مطالب بیشتر
بیبیسی چهارشنبه دوم مهرماه گزارش داد که این زوج بریتانیایی قرار است برای آخرین جلسه دادرسیشان در دادگاه حاضر شوند و خانواده آنها درباره جلسه دادگاه پیشرو «در بیخبری مطلق» قرار دارند.
جو بنت، پسر این زوج اعلام کرد که آنها «در شرایطی هولناک بهسر میبرند و با نقضهای مکرر حقوق بشری مواجهاند». او از دولت بریتانیا خواست در این زمینه اقدام کند.
جو بنت در بیانیهای نوشت: «آزار و نقضهای نظاممند باید متوقف شود. آنها به حمایت واقعی و ملموس برای حضور در دادگاهها و نیز تضمین رسیدگی پزشکی مناسب، تماس منظم خانوادگی و تامین فوری آزادیشان نیاز دارند.»
این خبر حدود یک ماه پس از آن منتشر شد که این دو شهروند بریتانیایی بهطور ناگهانی به دادگاهی در تهران منتقل شدند؛ رخدادی که بستگان آنها گفتهاند پیشاپیش از آن اطلاعی نداشتند و هنوز هم جزئیاتی به آنها داده نشده است.
اسکاینیوز هفت شهریور گزارش داد که آنها پنجم شهریور همراه با یک وکیل دولتی که بهتازگی با او آشنا شدهاند در دادگاهی در پایتخت ایران حاضر شدند.
پسر این زوج، همان زمان با ابراز نگرانی عمیق نسبت به روند قضایی آنها گفت: «نمیتوانیم ببینیم که این وضعیت چگونه میتواند یک محاکمه عادلانه تلقی شود.»
ایراناینترنشنال نیز هشت مرداد در خبری اختصاصی گزارش داد آنها از سوی ماموران امنیتی برای اخذ اعترافات اجباری، تحت فشار و شکنجه از جمله نگهداری طولانی مدت در سلول انفرادی و کمخوابی اجباری قرار گرفته بودند.
یک منبع مطلع از وضعیت این زندانیان با بیان اینکه این زوج گفتهاند به هیچ وجه اتهامات مطرح شده علیه خود را قبول ندارند، به ایراناینترنشنال، گفته بود آنها تاکید کردهاند تنها توریست بودهاند و با بهانهتراشی و بدون دلیل در کرمان بهدست نیروهای امنیتی بازداشت شدهاند.
لیندزی و کریگ فورمن هر دو ۵۲ ساله، پیش از این ساکن شرق ساسکس بودند اما از سال ۲۰۱۹ به اندلس در جنوب اسپانیا نقل مکان کرده بودند. لیندزی مشاور امور مربوط به زندگی (لایفکوچ) و کریگ نجار بوده است.
آنها در جریان سفر خود به کشورهای مختلف، با هدف پژوهشی، از مردم درباره مفهوم «زندگی خوب» میپرسیدند و از تجربهها و فرهنگهای گوناگون مستند تهیه میکردند.
این زوج در جریان یک سفر موتوری دور دنیا از ارمنستان وارد ایران شدند و پس از اقامت در شهرهای تبریز، تهران و اصفهان قصد داشتند به کرمان بروند اما ۱۴ دی ۱۴۰۳ در مسیر این شهر به اتهام «جاسوسی» دستگیر شدند.
خانواده فورمن تنها اروپاییهای محبوس در زندانهای ایران نیستند و مقامات اروپایی و فعالان حقوق بشر بازداشت شهروندان کشورهای غربی از سوی جمهوری اسلامی را مصداق «گروگانگیری حکومتی» میدانند.
آنها معتقدند حکومت ایران از این افراد به عنوان دستاویزی برای فشار آوردن به غرب با هدف گرفتن امتیاز استفاده میکند.
امید معماریان، تحلیلگر سیاسی در موسسه دان، پنجم مرداد در گفتوگو با ایراناینترنشنال، گفته بود: «ادامه بازداشت این زوج بریتانیایی در ایران، گروگانگیری برای چانهزنی در حوزه سیاست خارجی است و جمهوری اسلامی همواره از این روش برای تحت فشار قرار دادن کشورهای خارجی استفاده کرده است.»
