه جهانی خودداری کرده است.
مرکز آمار ایران، روز سوم خرداد امسال چکیده طرح آمارگیری نیروی کار در سال ۱۴۰۲ را منتشر کرد و نوشت که در این بازه زمانی تنها سه میلیون و ۹۰۷ هزار و ۳۶ زن شاغل بودند.
بر اساس این گزارش، در گروه جمعیت فارغالتحصیل آموزش عالی هم نتایج این گزارش نشان میدهد ۴۱۱ هزار و ۶۰۸ نفر مرد و ۴۷۵ هزار و ۴۵۳ نفر زن بیکار بودند.
نرخ بیکاری زنان در این گروه ۲۰/۳، نرخ بیکاری مردان در این گروه ۷/۹ و نرخ بیکاری کل جمعیت فارغ التحصیل آموزش عالی ۱۱/۸ درصد ثبت شده است.
سازمان ملل متحد روز ۱۰ خرداد برای مرگ رییس دولت سیزدهم جمهوری اسلامی، در مجمع عمومی این سازمان مراسم یادبود برگزار کرد.
در تصاویر منتشر شده از این مراسم، دو صفحه نمایشگر بالای سالن، یکی تصویر رئیسی را نشان میداد و دیگری تصویر آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل را در حال سخنرانی و ابراز تسلیت.
گوترش در سخنرانیاش تسلیت صمیمانه خود را نسبت به مرگ رئیسی ابراز کرد و گفت او در دورانی چالشبرانگیز، ایران را رهبری کرد.
این پیام تسلیت و مراسم یادبود برای کسی که از ۲۰ سالگی در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی حضور داشت و در جایگاه «عضو هیات مرگ»، هزاران ایرانی را اعدام کرد، واکنشهای جهانی فراوانی به همراه داشت.
جدا از نهادهای حقوق بشری، فعالان مدنی، کشورها و مقامهای آمریکایی، فرانسوی و استرالیایی، سخنگوی وزارت امور خارجه آلمان در پاسخ به خبرنگار ایراناینترنشنال گفت: «نماینده دائم دولت فدرال آلمان در این مراسم شرکت نکرده است.»
سخنگوی هیات نمایندگی بریتانیا در سازمان ملل نیز به خبرنگار ایراناینترنشنال گفت هیات نمایندگی این دولت در مراسم یادبود رئیسی شرکت نکرده است.
نگار کورکور: از کسانی که به مرگ رئیسی ادای احترام کردند، نمیگذرم
بر اساس گزارشها مراسم یادبود رئیسی در سازمان ملل با یک دقیقه سکوت برای او برگزار شد.
نگار کورکور، خواهر مجاهد کورکور، معترض محکوم به اعدام که هماکنون در زندان جمهوری اسلامی به سر میبرد، در واکنش به یک دقیقه سکوت برای رئیسی در سازمان ملل به ایراناینترنشنال گفت: «از همه سازمانهای بینالمللی و کسانی که برای مرگ ابراهیم رئیسی مراسم گرفتند یا به قول خودشان یک دقیقه سکوت کردند، نمیگذرم و فراموش نمیکنم.»
او با اشاره به اینکه برادرش را بیگناه به زندان انداختهاند و به اعدام محکوم کردهاند، گفت: «سازمان ملل میبیند که جمهوریاسلامی چه ظلمهایی به ما کرده اما چشمهایش را بسته است.»
محمد فرضی: دستمان را برای کمک گرفتن از سازمان ملل دراز کرده بودیم
به گزارش خبرگزاری رویترز، رابرت وود، معاون سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، در شورای امنیت برای ادای احترام به رئیسی در کنار ۱۴ همتای خود ایستاد.
محمد فرضی، معروف به «جوکر تهران» که در اعتراضات ۱۴۰۱ در نزدیکی چهارراه ولیعصر تهران با شلیک گلوله ساچمهای ماموران حکومتی، یکی از چشمهایش را از دست داد، با اشاره به واکنشهای جهانی به جنایتهایی که در دوره رئیسی در ایران رخ داد، به ایراناینترنشنال گفت: «پس ما باید دستمان را به کجا دراز کنیم و بگوییم جمهوری اسلامی ما را برای اعتراض مسالمتآمیز، معلول میکند و میکشد؟»
خواهر یک کشتهشده اعتراضات سراسری: این مراسم یک افتضاح جهانی بود
گوترش شش روز پس از مرگ رئیسی به سفارت جمهوریاسلامی در نیویورک رفت و برای او با دستخط خودش یک پیام تسلیت نوشت.
خواهر یکی از کشتهشدگان اعتراضات ۱۴۰۱ که برادرش به دست ماموران جمهوری اسلامی کشته شد، در گفتوگو با ایراناینترنشنال گفت: «برادر من از کودکی ورزش میکرد. او را صرفا به جرم اعتراض کشتند.»
او برگزاری مراسم یادبود برای رئیسی را در سازمان ملل یک افتضاح جهانی دانست: «در زمان ریاست ابراهیم رئیسی در قوه قضاییه صدها نفر در زندانها حکم اعدام گرفتند و ناعادلانه کشته شدند. ای کاش این نهاد رسمی، کمی در بین مردم ایران بود تا بفهمد رنجی که ما میکشیم قابل تصور نیست.»
موسی شکوری: دلم برای خانواده کشتهها و آسیبدیدهها میسوزد
خبرگزاری دولت جمهوری اسلامی (ایرنا) در گزارش خود از مراسم یادبود رئیسی در سازمان ملل نوشت: «یک دقیقه سکوت مجامع بینالمللی، موجب خشم مخالفان جمهوری اسلامی ایران شده است.»
موسی شکوری، پدر عرفان شکوری، پسر ۱۴ سالهای که در اعتراضات ۱۴۰۱ در رضوانشهر گیلان با گاز اشکآور یک چشم خود را از دست داد، درباره مراسم یادبود رئیسی در سازمان ملل به ایراناینترنشنال گفت: «به حال خودمان تاسف میخورم. دلم برای پدر و مادرهایی که بچههایشان کشته و زخمی شدند، میسوزد. سازمان ملل قرار بود داد ما را از بیداد جمهوری اسلامی بگیرد اما برای جلاد مردم ایران عزاداری میکند.»
کمال پیشوند: آیا جنایتهای رئیسی تاثیری بر سازمان ملل نداشت؟
حضور رئیسی در سازمان ملل در زمان حیات و ریاست جمهوریاش به عنوان کسی که نامش در فهرست تحریمهای حقوق بشری قرار دارد و در جنایت علیه بشریت دست داشته، واکنشهای بسیاری به همراه داشت.
کمال پیشوند، شهروند ۴۱ ساله اهل مهاباد که در اعتراضات ۱۴۰۱ از ناحیه چشم مورد اصابت گلوله ساچمهای قرار گرفت، درباره برگزاری مراسم یادبود رئیسی در سازمان ملل به ایراناینترنشنال گفت: «وقتی دبیر کل سازمان ملل از مرگ رئیسی ناراحت و سوگوار است، یعنی جنایتهای این افراد هیچ تاثیری در بایکوت کردنشان از سوی سازمان ملل ندارد.»
پارسا قبادی: حقوق بشر برای سازمان ملل چه معنایی دارد؟
همزمان با برگزاری مراسم یادبود رئیسی در سازمان ملل، گزارشهایی از برپایی تجمعات اعتراضی مختلف در اعتراض به برگزاری این مراسم یادبود در برابر سازمان ملل منتشر شد
پارسا قبادی، از آسیبدیدگان چشمی اعتراضات ۱۴۰۱ که در کرمانشاه از ناحیه هر دو چشم آسیب دید، به ایراناینترنشنال گفت: «بارها به مردم ایران ثابت شده که حقوق بشر چیزی جز یک مفهوم پلاستیکی برای سازمان ملل نیست. آنها به فکر سود و منفعت خودشان هستند و به فکر جان مردم ایران که در خیابانها تیر میخورند و آسیب میبینند و کشته میشوند، نیستند.»
